Bizimkisi Bir Aşk Hikayesi (Tamamlandı)

❤2. Kitap 7. Bölüm🖤

"O nasıl söz Celil abi. " titrek sesime ek olarak titreyen ellerim vardı. Celil kaşlarını çatıp önüme düşen bir tutam saçı kulağımın arkasına koydu.

"Gerçekler Ceylin. Ayrıca ben senin abin değilim. " cevap vermedim. Konuşursam yine sesim titrer biliyorum. Yanağına kondurduğum öpücük bile beni kendimden geçirdiyse dudaklarına kondurduğum buse kalpten gitmeme sebep olur. Sonuçta her gün birini öpen biri değilim.

"Melek abimden mi hoşlanıyor?" Konuyu değiştirmek için garibim Meleği yakmıştım resmen. Celil düşünceli gözlerle baktı bana. Sanki onunda bu tarz bir düşüncesi var gibi.

"Ömere bir kez bunu dedim. Melek senden hoşlanıyor gibi dedim. Yumruğu ağzımın ortasına yedim. O benim kardeşim sen nasıl konuşursun diye üstüne birde fırça yedim. " demekki bunu tek fark eden ben değildim. Belkide geç fark eden tek kişi bendim.

"Abim sevmiyor ama yani dediği gibi kardeşi olarak görüyorda bizim kız öyle değil. Yıllardır ağzından bir erkek ismi bile duymadım. Ayrıca Berat abime abi derken Ömer abime abi demiyor ki dolaylı olarak sanada demiyor. " ağzının içinde hamurdandı. Yakın olduğum için ne dediğini anlamıştım.
'Senin aksine kime abi dememesi gerektiğini biliyor.' Duymamış gibi yapıp gözlerine baktım. Olayın yine bana dönmesini istemiyorum.

"Siz kardeşler birilerini üzmeyi seviyorsunuz belli. Biri beni yakar diğeri Meleği. Biri beni abisi olarak görür diğeri Meleği kardeşi olarak. İkinizde Yaren anneme benziyorsunuz ikinizde zamanında onun Osman amcaya çektirdiğini şimdi sizi sevenlere çektiyorsunuz. " yüzümü buruşturdum. Anneme benzediğimi zaten biliyordum.

"Aşk olsun sana çektirmiyorum bak karşında senin gözlerine bakıyorum. Annem gibi yapsaydım yüzümü bile göremezdin. " diyip saçlarımı savurdum. Bu halime gülen gözlerle baktı. 

"Kızımız sana benzerse beni çok süründürür hanım. " şakayla karışık imasına güldüm. Ciddiye alıp trip atmanın anlamı yok.

"Kızım bana benzerse onu çok seven babası olur sen takma gerisini. " hadi ama kimse bu şakalaşmadan ümitlenmez değil mi? Peki ben neden Celilin kucağında ona benzeyen bir kız hayal etmiştim ki. Dengemi bozuyordu. Adem elması usulca aşağı yukarı oynadı. Onunda aklından kızımız olursa hayalî geçmemiştir değil mi?
Çalan telefonu ile şakalaşmamız son buldu. Cebinden çıkarıp aramayı yanıtladı.

"Efendim ortak....

Doktor mu bekliyor?....

Tamam hemen geliyorum. " telefonu kapatıp cebine tıktı. Dönüp bana tek kelime etmeden ayaklandı. Bende peşine takıldım. Nenesi uyanmış olmalı. Ya da doktorun konuşacağı mevzular vardı. Odaya girdiğimizde doktor ve bir kaç hemşire vardı.

"Beni istemişsiniz doktor bey. " saçları beyazlamış olan adam gözlüklerinin üstünden Celile baktı.

"Evet sizi bekliyordum. Elife hanımla ilgili bazı testler istedim. Basit bir kalp krizi değildi yaşadığı. Uzun süre kalbini attırmaya çalıştık..... " gerisindr bir çok terim kullanmıştı ancak hiçbirini anlamadım. Ancak Ömer abim duydukları ile gözleri irileşti. Celil ise boş gözlerle bakıyordu doktora. "Elife hanımın fazla zamanı kalmadı. İsterseniz son günlerini hastanede yaşar isterseniz bir hemşire tutup evde bakımını yaparsınız. Ancak dediğim gibi fazla zamanı kalmadı. Belki bir gün belkide bir kaç ay sonra ölecek. " ayakta duramayan Celil hemen arkasındaki duvara yaslandı. Daha demin benimle şakalaşıp gülen çocuk gitmiş çaresizlik içinde can çekişen küçük çocuk gelmişti.

"Doktor bunun bir çaresi olmalı. Nenemi ölüme terk edemem. " olumsuz anlamda başını sallayan doktorla Celil yere çöktü. Deli gibi titriyordu. Sanırım kriz felan geçiriyor. Yaşlar yanağından bir bir süzülürken dayanamayıp onun gibi dizlerimin üstüne çöktüm ve sarıldım. Anında sarılışıma karşılık verdi. Biliyorum bana ihtiyacı var.