Het huis Anubis (Feestje loopt uit de hand.)

Deel 25:"Uit elkaar?"

"Jeroen? Dit meen je toch niet?" Vraagt Nienke bang. "Ben jij dan nog gelukkig met mij?" Vraagt Jeroen.  "Ben JIJ nog wel gelukkig met mij?" Nienke word verdrietig. Jeroen valt Stil. "Of vind je soms dat we te snel zijn getrouwd? Wou je wel met mij trouwen?!" Nienke word boos.  "Nienke.... "   "GEEF GODVERDOMME ANTWOORD?!" Roept Nienke boos.  "Nienke, beter gaan we even een tijdje uit elkaar? Ik kan jou blijkbaar niet de steun geven die je nodig hebt." (Ondertussen kun je het nummer:"what about Us." Luisteren van Pink.)  "Ik hou van je, Jeroen! Maar jij blijkbaar niet van mij!" Roept Nienke huilend.  "IK HOU GODVERDOMME WEL VAN JE!" Roept Jeroen ook huilend en wanhopig.  "WAAROM GEEF JE DAN OP?! WAAROM GEEF JE MIJ DAN OP?!" roept Nienke. "Ik geef je niet op,Nienke! Daarvoor geef ik teveel om je!" Jeroen huilt. "Ga dan niet weg?! Blijf hier?" Smeekt Nienke.  "Nee, ik ga. Het is beter zo, Nienke. Voor ons allebei."  "En Sophie dan?" Vraagt Nienke.  "Daar komen we wel uit. " Jeroen loopt deur uit.  Mick hoort Jeroen met de deur slaan, en gaat bij Nienke kijken. Hij heeft de ruzie meegekregen.  "Nien? Wat is er gebeurd?"  "Jeroen en ik zijn uit elkaar! Omdat ik mezelf niet ben na de dood van Fabian, vind hij! En hij kan mij niet de steun geven die ik nodig heb! Maar ik heb hem nodig, juist!" Nienke barst in huilen uit. Mick troost haar. "Maar? Gaan jullie nu scheiden? En wat gebeurd er met Sophie?" Vraagt Mick licht geschokt door het nieuws. "Ik weet het niet, Mick. We zijn nu even uit elkaar." Antwoord Nienke. "Kom eens hier?" Mick geeft haar een knuffel. Nienke begraaft haar neus tussen zijn nek en schouder. Ze geniet van deze omhelzing. Dit had ze juist nodig: een stevige omhelzing. "Ik ben er voor je. En als je hulp nodig hebt met Sophie, dan roep je mij!" Zegt Mick en kijkt haar aan. Nienke glimlacht dankbaar naar hem. "Dankje." Zegt ze dan. Ze kijken samen lachend naar Sophie die lekker in de box aan het spelen is. Dan kijkt Nienke naar Mick en kijkt hem in zijn ogen.  "Mick? Die zoen van daarstraks..." zegt ze dan,maar ze word snel onderbroken door Mick die zijn vinger op haar lippen zet. Hij kijkt haar diep in haar ogen en zoent haar dan. Nienke gaat erin mee.

"Nien..... ik heb het met Joyce en Amber uitgemaakt, omdat ik smoor verliefd op jou ben." Mick kijkt haar aan. Nienke lijkt licht geschokt. "Ben je nu serieus?"  "Ik ben nog nooit zo serieus geweest."  Antwoord Mick.
Nienke glimlacht en zoent hem dan terug. Het is laat in de avond. Mick en Nienke liggen samen in bed. Naakt. Sophie ligt in haar wiegje in diepe slaap. "We zijn de sjaak, Mick." Nienke zit met haar handen in haar haar. "Nien, heb je er spijt van?" Vraagt Mick.  "Waarvan?" Vraagt Nienke. "Om met Jeroen te trouwen? En niet met Fabian?"  Mick draait zijn lichaam naar haar toe, ga op zijn zij liggen en legt zijn hoofd op zijn hand om er op te leunen. "Waarom stel je die vraag?"  "Fabian had het veel over jou met mij. Zelfs na toen het uit was. Nienke, hij miste je zo enorm. Hij wilde je terug."  Vertelt Mick. Nienke zucht. "Nienke? Hield jij ook nog steeds van Fabian, toen je met Jeroen iets kreeg?"  Nienke knikt.  "Ja. Heel veel, zelfs. Ik kan niet zonder hem."  Nienke gaat rechtop in bed zitten. Mick ook en wrijft over haar rug.  "Mick, dit doen wij alleen omdat we troost bij elkaar vinden." Zegt ze dan en kijkt hem aan.  "Ik weet het. Ik ga naar mijn appartement. Dit moeten we vergeten."  Mick staat op en kleed zich weer om. Nienke staart verleidelijk naar zijn lichaam. Mick merkt dat en lacht. Nienke glimlacht terug.  "We kunnen beter vrienden blijven." Antwoord Mick.  Nienke knikt.  "Jij moet je stichten op je gezin. Op Jeroen! De vader van je dochter."  "Je hebt ook gelijk." Zegt Nienke. Mick is aangekleed en loopt weg. Nienke valt balend terug in bed. Mick doet de deur achter zich dicht.

