Past or Present ?

Chapter Thirty(ImYours)

Mitch Pov

Unti-unti kong idinilat ang mata ko,

at nagbalik tanaw sa mga nangyare..

"Michelle Tyler? Will you spend your life with me?"

"Michelle Tyler? Will you spend your life with me?"

"Michelle Tyler? Will you spend your life with me?"

"Michelle Tyler? Will you spend your life with me?"

Napabangon ako bigla sa naalala ko..

totoo ba ang lahat ng nangyare? o nanaginip lang ako?

Nanlamig bigla ang mga kamay ko, hindi ko maiwasang isipin na baka isang panaginip lang ang lahat.

"Oh? gising kana pala sleepy head!"

napatingin ako sa nagsalita at nagbukas ng pinto. Agad akong tumayo at patakbong pinuntahan siya para mayakap.

"Tell me..Totoo yung kagabi diba? diba? please sabihin mo.." sambit ko sakanya.

Ikinagulat ko ang bigla niyang pagbuhat sakin papunta sa kama at tsaka nagsalita.

"Shhh! Totoo un hon, wag kang umiyak"-him

Hindi ko alam pero mas lalo akong naiyak, sobrang saya ko na totoo talaga ang mga nangyare kahapon at hindi panaginip.

Niyakap ko siya at ganun din ang ginawa niya sabay halik sa noo ko.

Whenever im with him its like my whole world settled.

"Tara baba na tayo?" tanong ko sakanya para na din makakain na kami.

"Not yet." sabi niya at niyakap ako ng mas mahigpit pa.

"Let's stay like this a little longer" dagdag niya pa. At hindi na ko umiling pa dahil gusto ko pa rin naman siyang masolo. :)

"Hon?"-him

"hmm?"- me

"Uso huminga.."'him

Kumalas ako sa pagkakayakap niya at pinagpapalo siya ng unan.

"Hoy lalaki.! Kapal mo talaga. Asar ka!"- pagmamaktol ko at siya.. aba! tawa ng tawa -_-

"Hahahahaahah! Okay lang yan hon alam ko Hot ak--- A---aray! hahahaha!" -Him at hindi pa din tumitigil kakatawa.

Hinahampas ko parin siya ng unan at sa sobrang inis ko iniwan ko siya at padabod na lumabas ng pinto.

"Oh? Anong nangyare sayo hija?"- Si Mommy..

Nginitian ko na lang siya at diretsong bumaba.

Awkward parin ako kay mommy dahil sa nangyare..

Rinig ko din ang pagbukas ng pinto ng kwarto ko at nilabas nun ang lalaking mayabang pero mahal ko..

"Hey! Mitch wait up! Im just kidding you know? Oh? Hi tita! Good morning po.." rinig kong sabi niya habang pababa ako.

Hindi ko siya pinansin at dumiretso ako ng dining room para magbreakfast.

Ramdam ko na papalapit siya sakin at patuloy lang sa pagsasalita pero hindi ko lang siya pinansin at umupo sa upuan.

"Hon! Sorry na po! I love you hon!"- him

Oh God! Mitch! ignore him! Wag kang papadaan sa pacute niya..

"Oy." kalabit niya sakin at nakikita ko ang pagpapout ng nguso niya..

Wag kang ganyan dom!!!

Pilit niya kong iniharap sakanya at pinilit ko ding iwasang hindi matawa sa itsura niya.