Twin Heart

The car

ADELINA POV:

Humawak ako sa semento kasabay ang pagtalon dito. Nakita ko pa ang pagalalay saken ni tisoy na wari'y nabigla pa sa ginawa ko. Napangiti na lang sa inasta niya.

Binaba ko ang dalawang paa ko at hinayaan to winagayway na wari'y nilalaro to. Tumingin ako sa harap ko habang pinagmamasdan ang araw na lumulubong isabay mo ang huni ng alon na humahampas sa bato at ang malamig na hangin na dumadampi sa balat ko.

"Mukhang lagi ka dito ahh". masigla sabi niya.

Sabi niya habang nakatingin lang siya sa malayo. Di ko na pala namalayan nakaakyat na pala siya dito , na ngayon nakatabi na saken.

"ahh oo! bakit ngayon ka lang ba nakapunta dito?". pagusisa ko.

Nagpakawala siya ng malalim na buntong hinga bago magsalita.

"Nakakahiya man aminin. oo first time ko dito.". sabi niya habang nakatingin parin sa malayo.

Nagulat ako sa sinabi niya na ngayon na agaw niya na ang buo ko atensyon. dali dali ako hinarap ang katawan ko dinikwatro ko ang mga binti ko kasabay ang pagsukbit ng magkabilang ko buhok sa dalawa ko tenga.

"weh hindi nga? bakit? wag mo sabihin bawal ka gumala!".pangaasar ko.

Pero katulad kanina wala nagbago sa emosyon niya patuloy parin ito nakatingin sa malayo.At nagpakawala ulit ng malalim na.buntong hininga.

"Sana nga pinagbawalan na lang nila ako.". mahina niya sabi.

Ano daw sana pinagbawalan na lang siya. Napatigil ako at napaisip sa sinabi niya. Ito lalaki to kahit kausap mo kasama mo dama mo na marami pa ako bigas na kakainin para makilala siya ng lubusan.

"teka! teka! may pinaghuhugutan ka ba? may problema ka! parents ba yan?". paguusisa ko.

Nasilayan ko ang ngiti niya na madali din nawala. " Hinayaan ko sumunod ako sa mga kagustuhan ng parents ko, which that is the right thing to do because I am there son. But the other side of my mind hunting me always asking me if I will not allow myself to follow them? do I have the freedom that I'm never have right now?  The freedom to choose and whatever I want to do in my life? do I live without expectation and pressure.". sabi niya.

Nanahimik ako sa sinabi niya. First time ko marinig na meron pala tao ganyan yung tipong grabe ang pagsunod sa mga magulang niya. Mukhang pati kalayaan niya nawala dito. Naalala ko na naman yung araw na yun. Mas maswerte pa pala ako kung siguro nagtagal ako dun baka matulad lang ako sa kanya

"Bakit hindi mo sabihin sa magulang mo ang totoo? na nasasakal ka na sa binigay nila sayo responsibilidad?". pagtatanong ko.

Nakita ko hinaplos niya ang batok niya kasabay nun ang ngiti na nasilayan ko sa labi niya.

"Hindi ko kaya! Wala ako lakas ng loob para sabihin sa kanila ang nararamdaman ko. natatakot ako sa mga possible mangyari.". sagot niya.

Napataas naman ang kilay ko sa sinagot niya. Kakaiba talaga to lalaki to. Siguro hindi pa niya kaya ipaglaban amg sarili niya. soon matutunan niya din lumaban at magtake ng risk katulad ko para sa kabutihan ng lahat. Agad naman nagiba ng position habang tumalon pababa at pinagpag ko ang pants ko.

"teka san ka punta!". kunot noo niya tanong.

"diba sabe ko ililibre kita ng pagkain tara bumaba ka na! mageat all you can tayo!". masigla ko sabi.

Nakita ko kumunot ang noo niya ma wari'y hindi niya magets ang sinabi ko o nagaalangan siya sa sinabi ko eat all you can. Bumaba naman na siya agad at kinuha ang bag at sinukbit ito sa likod niya. Nagsimula na ako maglakad habang siya nakanuntot sa likod ko. Ng makita ko ang paborito ko kinakainan agad ako tumakbo malapit doon, tinignan tignan ko pa ang mga pagkain na wari'y hindi pa ako makapili.