Dan opeens trekt Nienke de deur open. Ze kijkt paniekerig.  "Nien? Wat is er?" Vraagt Mick geschrokken.  "S...s...Sophie....z...ze...ze ademt niet! Mick! Bel een ambulance?!"  Mick rent naar binnen en kijkt naar Sophie. Dan belt hij naar de ambulance. Even later zijn Mick en Nienke in het ziekenhuis. Mick heeft Jeroen gebelt en Jeroen rent nu door de gang. "Jeroen!" Jeroen vliegt in haar armen.  "Ik ben zo bang!" Huilt ze in zijn arm. Jeroen streelt lief over haar haar. "Het komt goed. Ik ben bij je." Zegt hij kalmerend. Ook hij begint te snikken. Dan komt de dokter. "Zijn jullie de ouders van Sophie?" De dokter wijst vragend naar Jeroen en Nienke. Ze knikken. "Ze heeft een lichte longontsteking. Maar uit voorzorg willen we haar hier een paar nachten ter opservatie houden." Legt de dokter uit. "Mogen we naar haar toe?" Vraagt Jeroen. "Ja. En als jullie willen mogen jullie hier vannacht blijven slapen." Nienke en Jeroen knikken.  "Nou, dan laat ik jullie." Zegt Mick. Nienke geeft hem nog een knuffel. "Bedankt, nog." Zegt ze dan. "Graag gedaan, meid." Even hebben ze die blik weer. Dan laat Nienke hem los en Mick loopt de gang uit. Jeroen en Nienke lopen naar Sophie. Sophie ligt in een soort klein bedje en heeft een slangetje door haar neus voor zuurstof. "Dag meisje." Nienke legt haar hand op haar buikje. Jeroen loopt ook naar Sophie toe en aait over haar hoofdje. Tussen Nienke en Jeroen hangt een spannende sfeer.  "Wat was dat met Mick?" Vraagt Jeroen zonder Nienke aan te kijken. "Jeroen? Alsjeblieft? Niet nu? Niet hier?" Zegt Nienke. "Waarom niet? Als er niks is gebeurd tussen jullie....."  "Jeroen! Onze dochter is net opgenomen in het ziekenhuis! En het enige waar aan jij kan denken is of ik meteen na een middag ruzie vreemdga!" Roept Nienke boos. "Nien? Ik...ik heb spijt van vanmiddag. Maar? Is er iets gebeurd tussen jou en Mick?"  "We zochten troost bij elkaar over Fabian...en toen.. hebben we even gezoend. Maar dat was fout!" Verdedigt Nienke zich meteen.  "Ik wist het!" Jeroen kijkt haar vol ongeloof aan. "Jeroen? Echt, ik hou maar van een iemand, en dat is de vader van mij lieve mooie dochter." Jeroen kijkt haar dan glimlachend aan. "Je bedoelt : ONZE lieve mooie dochter?" Jeroen stapt op haar af, pakt haar bij haar middel vast en dan zoenen ze. "Ik kan niet zonder je, Jeroen." Zegt Nienke. "Laat me je dan steunen, lieve schat? In voor en tegenspoed, weet je nog?" Nienke knikt. Ze knuffelen elkaar en zoenen weer.