Het huis Anubis (Feestje loopt uit de hand.)

Deel 41:"Sophie #2"

"We hebben een aantal onderzoeken gedaan bij Sophie. Maar... we hebben iets ontdekt. Ik zal maar meteen met de deur in huis vallen: Sophie heeft een hersentumor."  (Ondertussen kun je het liedje:"Fix You." Luisteren van Coldplay.)  Opdat moment kijken Jeroen en Nienke geschokt naar de dokter. Ze horen niet eens meer wat de dokter nog allemaal zegt, ze kunnen alleen elkaar nog maar aankijken.  Dan word het Jeroen teveel en rent huilend naar de gang. "Jeroen?! Sorry." Nienke rent naar hem toe. Nienke pakt hem vast en troost hem. "Het is mijn schuld, Nienke! Als ik er meer was voor jullie...."  "Stop!Oke? Dit is niet jou schuld!" Roept Nienke overstuur. Dan huilen ze allebei in elkaars armen.  "We moeten er nu voor haar zijn. En haar steunen." Zegt Nienke. Jeroen kijkt haar aan en knikt. "Ons meisje is sterk,oké?"  Nienke heeft haar hand op zijn wang. Jeroen droogt zijn tranen en arm om arm lopen ze naar Sophie.  "Mama? Wat is er aan de hand?" Vraagt Sophie dan.  Jeroen legt uit dat Sophie een hersentumor heeft. Even later zijn Jeroen en Nienke even naar huis gegaan.  Ze hebben Amber en de rest gevraagt om naar hun toe te komen.  "Fijn dat jullie er zijn." Nienke klinkt aangeslagen. Jeroen merkt dat ze het moeilijk heeft en pakt haar hand vast.  "We hebben slecht nieuws over Sophie." Gaat hij verder. Iedereen kijkt de twee geschrokken aan.  "Jullie weten dat Sophie een aantal dagen geleden is aangereden, ze is vandaag wakker geworden, maar.....ze hebben een scan gemaakt en hebben ontdekt dat Sophie... Sophie heeft een hersentumor."  Vertelt Jeroen dan. Dan is iedereen is geschokt. Nienke begint te huilen en Jeroen troost haar. "Nienke, Jeroen. Jullie kunnen zeker op onze steun rekenen. Echt waar." Zegt Amber en iedereen knikt . "Ja." Zeggen ze allemaal te gelijk.  Nienke en Jeroen zijn dankbaar dat ze zulke goeie vrienden hebben. "Weet Daan het al?" Vraagt Patricia.  "Ja. Die is nog bij de ouders van Jeroen."  Antwoord Nienke.  "Overleeft Sophie dit?" Vraagt Mick voorzichtig.  "Ze weten het niet." Zegt Nienke. Mick pakt haar stevig vast en troost haar. "Ik steun jullie." Antwoord Mick. "Dankje."  Nienke laat Mick los.  "Ik moet nog wat doen." Nienke loopt de deur uit. Even later heeft ze de auto gepakkeerd en loopt naar het huis van Fabian. Ze belt aan en Fabian doet open.   "hey. Wat doe jij hier?" Vraagt Fabian. "Mag ik even binnen komen?"  Fabian laat Nienke naar binnen lopen. "Nien? Hoe is het met Sophie?"  "Ze is vanmorgen wakker geworden.... ow! FABIAN! Wil je me eens goed vastpakken?" Fabian pakt Nienke vast en Nienke begint te snikken.  "Nien? Wat is er?" Vraagt Fabian. Nienke laat hem los en kijkt hem met betraande ogen aan. "Ze heeft een hersentumor, Fabian."  Zegt Nienke. Fabian gaat zitten zucht. "Wow."  Is het enige wat hij kan zeggen.  "En nu?"  "Ze weten nog niet of ze het red." Antwoord Nienke.  "Nien, weet dat je altijd bij mij terecht kan, he?" Fabian slaat zijn arm om haar heen. "Weet ik." Zegt ze.  Ze kijken elkaar dan aan. "Ik moet weer gaan." Nienke staat op en gaat. Als ze thuis is, pakt ze Jeroen nog eens goed vast. "Kom? We gaan slapen. We hebben onze rust nodig."  (Ondertussen kun je het nummer:"All I Want." Luisteren van Emma Bale.)  En in bed halen ze herinneringen op van Sophie. Ze lachen, huilen en genieten met elkaar. "Nee, ik wee nog wel dat ze jou toen had opgemaakt!" Lacht Nienke.  Jeroen kijkt naar hoe Nienke geniet van dit gesprek. "Zo moeten we Sophie herinneren, Nien. Hoe ze was. En niet hoe ze nu is." Zegt Jeroen. Nienke stopt met lachen en kijkt hem aan. "Je hebt gelijk. We moeten Sophie als een lief, leuk, grappig, schattig en ondeugend meisje herinneren."  Antwoord ze dan. Jeroen geeft haar een zoen. "Hou van je." En dan vallen ze inslaap.
8 dagen later zijn Nienke en Jeroen meteen naar het ziekenhuis geroepen. De gezondheid van Sophie gaat opeens heel snel achteruit. Ze kunnen niks meer voor haar doen. Daarom hebben Nienke en Jeroen besloten om Sophie thuis te laten sterven. Het is middag en Sophie ligt in de woonkamer in bed. Daan is Sophie aan het voorlezen. Dan gaat de bel. Het zijn de oude Anubis bewoners die afscheid komen nemen van Sophie. Nienke laat ze binnen. Dan gaat weer de bel. Het is Fabian. "W..." "Jeroen, ik heb hem uitgenodigt." Valt Nienke Jeroen meteen in de rede. Jeroen loopt naar Fabian toe. "Jeroen, ik..."  "het is al goed. Jij moet ook afscheid kunnen nemen van Sophie. En Fabian, het spijt me.. van alles." Zegt Jeroen. Fabian omhelst hem. Nienke glimlacht. Wat is ze blij dat Fabian en Jeroen het hebben goedgemaakt. Dan lopen ze naar het bed van Sophie.  Iedereen neemt een voor een afscheid van Sophie. (Ondertussen kun je het nummer:"Hold On." Luisteren van Chord Overstreet.) "Tante Amber?" Vraagt Sophie. Amber loopt met Mick naar Sophie. "Wat is er, dotje?" Amber houd het niet droog. "Jij was mijn beste tante." Zegt Sophie. Dan begint Amber door haar tranen heen te lachen. "Ik ga je zo missen, meisje." Amber omhelst haar. Als iedereen een voor een afscheid heeft genomen van Sophie, word ze zwakker en moe. Dan zijn Jeroen en Nienke alleen met Sophie. "Mama? Ik wil chocomelk." Nienke geeft haar een slok en Sophie gaat weer liggen. Nienke streelt over het haar van Sophie.  "Ga maar, meisje. H..h
.het is goed zo."  Sophie glimlacht nog naar Jeroen en Nienke en dan...... sluit ze haar ogen voorgoed...... Nienke streelt nog over haar haar en begint dan te huilen. Ook Jeroen huilt en heeft het handje nog vast van Sophie. Jeroen pakt Nienke vast en ze huilen in elkaars armen. Dan legt Jeroen een deken over Sophie heen.