Het huis Anubis (Feestje loopt uit de hand.)

Deel 27:"vertrouwen."

Fabian zit met de rest in de woonkamer. Nienke zet koffie en geeft Sophie ondertussen de fles.  "We zijn zo blij dat je er weer bent!" Zegt Amber enthousiast. Ondertussen gaat Nienke naast Fabian zitten met Sophie. Jeroen zit op een stoel tegenover Fabian. Ergens vertrouwt Jeroen het nog niet. "Wat voor therapie was het eigenlijk?" Vraagt Jeroen.  "Hele intensieve therapie. Je moest je helemaal focussen op het moment...."  Fabian krijgt het even moeilijk.  "Ik moest me focussen op het moment toen ik Nienke..... en waarom ik dat deed. En wat ik daarbij voelde." Vertelt hij dan verder. Jeroen houd Nienke en Sophie ondertussen goed in de gaten. Nienke legt troostend haar hand op de schouder van Fabian.  "Fabian? Ik...ik vind het nog heel moeilijk je weer in vertrouwen
te nemen. Maar, ik vergeef je het wel." Zegt hij dan. Fabian loopt naar Jeroen en ze omhelzen elkaar. Nienke kijkt glimlachend toe. Ook de andere zijn blij dat alles weer word zoals het was. Maar? Nienke denkt opeens weer aan wat Fabian aan haar vroeg:"Ben je nog verliefd op mij?"   Nienke denkt na. Is ze nog altijd verliefd op die lieve Fabian?   "Schat? Gaat het wel?" Vraagt Jeroen. "He? Ik breng Sophie even naar bed." Ze staat op en loopt naar de slaapkamer van Sophie. Jeroen staat op en gaat ook naar de slaapkamer van Sophie. "Schat? Wat is er?"  "Niks. Sophie heeft een vieze luier." Nienke word nerveus.  "Liefje, als Fabian weer iets geprobeerd heeft bij je, zeg het me?!" Zegt Jeroen.  "Dat heeft ie niet!" Nienke verschoont ondertussen de luier van Sophie. Jeroen kijkt haar ongelovig aan.  "Vertrouw jij hem weer?" Vraagt hij dan. "Ja. Hij is mijn maatje, Jeroen." Nienke tilt Sophie op en legt haar in de wieg.  "Schat, ik wil niet dat hij jou straks weer...."   Nienke draait zich naar hem toe en pakt lief zijn gezicht vast. "Schatje, dat gaat niet gebeuren." Zegt ze dan en zoent hem.  "geloof je me?"  "Nou? Die zoen was nog niet echt overtuigend genoeg." Plaagt Jeroen haar. Nienke lacht en zoent hem nog eens. Intenser deze keer. "Nu wel overtuigend genoeg?" Jeroen knikt. "Ik hou maar van een iemand hier, en dat is van jou." Antwoord Nienke.  "Gelukkig maar." Zegt Jeroen.

Ochtend:
De volgende ochtend is Nienke gaan werken en past Jeroen op Sophie. Jeroen zit met Sophie op de bank. "Jij bent net je moeder, schat." Jeroen kijkt trots naar zijn dochter. Dan geeft hij haar de fles. Dan gaat de deurbel. Jeroen zucht, legt Sophie in de box en loopt naar de voordeur. Als hij opendoet , is het Fabian die daar staat. "Hey. Is Nienke niet thuis?" Vraagt Fabian meteen. Hij kijkt nieuwsgierig naar binnen. "Nee. Ze is aan het werk." Zegt Jeroen. Hij kijkt Fabian onderzoekend aan. "Waarvoor heb je haar nodig?"  "Ow, gewoon." Zegt Fabian. Jeroen vertrouwt het niet.  "Maar dan ga ik weer." Fabian loopt weg. Jeroen doet verward de deur dicht. Waarom krijgt hij opeens een raar gevoel in zijn onderbuik?

Het ziekenhuis:
Fabian loopt binnen in het ziekenhuis en zoekt naar Nienke. "Fabian? Wat doe jij hier?"  Nienke komt hem tegen in de gang. "Hey! Ik zocht je!" Zegt Fabian enthousiast. "Waarvoor?" Ook Nienke heeft een glimlach op haar gezicht.  "Of je straks na je werk iets met mij wilt gaan drinken. Als nieuw begin van...van ons, zeg maar." Fabian krijgt een kleur. Ook Nienke word verlegen. "Is goed. Doen we! Ik app wel als ik onderweg ben." Zegt ze dan. "Is goed. Tot straks." Antwoord Fabian. "Tot straks." Nienke staart nog een tijdje naar hem als hij het ziekenhuis uitloopt.  "Mevrouw Martens?! We hebben een spoedgeval!" Word ze uit haar gedachtens gehaald. Ze rent met haar collega mee naar het spoedgeval.

Fabian en Nienke:
'S middags zitten Nienke en Fabian op het terras.  "Lang geleden dit." Zegt Fabian. "Hoe bedoel je?" Vraagt Nienke. "Nou, hoe wij hier weer zitten met z'n tweetjes. Het voelt weer als een date." Fabian lacht naar haar. Nienke voelt weer de vlinders in haar buik. "Zo voelt het wel, he?!" Ze kijkt verlegen naar haar glas met cola.  "Toen woonde we nog in het Huis Anubis. Ik vond je vanaf het begin echt heel leuk." Vertelt Fabian. Nienke kan alleen nog maar glimlachen.  "Ik zoende je toen op het bal." Zegt Nienke. "Ja! Waar iedereen bij stond!" Dan beginnen ze te lachen. "Dit heb ik zo gemist, Nien." Fabian legt zijn hand op de hare.  "Ik ook." Zegt ze dan. Fabian ziet de glinstering in haar ogen. De ringtone van haar mobiel verstoort hun blik naar elkaar. "Met Nienke."  "Hey! Waar zit jij?!" Het is Jeroen. "Ik... ik kom er zo aan." Nienke hangt op. "Je moet gaan, zeker?" Vraagt Fabian.  "Ja. Maar we spreken elkaar snel weer." Nienke staat op en ze knuffelen elkaar. "Zie ik je snel weer?" Vraagt Fabian. Nienke knikt. Dan loopt ze naar haar fiets en fietst weg.

Thuis:
"Waar was jij?!" Vraagt Jeroen bezorgd, als Nienke weer thuis is. "Ik was even iets gaan drinken met Fabian." Zegt Nienke eerlijk. "Ow... en? Was het gezellig?" Vraagt Jeroen een beetje jaloers. "Ja." Antwoord Nienke. "Dag lief meisje van me. Ben jij lief geweest bij papa?" Nienke staat bij Sophie voor de box en aait over haar hoofdje.  "Nienke? Hebben jullie alleen maar samen iets gedronken?"  Nienke kijkt hem ongelovig aan. Waarom vroeg hij dit?  "Ja! We hebben alleen iets gedronken. Als vrienden." Nienke loopt boos naar de keuken en pakt wat drinken. "Wat gaan we eten?" Vraagt ze dan. "aardappels, vlees en groente." Antwoord Jeroen. "Lekker." Nienke geeft hem een zoen.   "Dus jullie zijn weer vrienden?"  "Ja." Nienke haalt Sophie uit de box en knuffelt met haar.  "Ik ben blij voor je." Jeroen omhelst haar. "Schat, ik hou van jou." Zegt ze dan. "Dat weet ik, liefje. Ik ook van jou." Ze kijken elkaar glimlachend aan en ook Sophie gilt vrolijk mee. Nienke en Jeroen lachen erom.