Bizimkisi Bir Aşk Hikayesi (Tamamlandı)

❤35🖤

Beğenmeyi ve bol bol yorum yapmayı unutmayalım.... Açık söylemek gerekirse beğenme ve okuma sayısı arasında uçurum olduğu için final düşüncesi aklımda dolaşmaya başladı. Demekki beğenmelerine ve yorum yapmalarına değen bölümler yazmıyorum diye düşünüyorum.

Nerdeyse Osman bir saattir test çubuğuna bakıyordu. İkinci çizgi oluşmadı. Hamile olmadığımı hissetmediğimi ona defalarca söylediğim halde yinede umutla bekledi.

"Osman artık çubuğa bakma ikinci çizgi çıkacak olsaydı şimdiye çıkardı. " yüzünü görmek için çöktüm. Keşke yapmasaydım diye düşündüm. Gözleri dolu dolu bakıyordu çubuğa. Belkide ağlamamak için kendini zor tutuyordu. Elimi ensesine atıp kendime çektim. O da sanki bunu bekliyormuş gibi derin bir iç çekti. Penyemi ıslatan göz yaşı yüzünden bende dayanamayıp ağlamaya başladım. "Osman daha yolun başındayız hem millet aylarca uğraşıp çocuk sahibi olamıyor biz sadece bir kaç defa birlikte olduk. " ancak beni dinlemek yerine omuzları sarsıla sarsıla ağlıyordu.

"Annem bir haftadır başımın etini yiyordu Yaren hamile diye. Bende inkar etsemde içten içe dua ediyorum inşallah olur diye. " daha fazla konuşamayıp yine ağlamaya devam etti. Elimi saçlarının arasına sokup okşamaya başladım. Koca bebek.

"Sana söz evlenir evlenmez hemen çocuk yapma işlemlerine başlıyoruz. "Bu dediğime güldü. En azından bu defa bedeninin sarsılma sebebi ağlaması değil.

"Söz verdin ona göre. " bedenimdeki tuhaf uyuşma ile gözlerimi kırpıştırdım. Tansiyonum düşmüş olmalıki karşımdaki duvarı bile adam akıllı göremiyordum. Sanki biri zemini ayağımın altından çekiyormuş gibi.

"Tamam söz verdim. Hadi bak açlıktan başım dönüyor yemek yiyelim. " birbirimize sarılmayı kestik. Gözlerinde hem üzüntü hemde kırgınlık vardı. Sanki hiç görmemişim gibi içten gülümsedim.

"Teyzem memleketten gelecekti bu sabah. Can almaya gitmişti otogardan. Açıkçası seni tanıştırmak istiyorum. Teyzemin düşünceleride en az annem kadar önemlidir benim için. Ancak biraz huysuz ve yaşlı ona göre. " ilgiyle gözlerime bakınca şuanki havayı dağıtmak amaçlı kafamı olumlu anlamda salladım. Testi çöpe atıp elimden tutarak dükkandan çıkardı. Kepenkleri kapatıp yine elimden tutarak eve doğru sürükledi. Ailelerden uzak hiç aktivitemiz yok resmen.

"Teyzem içeride mi?" Osman kapıyı açan Cansuya sessizce sordu. Ancak içeriden gür bir ses duyuldu.

"Gel gel içerideyim. Her yıl beni otogardan alan yeğenim ne olduda bu yıl gelip almıyor. " uuiivvv fazlasıyla sinirli geliyordu sesi. Osmanla göz göze gelince yutkundum. Eminim sırf hamilelik testi için gitmemişti teyzesini almaya. Zaten gözleride hala kan çanağı gibi kırmızı. Kesin teyzesi Osmandan önce beni çiğ çiğ yiyecek. Odaya girdiğimiz an kadınla göz göze geldik. Bedenimin korkudan titrediğine yemin edebilirim. Gözleri bile korkmama yetti.

"Merhabalar teyzeciğim öpeyim elinizi. " ayakta boş boş durmak yerine kadına doğru atıldım. Ancak daha ona kavuşmadan elini kaldırıp durdurdu beni.

"Hoşbulduk Yaren. Bende seni bekliyordum yıllardır. " son cümleyi sitem edermiş gibi söyledi. Gözlüklerinin üstünden bana baktı. Bense ayakta durmuş ne yapacağımı bilemez haldeydim.

"Teyzelerin en güzeli hoşgeldin. " neyseki Osman imdadıma yetişip teyzesine sarıldı. Bende fırsattan istifade ikili koltuğa attım kendimi. Canla Cansu koltukta oturmuş sırıtarak benim can çekişen halime bakıyorlardı. Gözlerimi Cansuya dikip kıstım. Unutmasınki bu olayı o da Kaanla yaşayacak. Sanki ima ettiğim şeyi sadece gözlerimden anlamış gibi sırıtmayı kesti.

"Demek düğün iki ay sonra. " hala adını bilmediğim teyzenin konuşması ile tekrardan ona döndüm. Beyhan ablada ortalıklarda yokki beni korusun. Ben cevap vermeden Osman cevapladı. Aniden karnıma giren ağrı ile gözlerim büyüdü. Boğazıma kadar yükselen sıvıyı hissedebiliyorum.
"Sen sus eşşek sıpası. Hazırlıklarınız tamam mı?" Yine korkutucu bakışları beni buldu. Ancak cevap veremiyordum. Sanki ağzımı açsam kusacakmışım gibi bir his vardı içimde.