Bizimkisi Bir Aşk Hikayesi (Tamamlandı)

Bizimkisi Bir Aşk Hikâyesi ❤3🖤

Dükkân var olan etlerden ve tezgahatan yer azda olsa daralmış. Gelen kişiler beklerken otursun diyede dükkanın belli yerlerinde sandalye vardı. Onlardan birinede ben oturmuştum.

"Okula mı gidiyorsun?" Gelen sesle irkilip kapıdan giren Osmana döndüm. Halbuki gittiği ne kadar olmuştu ki ben düşüncelerime dalmıştım.

"Evet. Biraz erken kalkınca bende yürüyerek gideyim dedim. " başıyla onaylayıp elindeki çay bardaklarından birini önüme indirdi. Buharı çıkan ince belli çay bardağını elime almak yerine karşıma oturan Osmana baktım. "İşler nasıl gidiyor?" Sorduğum saçma soruyla yüzümü buruşturdum banane adamın işi nasıl gidiyor. Osman eline aldığı çay bardağından bir yudum alıp geri bardak altının üstüne bıraktı.

"İyi gidiyor. En azından evi geçindiriyorum. " mütevazi konuşması kendine hayran bırakmıştı. Bakışları bana dönünce yüzümdeki hayran ifadeyi sildim. "Senin dersler nasıl zor mu?" Istemsiz yüzüm asıldı. Mevzu bahis dersler olunca moral felan kalmıyordu bende.

"Çok zor. Açıkçası çalışmanın karşılığını hiçbir zaman alamıyorsun. O yüzden bölümümü pek sevmiyorum. " Osman masanın üstündeki ekmek arasını alıp ısırdığım yeri koparmadan dişledi. Bende bozuntuya vermeden yemesine izin verdim.

"Dün akşam ki çocuğun sana bakışları farklıydı sanki. " gözümün önüne dün akşamki bahsettiği kişi yani Kemal geldi. Kuzenimle sevgili olduğunu söylemişti. Nasıl bana farklı baksın ki.

"Dediğin gibiyse işine gelir. Kuzenimle erken ayrılacaklar demekki. " omuz silktim. Osman ekmek ağzında donup kaldı. Benden beklediği cevap bu olmadığına eminim. Yalan söylemedim. Bu iş en çok Osmana yarar. "Neyse ben kalkayım. " çayımdan bir yudum bile almadan hızla dükkandan çıktım. Osmanın söylediğine neden bu kadar sinirlenmiştimki. Cevabı çok açık. Kuzenimi seviyor olması çok sinir bozucu. Arkamdan gelmesini bekledim anlamsızca ancak gelmedi. Bende yenilginin verdiği acıyla okula doğru yol aldım.

.......
"Mehmet hocanın anlattığını anlayan var mı?" Derslerde genelde hesap makinasıyla işlem yaptığım için yazmaya vakit kalmıyordu. O yüzden genelde arkadaşlarımdan fotokopi topluyordum. Mehmet hoca bizim yapı statiği-2 dersine giren hocamız. Aslında ona şükretmemiz lazım. Başka hoca olsa bize oturup soruları çözmez bile. Yinede sınıftakileri mutlu etmek imkansız. Bugün başka dersim olmadığı için kitaplarımı toplayıp bizim kızlara döndüm.

"Bugün birşeyler yapar mıyız?" Genelde gezme aktivitelerini ben ayarladığım için gezme diyince yanına Yaren ismini eklemek zorundasın.

"Ne gibi. " Sümeyyenin sorusuna gülümsedim. Benimle her türlü gezme aktivitesine var olan tek kişi.

"Bilmem bowling oynarız. Sonra kumpir yiyip birde karaoke yaparız. " hep bir ağızdan isyan ettikleri için gülerek ayaklandım. Kesinlikle eve gitmek istemiyorum.

"Benim gitmem lazım annemler izin vermiyor. " Iki büşradan kapalı olan ilk fes eden kişi oldu. Bakışlarım başı açık Büşraya kaydı.

"O kadarına param yok. " sorun değil dermiş gibi elimi sallayıp Selene döndüm. İstesede bizimle gelemiyecek tek kişi. Yazın ayağını kırdığı için hala yürüyemiyordu.

"Tamamdır o zaman ben Sümeyye Büşra gidiyoruz. " tek tek gözlerine baktım. Ne yazıkki arttıran yoktu.

"Aslında yarın yapsak ben biraz yorgunum. Dün misafir vardı. " Sümeyyenin itirazına mecbur boyun eğdim. Programımız yarına ertelenmiş oldu.

"O zaman ben diyorum. Yarın yapalım. " onaylar mırıltılar çıkarken gülümsedim. En azından yarına programım vardı. Okuldan çıktığımda içimden yürümek gelmedi. Zaten bölüm eve çokta yakın değildi. Otobüs durağına gidip oturdum. Dakikalar içinde otobüs gelip durağın önünde durdu. Öğrenciler içine akın ederken durdum. Otobüsü neden kullanmadığımı hatırladım. İnsanların akraba olacak şekilde dip dibe olmaları hoşuma gitmiyor. Otobüs ilerlemeye devam edince yavaş adımlarla çıkışa doğru ilerledim. Bu arada yanıma siyah bir araba geldi ve yavaş hareketlerle benim hizamda ilerlemeye başladı. Ilk başta arabayı umursamasamda pes edip durdum. Arabada benimle birlikte durunca takip ettiğini ele vermiş oldu. Bana doğru olan cam sona kadar indirilince arabaya doğru yaklaştım. Beni takip eden Kemalden başkası değildi. Yüzümdeki şaşkın ifade ile yüzünü inceledim.