LӨVΣ GΛMΣ - Jjk+Myg

4- Try Again 1/2

"O oyun cidden... neden hâlâ satılıyor ki ?"

"Ben de merak edip denemiştim ama sonra bir daha elime almamaya yemin ettim korkunçtu."

"Mesajları rüyalarıma dahi girdi Yoongi o şey seni kontrol edebilir."

"Etkileri çok kötüymüş diyorlar oynamasan mı ki...?"

"Yoongi sakın. O şeyi. Oynama."

"Bunun iyi bir fikir olacağını sanmıyorum başka oyunlar denemeye ne dersin ?

- Bugünlük bu kadar oyun yeterli.

Bilgisayarımı artık kaşınmaya ve acımaya başlamış üstelik tahminimce hem de kızarmış olan gözlerimi dinlendirmek amacıyla uyku moduna almıştım. Ekran karartılmış bir şekilde duruyor ama oyun hâlâ açıktı. Zaten hassas olan gözlerim oyunun ışık efektlerinden dolayı iyice mahvolmuştu. Normalde de oyun oynadıktan sonra gözlerim zarar görürdü ama şu zamana kadar böylesine bir etki hissetmemiştim. Bu oyun neden hep ilklerime sahip oluyordu ?

Kendimce büyük bir yeniliğe imza atarak odamın pencerelerini ve perdelerini sonuna kadar açmış, içeriye güneş ışığının ve ılık yaz melteminin sızmasına izin vererek ortamı havalandırıyordum. Bu doğru. Sabahlamıştım. Ama hâlâ hiç uykum yoktu ve oynamaya da devam edecektim. Güneş ışığı tam da sırtıma çarpıyordu. Aydınlıktan ve güneşten hiç hoşlanmazdım ama bu tek seferlik bir istisna sayılabilirdi.

Tekerlekli döner koltuğumu yan tarafındaki koldan tutarak biraz alçalttım ve başımı kumaş bir lastikle tutturduğum koltuğun başlığındaki küçük yastığa yaslayıp gözlerimi kapadım. Açtığım pencereden içeri giren rüzgar nazik sesiyle saçlarımı okşayıp geçiyordu. Hışırdayan perdenin sesi ve rüzgar yüzünden gevşemiştim. Tamam bu huzur vericiydi.

Zihnimde sınıfımda ve çevremde bu oyunu bilen arkadaşlarımın bana olan sözleri ve uyarıları canlanıyordu. Her nedense herkes bu oyundan uzak durmaya ve beni de uzak tutmaya son derecede özen gösteriyordu. Ama neden ? Nesi olabilirdi bu oyunun ? Tamam biraz gerçeğe dayalı ve cidden tuhaf bir sanal rol üstlenme tarzı bir oyun olabilirdi ama bu onu ölümcül veya tehlikeli yapıyor olamazdı. Değil mi ? İçimden bir ses bunca insanın uyarıları ve oyunla ilgili korkusu inadına deli gibi bu oyunu oynamamı fısıldıyordu bana.

Ne sakıncası olabilirdi ki ?

Farketmemiş olsam da esen ılık rüzgarın ve hışırtıların da etkisiyle yorgunluktan gözkapaklarım gözlerimi açamayacağım kadar ağırlaşmış ve alt-üst kirpiklerim birbirlerine kenetlenmişti. Sanki tutkalla yapıştırılmış gibiydiler ve onları aralamak için bir gram enerjiyi kendimde bulamıyordum. Uyumayıp oyuna dönmek için çaba sarfetsem de çok fazla uykum vardı. Gözlerimi ne zaman açsam önümdeki görüntü deli gibi titriyordu.

Güç bela koltuğumdan kendimi aşağı attım ve bedenimi yatağıma bıraktım, üzerime yorganımı çekmeden başımı yastığıma gömdüm ve kendimi bir süre sonra uykuya teslim ettim.

...

Yükleniyor lütfen bekleyiniz...

Yükleniyor lütfen bekleyiniz...

Yükleniyor lütfen bekleyiniz...

Yükleniy-

- Aishhh kes artık şunu anladık !

Gözlerimi açmadan resmen kulaklarımın dibinde hortum sireni yüksekliğinde ötmekte olan mekanik sese bağırdım. Her nasılsa ben bağırır bağırmaz ses susmuştu. Sesin susmasına karşılık olarak birkaç saniye bekledim ve daha sonra da şaşkınlıkla gözlerimi araladım. Gözlerim hâlâ biraz ağrıyordu ve başım bir yere sertçe çarpmışım gibi zonkluyordu. Sesin nereden geldiğini o an tam sorgulamaya başlamıştım ki elimi şakaklarıma götürür götürmez acıyla tısladım. Kesinlikle başımı çarpmış olmalıydım.

Gözlerimi açar açmaz karşımda siyaha boyalı odamın tavanını görmeyi beklerken karşıma beyaz bir boşluk çıktı. Kaşlarımı tepemde duran boşluğa bakarak şaşkınlıkla çattım. Neler oluyordu ? Büyük ihtimalle fazla oyun oynamaktan hayal görüyordum. Ya da bu şu an bir rüyaydı.

Oyuncu tespit edildi.

- Burada neler oluyor ?

Aceleyle yattığım yerden doğruldum ve etrafıma göz gezdirmeye başladım. Burası benim odam değildi.. Burası hiçbir odaya benzemiyordu. Neredeydim ben ?

Love Game'e hoşgeldiniz Min Yoongi.