5 gün sonra :
Bir kaç gündür burda kalıyorduk, şimdi ise eve gitmek için hazırlanıyorduk eşyaları toparlayıp kapının önüne koydum geldiğim gün ne girdiysem onu giymiştim çantamı eve bırakacaktık. Odayı toparlayıp çantamı alıp evden çıktım. Yoongi'yi bekliyordum arabayı almaya gitmişti . Kaç dakika olmuştu ama gelmemişti yani iş başa düştü... çantamı bir kenara koyup yavaş yavaş dışarıya çıktım...
Namjoon'dan :
Kaç gündür ne yoongi hyung'dan ne de hana'dan haber alamıyorduk nereye gittiklerini de bilmiyorduk ?
Eun'a döndüm
Namjoon: telefonu'nu da açmıyor.
Eun: gezmek istemişlerdir boşver bırak zaten hana'yı da eve tıktınız kız artık bıkmıştır yani.
Namjoon: bilmiyorum ? Ben odama gidiyorum .
Odaya gidip hemen yattım düşünüyordum ama ne olduğunu bilmiyorum keşke bazı şeylerde daha mantıklı konuşabilsem.
Hana'dan :
Yoongi'yi bulmuştum arabayı çalıştıramamış .
Hana: eee ne yapacağız?
Yoongi: taksi çağıracağız başka çare yok.
Hana: peki, o zaman hadi.
O ararken bende hemen çantamı alıp geldim. Çantayı arabanın arka tekerine yasladım yoongi'nin yanına koşarak gittim. Onun koluna küçük bir kız kardeş edası ile girdim. Yoongi bana bakıp gülümsedi bir kaç şey deyip kapattı.
Yoongi: küçük bir bebek gibi oldun şu an .
Hana: hmm , öyle mi?
Yoongi : öyle bir de yanımda kısa kalınca elini tutup bu benim 8 yaşındaki kızım dersem herkes inanır .
Deyip gülmüştü . Ben de onun yaptığı kötü espriyi çok geçmeden anlamıştım omzuna vurdum . Omzunu tutarak inlemeye başladı.
Yoongi: senin elin ne zamandan beri bu kadar ağır?
Hana: ağrıdı mı?
Yoongi: yok ben şaka yapıyordum, tabiki de acıdı!
Hana: tamam.
Önüme döndüm biraz etrafı incelemiştim. Şehirden uzak harika bir yerdi . Geceleri biraz korkunç ama yine de beğeniyorum burayı...
Hana: taksi ne zaman gelecek.
Yoongi: bilmiyorum...
Yine sustuk arkama dönüp arabanın yanına gittim çantamdan iki tane ceketimi çıkarıp yere serdim birinin üzerine oturup sırtımı arabaya yasladım. Yoongi bana baktı gözümle yanımı gösterince o da geldi ve yanıma oturdu . Etrafa bakıyordum hâlâ .
Yoongi: ee seni namjoon ile barıştıralım artık, yeter bu kadar özlem size .
Hana: şahsen ben artık istemiyorum ona olan sevgimi kalbime kazıdım o benim ilk ve son aşkım oldu o da bitti başka birini de kalbime almayı düşünmüyorum, ama hala abilerim var 6 tane .
Yoongi : jungkook senden küçük.
Hana: olsun , o benden daha olgun .
Yoongi: benimde Hana isminde biyolojik olmasada bir kız kardeşim var .
Bunu duyunca aklıma melek geldi . " kız kardeş " ben kardeşimi kaybettim burda gülüyorum. Vay be ne çabuk geçiyor günler bu gün varım yarın yokum belkide... gözlerim dolmuştu etrafa dolu gözler ile bakmaya başlamıştım her taraf bulanmıştı. Yoongi bunu farketti.
Yoongi: ne oldu ?
Şaşkınca sorduğu soru ile ona döndüm. Gözlerimi silip burnumu çektikten sonra konuşmaya başladım.
Hana: özledim yoongi , eski hayatımı annemin dövdüğü ama " kız kardeşim " ile mutlu olduğumuz zamanları özledim ben... namjoon ile eski günlerimi özledim babamsız hayatımı özledim...sadece... özledim. Ama hiç biri geri dönmeyecek biliyorum kardeşim geri gelmeyecek , namjoon geri gelmeyecek çocukluğum gençliğim gülüşüm geri gelmeyecek ve biliyor musun yoongi mutsuz doğdum mutsuz öleceğim. Bir bakmışsın yaşlanmışım elim ayağım tutmuyor yalnızım ve yalnızlığım ile ölüyorum...
