Past or Present ?

Chapter Thiry Eight(Choice)

Dom Pov

Dom?

Dominic?

I heard someone calling my name. Someone who i think i know.

Dom?

I turned around and i see the girl that i've been longing all this years. She's now heading to my direction with a beautiful smile on her face and an open arms like she's gonna hug me. How i missed this girl.

Don't go.

Someone grab my shirt from behind and i see the girl crying and begging for me not to leave her and again turned around to see the girl now approaching to hug me.

"Dominic? Dominic"

"Huh?-me

I slowly open my eyes.

"T*ng*na pare buti buhay ka pa?"

I look to that person who spoke and i saw jet. Napabangon ako ng biglang maalala ang mga nangyare. Nasa dati kaming school at..

"Where's mitch?"- i asked jet.

"Woah! I feel jealous bro? Hinahanap mo siya ngayong ako ang kasama mo that's so un--" i grab his collar before he could even finish his stupid speech.

"Where is mitch?" Diin ko sakanya habang hinihigpitan lalo ang pagkakakapit sa kwelyo niya.

"She's in the other room."-jet

"I need to go to her."-me

"Pare wag!"-jet

"Bitawan mo ko." Mahinahon pero may bantang sabi ko. Nakipagtagisan pa ng tingin sakin si jet bago magbuntong hininga at magsalita.

"She's fine bro. But she's with ivan. And i think this time mamamatay ka sa kamay na niya."-jet

Tinangal ko ang pagkakahawak sakin ni jet para pigilan ako. At hindi na lang pinakinggan ang mga sinabi niya. I went to mitch room kahit alam kong nanghihina pa ko. Hindi ako tanga para hindi maramdamang sakin tumama ang putok ng baril but i don't care i need to see mitch.

Dom?

Napahinto ako sa narinig ko. It can't be. Naaalala ko ang panaginip ko kanina. Siya at si mitch kasama ko? Napahawak ako sa ulo dahil nakaramdam ako ng hilo, kahit nasa katabing kwarto lang si mitch hindi ko magawang bilisan ang lakad ko. Bukod sa kumikirot ang tagiliran ko nanghihina din ako sa napanaginipan ko. What was that all about?

Nasa tapat na ako ng kwarto ni mitch at tatangkaing buksan ng may marinig ako.

"You almost die. Not once but twice? Fuck! Mitch what the hell? Ganyan ka ba katanga ha? At bakit hindi mo sinabi sakin? Dammit."

"Ivan! Calm down"

"Shit. How am i suppose to calm myself down? Huh?"

Rinig ko mula sa pinto ang pagtatangis ng bagang ni ivan at ang malumanay na pakiusap ni mitch pero binuksan ko parin ang pinto upang harapin sila. Harapin siya.

"Dom?"-mitch

Bungad ni mitch na napabangon sa pagkakahiga at si ivan na binigyan lang ako ng matamlay na tingin. Hindi ko siya masisisi pangalawalang beses ng may nagtatangkang patayin ang best friend niya. Lumapit ako papuntang kama ni mitch at hinawakan ang kamay niya. I see her bruises at ang benda sa kanang braso niya.

"Dom? Oh! God! Thank God!" Si mitch at binigyan ako ng mahigpit na yakap.

"Akala ko.. akala ko.. hon.!" Dagdag niya kasabay ang mga hikbi. Hindi ko akalain na ganito ang magiging reaksyon niya. I wonder why she loved me this much. Why she's like this ignoring her condition at mas iniisip pa ko.

Bumitaw ako sa pagkakayakap sakanya at hinarap siya. This face.. itong ito ang nakita ko sa panaginip ko. How can this girl suffer this much just because of me and i can't think how could she manage what will i tell her.

"I saw her." Panimula ko. Hindi parin nawawala ang pagkakakapit niya sa braso ko.

"I saw joyce." Nang idugtong ko yun nakita kong may tumulong luha sa mga mata niya.

"That can't be. Patay na siya dominic ano bang pumasok sa utak mo at nasabi mo yan ha?" Si ivan na nagsalita na dahil sa narinig niya.

"Van. Lumabas ka muna." Mahinang saad ni mitch.

"Hindi."matigas naman na tugon ni ivan.

"Lumabas ka muna" sigaw ni mitch na may panginginig na boses. Nang makalabas si ivan ay iniharap niya ang mukha ko sakanya. Nakikita kong may pagtatakang sinasabi ang mga mata niya.

"Ano bang sina---" i cut her. And..

"Im breaking up on you mitch!"

***