Być z tobą, w tej właśnie chwili,
Najpiękniejszym snem zdaje się być.
Lecz w rzeczywistości to jawa,
Zwykła myśl przeszła znów przez rozum.
Uczucie towarzyszące wyobraźni,
Było przyjemniejsze niż się wydaje.
Jednak pustka musi zastąpić tą błogą przyjemność,
Upominając się o to, że jej jest teraz więcej.
Nie zamierza odchodzić, chce zostać na zawsze,
Miło jej się mieszka w wnętrzu ludzkich emocji.
Po kolei usuwając każde mile wspomnienie,
To jak wyciskanie soku z jabłek.
Kiedyś zabraknie tego pięknego soku,
A z ludzkiej poczytalnosci zostanie jedynie zeschnięty ogryzek.