Het huis Anubis (Feestje loopt uit de hand.)

Deel 32:"De beslissing."

"Ben je serieus?!" Appie is nog steeds van z'n melk door de beslissing van Nienke.  "Ik heb nog nooit zoiets serieus genomen als dit." Antwoord Nienke.  "Wow....maar? Mick? Weet die al van jou beslissing?"  "Nee. Maar het is mijn kind en ik beslis!" Zegt Nienke stellig.  "Nien, ik vind... ik vind het echt een lief gebaar van je... maar, ik wil dat je het eerst overlegt met Mick. Hij is wel de vader van het kind, he?" Zegt Appie.  "Als je het niet wilt, kun je het ook gewoon zeggen!" Roept Nienke een beetje boos.  "Nien? Wees een beetje reëel? Of doe je dit uit schuldgevoel? Wil je daarom dat wij jou kindje adopteren?"  Vraagt Appie en hij kijkt haar doordringend aan. "Ook. Een beetje. Maar, ik gun het jullie. En als ik me kindje laat adopteren, dan liever door twee lieve mensen die ik goed ken." Antwoord Nienke.  "Praat er eerst met Mick over. Ik vind het nogal, ja. Nogal een abrupt besluit." Zegt Appie.  "Je hebt gelijk, maar toch blijf ik bij me besluit."  "Ik wil het even afwachten. Amber ligt nog in coma en als ze wakker is, moeten we haar vertellen dat ze het kindje verloren is." Opdat moment gaan de ogen van Amber open. Ze hoort net wat Appie zegt:"....En als ze wakker is, moeten we haar vertellen dat ze het kindje verloren is.. dat ze  het kindje verloren is...het kindje verloren is."  Galmt het dan in haar oren. Er rolt een traan over haar wang. "Ap?"  Zegt ze dan zwak. "Amber! Je bent wakker!" Appie veert enthousiast van zijn stoel op en geeft Amber een kus. "Ap? B..b..ben ik het kindje verloren?"  Vraagt ze dan zwak en haar stem trilt van het verdriet. Appie en Nienke kijken elkaar treurend aan. "Ja, schat. J..je bent aangereden door een auto en daardoor het kindje verloren." Zegt Appie triest. Dan breekt Amber. Appie troost haar.  "Ik ga er een dokter bij halen." Nienke gaat opzoek naar een dokter. Even later is Amber onderzocht. Ze heeft een flinke hersenschudding , maar verder is alles in orde. Alleen moet ze nog een paar dagen in het ziekenhuis blijven.  "Herinner je nog iets van de aanrijding?" Vraagt Nienke voorzichtig.  "Ja. Jij en Jeroen hadden ruzie. Over dat je zwanger bent van Mick. Jeroen wilde naar Mick gaan, maar jij rende hem achterna. En ik rende jullie weer achterna om jullie ruzie te sussen, alleen, ik zag die auto te laat..." vertelt Amber.  "Klopt." Zegt Nienke.  "Maar? Nien? Is het opgelost tussen jou en Jeroen?" Amber kijkt haar hoopvol aan. "Ja. Alleen, tussen mij en Mick nog niet." Antwoord Nienke.  "Weten jullie nog steeds niet.... "  "nou, ik ...." ze staat op het punt het te vertellen, maar Appie schudt nee.  "Wat is er? Ap?"  Appie zucht, terwijl Amber hen alletwee verbaasd aankijkt.  "...ik..euh..ik heb al wel een soort van beslissing genomen. Ik...ik wil dat jij en Appie dit kind adopteren. Zodat het nog in een goed en leuk gezin terecht komt." Nienke legt ondertussen haar handen op haar buik. Amber is even stil.  "Schat? Gaat het?" Appie is meteen bezorgd. "Wow! Nien!" Kan Amber alleen nog maar uitbrengen. Dan word ze emotioneel.  "Zie je? Nien, het is nog te confronterend voor haar!"   "AP! SERIEUS! ik ben er zo klaar mee dat jij alles voor mij beslist!" Roept Amber kwaad. Nienke en Appie schrikken ervan.  "Nien, bespreek dit eerst met Mick? En.... ik en Appie moeten er ook goed over nadenken. We zijn net ons kindje verloren."  Zegt Amber.  "Ja. Je hebt gelijk. Appie zei het ook al." Antwoord Nienke. Amber ziet dat Nienkes gezicht vertrekt en legt haar hand op Nienkes hand. "Ik vind het wel echt een super lief gebaar, Nien." Zegt ze dan. Nienke tovert dan een glimlach op haar gezicht en omhelst Amber. "Hey! Wat is dit voor een emotioneel gedoe?" Mick staat ineens in de kamer. "Misschien kun je het er nu al met hem over hebben?" Hint Amber naar Nienke. Nienke zamelt haar moed bijeen, en loopt op Mick af. "Mick? Ik... ik moet iets met je bespreken."  Ze loopt met Mick naar de gang. 
Amber kijkt dan naar Appie. "Liefje? Wat vind je ervan? Van de beslissing van Nienke?" Vraagt Appie. Amber kijkt hem serieus aan. "Ik vind dat we het moeten doen, Appie." Antwoord Amber.

