Kabanata 29

16 2 0
                                    

Kabanata 29 - The Wedding

"Are you ready soon-to-be Mrs. Anson?" paninigurado ni Wheni. Yeah, we're already friends. Naayos na namin and we're okay na. Actually, Deimos also. We talked each other naman na but hindi masyado. Atleast, we fixed it before my marriage.

"Yes, I am. And I will always be ready if it comes to him. Kahit na isugal ko ang kailangang isugal. Basta, Anson kayang kaya kong papasukin," ngisi kong tugon sa kaniya. Inaayusan ako ng makeup artist ilang minuto bago ang kasal namin ng asawa ko.

"Maharot!" aniya at tumawa siya.

Nagulat ako sa isang flash ng camera sa gilid ng aking nilalakaran.
Walang humpay na pagpatak ng aking luha sa aking mga mata. Tila ba walang pakialam kung masira ang makeup.

Heart beats fast Colors and promises
How to be brave
How can I love when I'm afraid to fall~

Nakita ko ang aking mga kaibigan na may bahid ng saya ang mukha kahit na nanggigilid na din ang luha.

But watching you stand alone
All of my doubt, suddenly goes away somehow
One step closer~

Malapit na. Ilang hakbang nalang ang lalakbayin nating dalawa para tayo'y magkasama. Si Mama na umiiyak sa tuwa ay natanaw ko din. Habang si Kuya Lowell ay hindi mapigilan ang tuwa kaya't nakikipalakpak sa mga taong narito.

I have died everyday, waiting for you
Darling, don't be afraid, I have loved you for a thousand years
I'll love you for a thousand more~

Hanggang sa makarating na ako sa altar. Hindi ko mapigilang maluha dahil sa sarap ng pakiramdam. Inalalayan ako ni Coenn paupo sa upuan sa harap ni Father.

"I am so close to you that I don't want to be apart from you, baby," bulong niya habang paupo kami. Hindi ko naman napigilan ang ngiti at luha ko dahil sa galak.

"I love you for infinity," aniya.

"I love you too."

Matapos ang seremonya ay nagtungo na sa pagbigkas ng vows. "Coenn, tinatanggap mo bang maging kaisang dibdib si Nadia, na maging kabiyak ng iyong puso, sa habang buhay, sa hirap at ginhawa, sa sakit man o kalusugan, at mamahalin mo siya sa habangbuhay, gaya ng sagradong utos ng Panginoon?"

"Ofcourse. Handa na akong matali sa babaeng nasa harapan ko ngayon," tugon niya habang pilyong ngumingiti sa amin ni Father.

"Nadia, tinatanggap mo bang maging kaisang dibdib si Coenn, na maging kabiyak ng iyong puso, sa habang buhay, sa hirap at ginhawa, sa sakit man o kalusugan, at mamahalin mo siya sa habangbuhay, gaya ng sagradong utos ng Panginoon?"

Ngayon ay ako na. "Yes, Father. Handa na akong itali siya sa kama kung sakali mang hiwalayan niya ako," biro ko na siyang kinatawa ng lahat.

"Kita mo itong mag-asawa na ito. Masyadong mga wild!" napasapo sa noong turan ni Father. "Oh siya, You may now kiss the Bride! Baka kayo'y nagmamadali na at gusto ng maghoney moon."

Sa araw na iyon ay muli ko na namang natikman ang napakalambot na labi ng lalaking mahal ko. Sa tagal ng panahon ay sa simbahan din ang aming tuloy.

"I love you."

Matapos magpicture-picture ay dumiretso na kami sa reception. Nagsidatingan ang aming mga kamag-anak. "Congrats to the newly-wed couple!" ani Kuya Lowell.

Nakaupo kami ni Coenn sa harapan ng lahat. Pinanonood namin ang mga bisita namin habang kumakain at masayang nagkukwentuhan. May nagvi-violin sa gilid at may mga nagaassist na waiter sa mga bisita namin. Ramdam ang saya sa mukha ng mga tao rito ngayon.

Labis ang tuwa ng puso ko dahil kasal na kami ni Coenn. Ganunrin, dahil ang makitang masaya ang buong pamilya ko ay isang napakagandang regalo sa akin ng Diyos.

"Ano ang iniisip mo, Misis ko?" napaigtad ako sa gulat nang magsalita siya sa gilid ng tenga ko.

