Wakas
"Nahuel!"
"Po mommy?" tatakbo takbong sabi ni Nahuel habang pinagmamasdan ko siyang papalapit sakin.
"Come here, baby. Eto na yung dog mo," sabay pakita sa kaniya ng Daddy niya ng Pomeranian Dog na binili namin sa kanya. Paborito kasi niya iyon at matagal niya ng hinihingi sa amin ng Daddy niya.
"Anong itatawag mo sa kanya? She's a girl."
"I want to named her Luna," at niyakap niya ang dog niyang si Luna.
Nagka-anak na kami ni Coenn. Apat na taon na si Nahuel. "Nahuel, what's your full name?"
"M-my name i-is Nahuel...hmm..Nahuel Izaac Santillan Anson!" bulol na sabi ng anak ko.
"You look like your Daddy. May maganda kang ilong, kulot at mahabang pilikmata, at katamtamang kulot na buhok. Ang nakuha mo lang yata saakin ay iyang kulay brown mong mata."
"But, i love you pa din po, Mommy," sabay kiss niya sa aking noo. How sweet.
"Halika na mag-ina ko. Kainin na natin yung binili namin ni Mommy mo." At saka kami pumasok sa loob ng bahay.
Lumipas ang maghapon at nasa kwarto na kami ngayon. Sa tabi namin ni Coenn natutulog si Nahuel dahil baby pa siya. Kasalukuyan kaming nasa terrace ngayon at tinitingnan ang mga bitwuin sa pamamagitan ng microscope.
"Nahuel, baby come here," sabay pinaupo ni Coenn sa hita niya. "Come here din love."
"Alam mo ba na paboritong gawin ni Mommy mo ang panonood sa mga bitwuin? At habang nanonood siya sa bitwuin tuwing magkasama kami ay siya namang pagkaadik ko sa pagtingin sa mga mata niya. I see stars on her eyes everytime I looked at her. And that's my favorite star." Nakangiti namang tumango si Nahuel sa Daddy niya.
"Ang cute ng dalawang baby ko," nakita kong namula silang dalawa sa kilig at inagawan ko ng halik si Coenn sa labi at si Nahuel naman ay sa pisngi.
"I love you, babies."
Naramdaman kong hinalikan ako sa noo ni Coenn, ganundin sa kay Nahuel. "Nahuel, promise me that you will protect your mom no matter what will happen, okay?"
"Yes po, daddy," magalang nitong tugon.
"And always be strong like Daddy. I love you both," nagngitian kami at sabay naming niyakap si Coenn.
"Let's pray, Nahuel," nakita ko naman na lumuhod siya at humalukipkip.
"Heavenly Father, thank you for this wonderful day. Thank you for making my Mommy and Daddy happy. Thank you for giving me Baby Luna. Sana po always happy kami ni Mommy and Daddy. Sana po maging healthy kami pati na po si Baby Luna. Sana po lagi niyo po kami igu-guide. Yun lang po! In Jesus name, Amen." Dali-dali niya kaming kinumutan ng Daddy niya at saka yumakap sa aming dalawa.
"Goodnight, Baby Nahuel. I love you," sambit ko.
"Goodnight, anak," ang daddy niya.
"Goodnight Mommy and Daddy. I love you," at saka niya ipinikit ang mga mata niya.
Hindi ko ma-imagine na mangyayari lahat ng ito. It feels surreal.
Lumipas ang mga taon...
It's true. Hindi lahat ng istorya ay nagtatapos sa magandang katapusan. Hindi lahat ng istorya ay laging masaya. Maaring magtapos sa isang di kapani-paniwalang mga pangyayari. Istoryang hindi nanaisin ng kahit sino man na mangyari. At mukhang di ko napigilang mangyari ito saamin.
"Baby, are you okay?" walang humpay na pag-iyak ko habang yakap siya ng mahigpit. Narito kami sa dreampark sa gitna ng carousell ngayon kasama ang anak naming si Nahuel dahil anniversary namin ngayon.
Nakakagulat ang mga pangyayari.
"Mommy! Si Daddy-!"Nagulat ako ng makarinig ng isang malakas na putok ng baril mula sa kinatatayuan ko. Agad hinagilap ng mga mata ko si Nahuel at nang makita ko siyang ayos lang ay naginhawaan ang pakiramdam ko. Ngunit, nang hanapin ko si Coenn ay natagpuan ko siyang hawak-hawak ang kanang parte ng dibdib niya na unti-unting bumabagsak sa lupa.
Tangina?! A-no to?! "Lord, tell me this isn't happening, right?!" Agad akong dumalo sa asawa ko ganunrin si Nahuel.
"Daddy!" hagulgol na tawag ni Nahuel sa kaniyang Daddy.
"Nahuel, call an ambulance. Now!"
"Baby, please tell me. It's not true, right? This isn't happening!" niyakap ko siya ng mahigpit at saka hinalikan sa noo at sa labi.
Hindi pwede! Ang Coenn ko! Hindi pwede...
"Baby, stop. Sorry. I love you so true baby-"
"No, Coenn! Please! You said we're going to celebrate our anniversary. Halika na! Baby, please..."
Akala ko sa pelikula ko lang mapapanood ang mga eksenang ganito. Hindi ko inakalang pati sa buhay ko ay mangyayari ito. Nakakabigla ang mga pangyayari. Hindi ko inaasahan.
A Letter to you Baby,
Hey Gorgeous :) I know you're probably sad right now because I am gone. Hush baby, please. Stop crying coz it's making me feel sad. I want to say something to you. I know you didn't know that I used 'gayuma' to make you fall inlove with me. I am so sorry baby. I regret it. But, baby believe me before our wedding, I cancelled it. Tinigil ko lahat ng evil plans ko. Because, I realized that you really love me so much. That you're fckin inlove with me and it's true. That's why this happened. The consequence of the plan being cancelled is the death of mine. Don't worry baby I am okay. Thank you for giving birth for Nahuel. I love the both of you, my Angels. Nahuel promised me that he will protect his gorgeous mommy. He will be your little Coenn since I am gone. I will guide you. I love you for infinity, my Nadia Faith Santillan-Anson. You'll never be forgotten.
My death will be on May 18.
Your Mr. Anson ♥️
Also, that day when Coenn is gone. A boquet of roses was sent to me saying 'Condolences from Madame'.
Pagkatapos ng araw na iyon, napansin ko na nawala yung necklace na ibinigay sa akin ni Coenn. Yung necklace na may numerong 18 na paborito ko. It shivers me a lot knowing na hindi ko naman iyon inaalis sa neck ko.
I really missed you a lot my Anson. I love you for infinity.
"Nahuel, say goodbye to your Daddy." I accepted it. I know it's hard but I need to accept it. For Nahuel's sake because if I don't get up, I might give up my life.
"Goodbye Daddy." It's hard for me to hear my son's voice screaming for pain.
"Goodbye, my Infinity."

BINABASA MO ANG
Iniquity (Completed)
Misterio / SuspensoAko si Nadia Faith Santillan. Nais maiselebra ang aking ika-labing-walong kaarawan. Naghahangad ng perpektong relasyon. Iyong relasyon na kaya akong ipaglaban. Subalit, lingid sa aking kaalaman ay gumamit pala ng pinagbabawal na gamot ang importante...