"Nien? Je kijkt zo serieus?" Merkt Mick.  "Ik heb besloten over ons kind. Het is misschien nogal een abrupt besluit, maar.... ik heb bedacht dat Amber en Appie ons kind gaan adopteren."  "WAT?! Dat meen je niet?! Nien! Het is ook MIJN kind! Ik heb daar ook wat over te beslissen." Mick is verontwaardigt.  "Mick! Ik kan dit kind niet houden! Jij en ik houden niet eens van elkaar!"  Nienke voelt zich machteloos.  "Oke, het is niet wederzijds, nee." Komt Mick tot het besef.  "Mick, als wij beslissen het kind zelf te houden, moet het om de week naar jou of naar mij. En bij Amber en Appie zal dit kind veel gelukkiger zijn. En wij kennen Amber en Appie heel goed. En wij vertrouwen ze. En zo zien we allebei ons kind nog."  Mick komt tot bedaren en beseft dan dat Nienke gelijk heeft.  "Oke." Zegt hij dan. "Oke,wat?" Vraagt Nienke. "We laten Amber en Appie ons kindje adopteren." Zegt Mick dan. "Echt! Ow Mick!" Nienke vliegt in zijn armen. Dan lopen ze naar Amber en Appie.  "Amber, Appie. Wij zijn het met elkaar eens, en wij willen dat jullie ons kindje adopteren." Zegt Nienke. Amber en Appie kijken elkaar glimlachend aan. "En wij willen graag jullie kindje adopteren." Antwoord Amber. "Echt?!" Nienke rent op Amber af en geeft haar een knuffel. "Ik vind dit echt het liefste en mooiste aanbod, wat je me ooit hebt gegeven, Nien." Zegt Amber oprecht. "Je bent mij beste vriendin.  Ik vertrouw jou." Antwoord Nienke. "En ik jou." Zegt Amber.

Maar......:
1 week later: Nienke is al een week weg. Jeroen heeft haar al 100 keer proberen te bellen, maar tervergeefs. Hij klopt aan bij Mick. "Hey. Wat is er, Jeroen?"  "Ik heb nog steeds niks van Nienke gehoord of gezien." Nu begint ook Mick zich zorgen te maken. Nienke is zwanger en het is wel zijn kind dat ze draagt. "Is ze nog steeds niet terug?! Ze is sinds dat feestje met haar vrienden niet teruggekomen?" Vraagt Mick dan. "Nee. En ik hoopte nog dat ze die dag daarna nog zou thuis komen, maar dat is inmiddels al 6 dagen geleden. We zijn nu op de 7e dag. Sophie vraagt ook constant naar haar."  "Ik bel de politie. Kom binnen." Mick laat Jeroen binnen en belt de politie. "Ja...dankuwel. ja, ik app u de foto van haar door. Dag." Mick hangt op.  "Ze gaan haar zoeken. Ik stuur nu een foto van haar naar hun." Mick vind een foto van Nienke en blijft er even naar staren.  "Heb je vertelt dat ze zwanger is?" Vraagt Jeroen.  "He?! Ja." Mick schrikt op van zijn telefoon. "Oke. Nu maar afwachten." Opeens krijgt Jeroen een vreemd voorgevoel. Ze zal toch weer niet.... aan de drugs zitten?  De vorige keer betrapte hij haar met een spuit vol herïone. Toen had ze beloofd het nooit meer te doen.  "Jeroen?! Joehoe!" Mick zwaait met zijn hand voor zijn ogen.  "Wat?!" Jeroen kijkt hem aan. "Waar zit jij met je gedachten?"  "Euh...nergens." liegt Jeroen. "Oke." Antwoord Mick. Het is avond, Jeroen en Mick hebben Amber en Appie op de hoogte gebracht dat Nienke al 7 dagen vermist is. Amber en Appie wisten niet hoe snel ze naar hun moesten komen. "Maar? Naar welk feest ging ze dan? Ze draagt wel een kind dat wij gaan adopteren, he?!" Roept Amber helemaal overstuur en in paniek. "H..het was een feest van een van haar vrienden. Verder weet ik het ook niet precies, Amber!" Ook Jeroen is in paniek. Hij is wanhopig. Hij hoopt zo dat het feest niks met drugs te maken heeft. Dan word hij uit zijn gedachtens gehaald door het mobieltje van Mick dat afgaat. "Met Mick Zeelenberg."  "Ja, u spreekt met de politie. We hebben geen fijne mededeling. Nienke Martens is zojuist naar het ziekenhuis gebracht. Ze heeft een overdosis aan pillen geslikt."  "Wij komen er meteen aan!" Mick hangt op. Als Jeroen zijn blik ziet, weet hij genoeg, maar zijn gedachtens worden pas echt werkelijkheid als Mick zegt:"Nienke is met een overdosis aan pillen naar het ziekenhuis gebracht."  Dan zakt de grond onder Jeroens voeten vandaan.  "We moeten NU naar het ziekenhuis!"

In het ziekenhuis:
"Ze heeft een overdosis aan XTC pillen genomen. Maar wij zagen ook littekens van naalden in haar arm. Daar hebben we monsters van genomen , en daar kwam uit dat ze in het verleden ook herïone spoot." Vertelt de dokter dan. "Dat kan kloppen." Bevestigt Jeroen dan. De andere kijken Jeroen geschrokken aan. "Ze spoot herïone?! En daar vertel jij ons niks over?!" Amber is verontwaardigt en aangeslagen. "De baby? Is.. de baby oke?" Vraagt Mick. "Euh.... de gezondheid van de baby gaat steeds achteruit. Als dat zo door blijft gaan, zijn wij genoodzaakt het kindje op te halen doormiddel van een keizersnee." Meld de dokter. Amber slaat haar handen voor haar ogen en door het snikken , schokken haar schouders mee. Appie slaat zijn armen om haar heen en legt zijn hoofd neergeslagen op haar schouder. "Hoe gaat het nu met haar? Ik bedoel, is ze bij?" Vraagt Jeroen verder. "Ze ligt in coma. De vraag is: komt ze daar nog uit."  "M..mogen we naar haar toe?" "Ja. Maar heel even. Sterkte." Zegt de dokter en gaat verder.  Ze lopen naar Nienke toe. Jeroen pakt haar hand vast. "Jeroen? Ho..hoelang is ze al verslaafd?" Vraagt Amber met verslagenheid in haar ogen. "Euhm.... 1 jaar geleden, toen Fabian zichzelf niet was en Nienke had gegijzeld in zijn eigen huis, spoot hij herïone in haar arm om haar lichaam te verdoven. Toen had ik haar een paar dagen daarna betrapt met zo'n spuit. Ik was net optijd. Ze..ze had toen beloofd dat ze het nooit meer zou doen. En ik geloofde haar." Jeroen huilt. Mick troost haar. "Ze moet hulp zoeken, Jeroen." Amber veegt haar tranen weg. "Ik weet het." Zegt Jeroen.  "Weet Fabian dat ze verslaafd is?" Vraagt Mick. "Nee. Maar die hoeft het ook niet te weten.  "Ap? Ik wil hier weg." Zegt Amber opeens. "Waarom?"  "Zolang wij nog niet weten hoe het gaat met ons adoptie kind, wil ik hier niet zijn! Nienke heeft ons kind misschien vermoord!"  "OH! Het is nog steeds het kind van mij en Nienke, he?!"  Roept Mick boos.  "Het is te zien! Blijkbaar word ze even ontverantwoordelijk als jij!" Roept Amber nog bozer. Dan knapt er iets in Mick. "Ik wil dat jullie vertrekken! NU!" Mick wijst kwaad naar de deur. Amber pakt Appie bij de arm en loopt de deur uit. Mick begint te huilen. Jeroen troost hem. "Ze meent niet wat ze zei, Mick. Het zijn de emoties."  "Ik hoop voor haar dat ze dit niet meent!" Antwoord Mick. Hij kijkt dan naar Nienke en pakt haar hand. Jeroen ziet met wat voor blik Mick naar Nienke kijkt. Kijkt, kijkt hij nu verliefd naar Nienke?

Wow! Hoe gaat dit aflopen? Zal het goed blijven gaan met de baby en met Nienke? En verwijd Amber Nienke het toch de dood van haar ongeboren kindje na het ongeluk? Zal dit alles,gevolgen hebben op hun vriendschap? 😲😲😲😲😲