"Hmm. Naisip ko lang na ang saya na makita kayong masaya. Ang sarap sa puso," nanggigilid-luha kong tugon.

"Hush, Don't cry baby. Mas iiyak ka sa sarap pag nakasama mo ko sa kama. Come here." Nagka-asawa ka ba naman ng lalaking ganito. Niyakap niya ako at saka hinalikan sa noo.

"Lilipat na tayo sa bahay natin mamaya." Nagulat ako sa sinabi niya.

"Bahay? Natin? Wala pa tayong bahay, Coenn."

"Psh. Don't ever call me by my name, Baby. Or I will kill you with my sword!" pilyo niyang sagot. Bigla niya akong hinatak patungo sa kaniya at hinalikan ako sa labi. Napakaadik naman sa halik ng lalaking ito.

"Let's go." Walang ideya akong sumunod sa kaniya.

"Where are we going, Baby?" usisa ko.

"Ganyan! You look cute when you're calling me like that." Ni hindi man lang niya pinansin ang tanong ko. Nakarating kami sa isang subdivision. Tinungo namin ang loob at huminto sa isang malaking bahay. Ang ganda! Teka? Ito yung dinrawing ko sa sketchpad ko noong nag-aaral ako sa ibang bansa at nung kaibigan ko palang siya!

"Here's our house. Our home." Iginaya niya ako sa loob ng bahay. Hindi pa rin ako makapagsalita dahil sa gulat at tuwa na aking nararamdaman.

"Kelan pa?" naluluha kong tanong.

"Secret," while he playfully smiled.

Niyakap ko siya ng sobrang higpit. Hindi masidlan ng tuwa ang puso ko. Masyadong punong puno ng kilig, saya, gulat. Mas lalo akong nahuhulog sa lalaking ito.

"Goshh. I am so deeply inlove with you baby," ani ko.

"No! Mas mahal kita. Hindi ako magpapatalo." Napaiyak ako sa dibdib niya habang yakap siya. Hindi ko akalaing mangyayari ang lahat ng ito. Sobrang sarap sa pakiramdam.

"Halika na. Kukuhanin na natin ang mga gamit mo at ikukulong na kita dito." Gaya nga ng sabi niya ay kinuha na namin ang mga gamit ko sa bahay namin. Nagkapaalaman kami ni Mama at ni Kuya.

"Oh my god! I can't believe this is happening. Naunahan mo pa ako, Nadia!" biro ni Kuya.

"Basta, you can visit me anytime you want. I love you Mama and Kuya! Bye."

Bumalik na kami ni Coenn sa bahay namin. Inayos ko ang mga gamit ko. Matapos non ay nagyaya akong kumain at nagulat ako na mayroon ng stock ng pagkain sa ref ganundin sa mga cabinet roon. Masyadong planado itong lalaking 'to. Sabik na sabik na ikulong ako sa kaniya.

"Come to me baby," nakaabang ang kanyang mga kamay na tinatawag ako sa kama. Nagtungo naman ako don.

Hinagkan ko siya ng mahigpit. I really miss him so much kahit na hindi naman kami nagkalayo. I feel safe when he's around.

"Baby."

"Yes baby?" tanong ko habang magkasalikop ang mga daliri namin at kami'y magkayakap. Ang ulo ko ay nasa tabi ng mukha niya.

"I want you to know that I am so fckin wild when it comes to you."

"You're so bad baby."

"It's true," tatawa tawa pa siya sabay halik sa pisngi ko ng paulit ulit.

"And I want to ask you..."

"Ano yon?

"If you are willing to give your..." Hindi ko na napigilan ang sarili ko at hinampas siya ng unan sa ulo. "Masyado kang manyak ha."

"I'm just asking baby. Dont hit me," walang humpay na tawa ang naghari sa kwarto.

"I won't ask that again baby. Come here na."

Napairap ako sa kaniya habang bumalik sa pagkakayakap namin kanina. Masyadong pilyo.

"I'm home with you baby and i feel safe."

I kissed him on his soft lips. Dinaganan ko siya at umibabaw sa kanya. Pinangarap kong gawin ito kasama siya. Cuddling with your favorite person.

"Baby."

"Hmmm?" tugon ko.

"Kelan tayo gagawa ng baby? Gusto ko na yata ngayon."

"Let's go now, baby. I love you, my Anson."

Iniquity (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon