41. bölüm

283 24 0
                                    

Yavaşça Bir kaç adım atıp kendime su aldım . Ve mutfaktan çıktım o hâlâ orda şaşkınca etrafa bakıyordu.  Odama çıkıp suyumu içtim ve yattım.  Yarın gitmek istiyordum bu evden aklıma kardeşim geldikçe hâlâ burda olmam beni delirtiyor...

Sabah valizimi hazırlayıp kıyafet dolabına koydum .tabiiki de bu kıyafetleri götürmeyecektim . Odadan dışarıya çıkıp yoongi'nin odasına gittim onu yavaşça dürttüm Bir kaç dakika sonra uyanmıştı.

Hana:  yoongi sana sözümü tutamadım,  gidiyorum üzgünüm. 

Yoongi hemen kendine geldi . Omuzlarımdan tutup beni sarstı.

Yoongi: iyi misin sen?

Hana: yoongi...

Yoongi: ne? Gitmeni istemiyorum .

Hana: üzgünüm, artık daha fazla katlanamam .

Yoongi: peki ama bak sana telefonda verdim.  Beni herzaman arıyorsun senin sürekli yanına geleceğim.  Tamam?

Hana: tamam...

Kalktım. Dışarıya doğru yürüdüm.

Yoongi : bekle dışarıya çıkma, ben banyoda üstümü giyinip geleceğim.

Hana: tamam.

Onu beklemeye başladım yaklaşık yarım saat sonra hazırlanmıştı beyefendi.

Kolunu omzuma atıp kapıyı açtı dışarıya çıktık aşağı indik .

Yoongi: gel onlarada veda et bari.

Hana: yoongi... korkuyorum...

Yoongi: ya bir şey olmaz bir şey derlerse ben döverim onları.

İç çekip yürümeye başladım önümde yoongi vardı. Oturma odasına geçince yoongi konuşmaya başladı.

Yoongi: günaydın gençler, hana'nın size diyecek bir şeyi var.

Kolunu cimcikledim . Oda benimkini cimcikleyince ikimizde kolumuzu tutmaya başladık. 

Jin:  hadi kız bizi merakta bırakıyorsun. Kötü bir şey mi?

Yoongi'nin kulağına yaklaştım. 

Hana: korkuyorum . Ben kaçsam mı?

Arkamı dönüp koşmaya başlayacaktım ki yoongi kolumdan tutup tekrar yanına çekti beni.

Yoongi: şimdi söylemezsen seni döverim. 

Hana:  beni dövemezsin ki sen ben senin kardeşinim.

Yoongi: ooo sen öyle san öyle bir döverim ki bunlarıda kardeşim sayıyorum çok iyi de dövüyorum,  kardeş  dövülür. 

Hana: yoongi....

Şu an şirinlik yapıyordum ama kafama vurulması ile düzgün durdum.

Jungkook: hadi ama...

Jimin: yarım saattir sizi bekliyoruz lütfen.

Şimdi söylersem ne olurdu acaba , bence kıçıma tekmeyi koyarlar sırf hafıza kaybı yaşadım diye bana böyle iyi davranıyorlar. Hele namjoon bilemiyorum zaten şimdi bile çok fazla şey yapıyor o gözler ne delikanlı bana nasıl bakıyor öyle.  Korkuyorum ... acaba bunu söyledikten sonra hemen neden gittiğimi de anlatıp kaçsam mı? Yok ya o kadar da abartma hepsi kalpten gider valla . Yada hepsi beni döver en iyisi dövülmemek ay söylememek,  şu an kalpten gitcem Valla ya ...

Hana:  burası bir sıcak oldu ....

Yoongi: söyle hadi.

Namjoon:  hadi söyle....

Oha ! Namjoon bana ilk kez sesini yükseltmeden konuşmuştu bir garip olmuştum . Kalbim yeniden hızlı atmaya başlamıştı.  Aklıma tekrar tekrar eski günler geliyordu onu öpüşüm , sarılışlarımız , hatta kavgalarımızı bile  özledim ayrılışımız mahkemede ağlayışları  hâlâ aklımdan çıkmıyor sürekli gözümün önünden bir şerit gibi akıyordu. 

Yavaşça kendime geldim, ne olacaksa olsun isterse beni hepsi dövsün hepsi kızsın umrumda değil artık vakit intikam vakti beni ailem saydığım kişiden tehdit ile ayırıp kardeşime yaptıklarından sonra intikamımı iyi alacağım!

Hana:  ben , b-ben herşeyi hatırlıyorum,  size yaptığım o kötülükleri sizi terk edişim hepsini üzgünüm daha fazla burda duramam...size veda etmek için ahh neyse bir daha karşınıza çıkmam iyi günler abilerim.

Arkamı döndüm konuşmalarına izin bile vermemiştim . Herkes şaşkındı yoongi bile....

Kapıyı açıp bir kaç adım attım.  Derin bir nefes alıp-verdim. Tekrar yürümeye başladım.  Gözümden bir damla yaş düştü. 

Peki neden? Ben neden bu kadar duygusalım ?

Tam evin bahçesinden de çıkacakken arkamdan bana koro halinde seslenenlere yavaşça döndüm önde taehyung yanında jimin olmak üzere hepsi bana doğru koşuyorlardı. 

Namjoon ve yoongi hariç ...

Hepsi bana birden sarıldı.  Gülümsemiştim ayrıldığımız da eun konuştu.

Eun: bir kaç gün daha kalsan olmaz mı? Sana alışmıştım....

Ona doğru yaklaştım , ellerimi yanağına koyup yüzünü ellerimin içine almıştım yani.... konuştum.

Hana:  bak eun ben burada yüzsüz gibi duramam bu gördüğün erkekleri ben çok üzdüm bir salaklık yaptım belki biliyorsundur bilmiyorum .... ama duramam işte istiyorsan dışarıda buluşabiliriz ama bu eve bir daha gelemem üzgünüm.... affet beni .

Sarıldık  bir kac dakika sonra ayrıldım. Arkamı dönüp yürümeye başladım böyle bir tepki verdiklerine inanamıyorum .

Arkamdan gelen eun'un çığrınma sesi ile arkama hızlıca döndüm.  Eun yerde karnını tutuyordu .

Donmuştum ... jungkook yanıma gelip çığrınmaya başladı.

Jungkook:  bebek geliyor! Noona bebek geliyor ! Tamam noona sakin ol  bağırma,  sadece bir bebek geliyor!!

Salaklaştı bu çocuk ya ....

↪DUYGUSUZ ↩  KİM NAMJOON + BTS  Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin