Het huis Anubis (Feestje loopt uit de hand.)

Deel 4:"Jeroen en Nienke?"

De volgende ochtend word Jeroen wakker van het felle ochtend licht die door de gordijnen in zijn gezicht schijnt. Hij wil recht gaan zitten, maar grijpt meteen naar zijn hoofd. Dan kijkt hij naast hem en ziet dan dat NIENKE naast hem ligt! ook nog NAAKT! what the fuck is er gebeurd vannacht? Hoe zijn ze in hemelsnaam in bed geraakt?! En? Hebben ze gevreeën? Hij kijkt op de grond en ziet dan alle whiskyflessen liggen en nog andere flessen.
Dan word Nienke wakker. Jeroen?! What the.....f...Ow nee!  Wij hebben toch niet?" Nienke kijkt Jeroen paniekerig aan. "Ik weet het niet meer, Nienke. Het was nogal een wild feestje , blijkbaar." Jeroen wijst naar de grond en Nienke ziet dan ook de flessen liggen. "Jeroen, wat er ook tussen ons gebeurd is,Fabian mag het nooit maar dan ook NOOIT te weten komen." Zegt Nienke paniekerig.  "Tuurlijk niet! Niemand komt dit ooit te weten." Zegt Jeroen. Maar op de een of andere manier bewondert Jeroen haar en adoreert hij haar.  Jeroen kijkt verleidelijk naar haar lichaam. Nienke merkt het, en glimlacht. "Nien, wat er ook tussen ons gebeurd is, ik  besef nu pas Hoe mooi jij bent. " zegt Jeroen eerlijk . Nienke bloost.  "Fabian en de rest mogen dit echt niet weten." Nienke staat op en kleed zich om . "Wat mogen ze niet te weten komen? Nienke, wij weten zelfs niet eens wat er vannacht er allemaal gebeurd is."  Zegt Jeroen tegen haar. "Klopt. Maar ze mogen niet weten dat jij en ik naast elkaar wakker zijn geworden." Nienke trekt haar schoenen aan en loopt de deur uit. "Nien! We kunnen hier toch over praten?!" Roept Jeroen nog. "Wat valt er te praten? We weten toch niet wat er gebeurd is?" Nienke trekt de deur achter zich dicht bij het verlaten van de kamer. Jeroen zucht en ploft neer op zijn kussen. Nadenken over wat er vannacht gebeurd is.

Beneden:
Iedereen word langzaam wakker. Allemaal met een kater. "Ow! Ik heb koppijn!" Zegt Mick. "Ik ook." Antwoord Joyce die naar haar hoofd grijpt. "Ik weet niet eens of iedereen....owja, ze bleven slapen." Mick ziet iedereen op een matras liggen. "Hey? We missen er twee!" Merkt Mick dan op. "Wie dan?" Vraagt Joyce.  "Jeroen en Nienke." Antwoord Mick. "Misschien zijn die al aan het douchen, schat."  Joyce wil Mick een zoen geven maar pakt een emmer en geeft over. Mick houd haar haar vast. Ook de andere worden langzaam wakker en de een heeft meer een kater dan de ander. Mick en Joyce maken een toepasselijke kater-ontbijt. Dan komt Nienke de woonkamer ingelopen. "Hey! Waar was jij vannacht?!" Roept Amber te blij. Fabian kijkt haar boos aan maar Nienke negeert hem. "Ik was boven inslaap gevallen, denk ik." Zegt Nienke een beetje nerveus. "Hey, gaat het wel?" Vraagt Amber bezorgt. Dan komt Jeroen de woonkamer binnen gewandeld. "En waar kom jij vandaan?" Vraagt Fabian verbaasd. "Ik heb gedouchet." Zegt Jeroen. hij gaat op een stoel zitten. Iedereen is aan het ontbijten, Alleen tussen Jeroen en Nienke is er een spanning. Iedereen merkt dat op, maar Amber is degene die het vraagt:"Wat is er met jullie?"  "Niks. Ik ga alvast me spullen inpakken." Nienke loopt naar boven. Jeroen zucht onhoorbaar. En loopt ook naar boven. "Nien? We moeten hier even over praten." Jeroen laat haar op bed zitten.  "Herinner je je iets, dan?" Vraagt Nienke. "Nouja, vaag. Ik zag jou vannacht treuren om Fabian, en je was nogal dronken, toen zijn we met wat drankflessen naar boven gegaan, hebben wat gekletst."  "Owja! Toen zei ik dat je liever was geworden, enzo." Antwoord Nienke dan. "Klopt. En toen wilde je opstaan,struikelde, ik hield jou nog tegen maar toen vielen we samen op het bed."  Nienke kijkt hem met grote ogen aan. "We hebben gezoend!" Roept Nienke net iets te hard. "Sssjjjt! Niet iedereen hoeft het te weten." Fluistert Jeroen. "Sorry. Maar..... we hebben toen gezoend, maar daarna? Wat is er daarna gebeurd?" Vraagt Nienke. "Nou, we werden naakt wakker naast elkaar. 1+1=2, Nienke." Zegt Jeroen. Nienke slaat allebei haar handen voor haar ogen en gaat voorover zitten. "Ownee, ownee!" Zegt ze dan.  "Wat?" Vraagt Jeroen.  "Als Fabian dit te weten komt." Zegt ze. "Het is toch uit? Wat boeit jou dat nog?!" Antwoord Jeroen. "Jou misschien niks, maar mij nog wel!" Roept Nienke boos. "Hoezo?! Die prutser vind zijn geschiedenis-gedoe veel belangrijker dan jou! Nien, jij verdiend beter!" Roept Jeroen boos. Nienke valt stil. En begint zachtjes te huilen. "Kom hier?" Jeroen troost haar.  "Dat had ik niet moeten zeggen."  "Jawel, Jeroen. Je hebt gewoon gelijk. Maar ik ga naar huis nu." Nienke wil vertrekken, maar Jeroen houd haar hand vast. "Nienke? App me of bel me als er iets is, oke?" Nienke knikt en geeft hem dan nog een kus op de wang. Dan loopt ze de deur uit.  "Ik ga alvast naar huis. Bedankt voor deze reünie, Mick en Joyce. Fijn om iedereen weer eens te zien.nouja, sommige dan." Nienke kijkt teleurgesteld naar Fabian. "Ik vond het ook fijn om jou te zien, meid." Joyce geeft haar een knuffel en Mick ook. Dan neemt Nienke ook afscheid van Noa, Patricia, Appie en Amber.  "Praat met Fabian?" Fluistert Amber in haar oor. Nienke kijkt haar aan en zucht.  "Nou, tot ziens! Daaaaag!" Nienke loopt de voordeur uit.  "Nienke!"  Nienke draait zich om.  "Wat is er, Fabian?" Vraagt ze dan. "Waarom heb je me gisteren de hele dag negeerd?" Vraagt Fabian. "Ben je echt zo naïef, Fabian?! Je hebt tegen Mick gezegt dat het definitief uit is tussen ons! Terwijl we 5 jaar geleden hadden besloten om EVEN uit elkaar te gaan!" Roept Nienke boos. "Ik had je inderdaad meer moeten appen en bellen. Maar, het is me even ontgaan." Zegt Fabian. "H...het is je even ontgaan om de belangrijkste persoon uit je leven te appen of te bellen?! Wat beteken ik eigenlijk nog voor je, Fabian?" Nienke krijgt een brok in haar keel en tranen springen in haar ogen. "Nien, ik..ik.. ik had moeten bewijzen dat ik nog van je houdt, ja. Maar...."   "...dat is je niet gelukt. Je hebt het niet kunnen bewijzen dat je nog van mij houd. En ik denk... ik denk dat het nu te laat is, Fabian." Nienke stapt in de auto en rijd weg. In de auto barst ze in huilen uit. Fabian droogt zijn tranen en loopt terug naar binnen. "Faab? Gaat het?" Vraagt Joyce. "Ik ga maar eens naar huis." Fabian pakt zijn spullen en vertrekt.