Göz yaşlarım yavaş yavaş yanağımdan süzülüyordu. Ağlamak istemiyordum . Aslında ağlamak çok istiyordum ama utanıyorum. Hıçkırarak ağlamak istiyordum yapamıyordum bütün herşeyimi dışıma çıkarmak sesli sesli ağlamak ve biliyor musunuz ? Bunu herkes yapmak istiyor sadece ben değil saatlerce hıçkırarak ağlamak bütün dertlerinizi içinize atarak o dertlerden kurtulamazsınız ama ağlayarak o derdinizi dışa çıkarabilirsiniz.
Kendimi ağlamamak için tutuyordum ,Bir anda yoongi beni kendine çekip sarıldı. Doğruyu söylemek gerekiyorsa şaşırmıştım,
Yoongi: ağla ve içini dök hıçkırarak ağla , bağırarak ağla ama ağla içini dök...
Bir kaç dakika sonra bütün gözyaşlarım bitmişti gözlerimi silip gülümsedim yoongi'ye baktım o da bana gülümseyerek bakıyordu.
Hana: teşekkür ederim yoongi ....
Taksi gelmişti ve eve gitmiştik önce benim eşyalarımı eve bırakıp diğer eve doğru yola çıktık. Artık gerçeği bir kişi bile olsa biliyordu . Artık rahatça babamı öldürebilirim nasıl olsa bana bir şey olursa yoongi gerçeği anlatır diğerlerine. Yani namjoon beni suçlamaktan vazgeçer. Eve vardığımızda kapıyı çalıp bekledik kapıyı açan taehyung olmuştu koşarak ikimizede sıkıca sarıldı.
Taehyung: ne kadar çok merak ettik bir bilseniz , namjoon hyung kendini yedi bildiğiniz,
Gülmüştük, içeriye geçtik herkese selam verdikten sonra odama gittim . Etrafa salak gibi bakınıyordum. O sırada jimin geldi odama yanıma oturdu.
Jimin: nasılsın? Solgun görünüyorsun.
Hana: öyle mi görünüyorum? Aslında iyiyim .
Jimin: bende sana soruyorum .
Hana: dün gece bir kabus gördüm ama ne olduğunu hatırlamıyorum uyuyamadım o yüzden yani kısaca galiba uykusuzluktan .
Jimin: neredeydiniz ?
Tam söyleyecektim ki aklıma benim hafızamın gittiği geldi aklıma.
Hana: bir ormanın ortasındaki eve gittik neresi hiç bir fikrim yok?
Jimin: dağ evinde miydiniz?
Hana: bilmiyorum .
Jimin: neyse sen yat dinlen
Hana: tamam .
Ayağa kalktı başımı tutup alnıma küçük bir öpücük kondurdu . İşte benim abim....
Yatağa yattım ve uyumaya çalıştım ....
Gece uyandım çok susamıştım. Kapıyı sessizce açıp aşağı sessizce aşağı indim mutfağa gittim karşımda namjoon'u görünce tam çığlık atacaktım ki namjoon bana yaklaşıp bir elini ağzıma bir elini belime koyana kadar . Çok yakındık. Kalbim hızlı hızlı atmaya başladı. Özlediğim o gözlerin içine bakıyordum şu anda özlediğim o harika kokuyu çekiyordum, özlediğim o kalbin sesini duyuyordum onunda kalbi hızlanmıştı . Bir kaç dakika sonra yavaşça beni bıraktı. Benden biraz daha uzağa gitti . Kendine gelip tam gideceği sırada yanımdan geçerken konuştu.
Namjoon: kalbine sahip çık çok hızlı atıyor.
Bu sefer bana laf çarpıp gitmesine göz yummayacaktım . Bu sefer olmazdı .
Sinirle ona dönüp konuştum. ...
Hana: senin kalbinin benimkinden bir farkı varmı ? KİM NAMJOON! ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
↪DUYGUSUZ ↩ KİM NAMJOON + BTS
Novela JuvenilSenin iyiliğin için seni terk etmek zorunda kalıyorum namjoon