Bizimkisi Bir Aşk Hikayesi (Tamamlandı)

❤2. Kitap 10. Bölüm🖤

"Ceylin. " telefonun diğer ucundan duyulan sesle birlikte heyecanla konuştum.

"Öküz müsün acaba. İnsan bir alo der. Direk Ceylin nedir?" Daha yeni telefonu açmasına rağmen saçma bir trip atmıştım. Celilin erkeksi gülmesi ile bende gülümsedim.

"Efendim Gülüm. Birtanem. Nişanlım. " muzip sesine ek ettiği laflar utandırmıştı beni. Hala alo dememiş olmasını göz ardı edip utana sıkıla konuştum.

"Şey babamla konuştuk sofrada yarın gelip istesinler dedi. Şimdi nenenin durumu belli o gelemez istemeye sen büyük olarak kimi getireceksin. " bu soruyu ona sormak istemesemde mecburdum. Karşı taraftan ses gelmeyince gözlerimi yumdum. Kesin üzmüştüm.

"Olmadı Bora abilerden rica ederim. Başka seçenek yok gibi. " üzgün sesiyle kendime kızdım. Keşke bu soruyu soran ben olmasaydım. Celil boğazını hafiften temizleyince ilgim yine ona kaydı. "Sizinkiler laf etmedi değil mi?" Sizinkilerden kastı Berat abim olduğunu biliyorum. Yinede direk dile getirmemişti.

"Aziz abimle Berat abim biraz sorun çıkardı. Babam Aziz abimi susturdu da Berat abim evliliğimize karşı. " Celilin ağzının içinde yuvarladığı küfürü göz ardı ettim. Abime bende en az onun kadar sinirlenmişti.

"Merak etme ben onunla konuşurum. Artık birinin ona dur demesi lazım. Hadi kapatıyorum. İşe geçmeden faydasız abinle konuşayım. " o kadar sinirliydi ki cevap vermemi beklemeden telefonu yüzüme kapattı. Gözlerimi devirip telefona ters ters baktım. Katıksız öküz. Neyse ben onu kendime göre eğitirim.

Celilin ağzından.

"Nerdesin lan?" Ceylinin telefonunu kapatır kapatmaz Berat itini aramıştım. Yıllarca yaptıklarına sustum ancak artık susmam. Heleki işin ucunda Ceylin varsa.

"Sizin evin önündeyim. " kırgın sesine karşılık küfür savurup telefonu kapattım. Yine bizim kapının önünde bekliyordu tipine tükürdüğüm. Tam kapıyı açmış çıkıyordum ki karşımda duran Beratı gördüm. Dış kapının önünde olur sanıyordum. Bitkin düşen adama baktım. "Geleyim mi?" Tek kelime etmeden kenara çekildim. Omuzları düşük şekilde içeri girip koltuğa attı kendini. Ondan uzak oturmak adına kendimi karşısındaki koltuğa bıraktım. Kafasını kaldırıp bana bakamıyordu bile. "Ceylini ikna etmişsin evlenmeye. " titreyen sesine karşılık kaşlarımı çattım. Bu defa incinmesini umursamayacağım. Ceylinle arama giren herkesi yakar geçerim.

"Sende boş boş boş konuşup kızı üzmüşsün. " iri elini yüzüne kapattı. Sarsılan omuzlarından ağladığını anladım. Bu defa vicdan yapmayacağım.

"Evlenme. Tamam senden uzak dururum ancak evlenme. Yemin ederim buna dayanamam. " aglamaktan kızaran Berat kırmızı olmuş gözlerle bana bakıyordu. Sinirle oturduğum yerden kalkıp ona tepeden baktım.

"Berat senin sıfatını sikmiyorsam emin ol Ceylinle Ömer yüzünden. Yoksa şimdiye seni yatalak bırakmıştım. " farkındayım dediğim her kelime canını yakıyordu. Akan yaşlar şiddetlenirken öfkeyle baktı bana.

"Gidip Ceyline anlatırım. Seni sevdiğimi söylerim. O da abisinin sevdiği adamla evlenmez emin ol. Kardeşimi biraz tanıyorsam bunu yapmaz. " dedikleriyle gözüm döndü resmen. Yakalarına yapışıp oturduğu yerden kaldırdım. Benim kahvelerim öfkeyle yanarken o bana umutla bakıyordu.

"Ceyline söylersen sadece senden iğrenir. Osman amca bile senin bu halini kabul etmemişken diğerleri asla kabul etmez. Olan sadece benle Ceyline olmaz. Sanada olur. İnsan içine çıkamazsın. " ancak gözlerindeki deli ifade bunun umrunda olmadığını gösteriyordu. Her şeyi göze almıştı. Benim için herkesi karşısına almaya razıydı. Tıpkı benimle Ceylin için her şeyi yapmaya hazır olduğum gibi. Çaresizlik içinde baktım. Küçüklükten beri beni seviyormuş. Tabi ben beni sevdiğini lisede öğrendim. Ben Ceylini seviyorum dedikçe bana daha çok bağlandı. Öyleki kendi öz kardeşinin canını yakacak kadar seviyordu beni. İlk başlarda Ömere demeyi düşündüm hatta Ceyline bile söyleyebilirdim ancak biliyorum. Onların ailede bizim toplumda Beratın duygularını kaldıramaz. Heleki kardeşini seven erkeği sevdiği duyulursa insan içine asla çıkamaz. Ceylinle Ömer asla bunu kaldıramaz biliyorum. Osman amcaya bir tek söyledim. Ona söyleme sebebimde Beratın beni taciz etmesi yüzünden.

"Eğer benim olamıyorsan kimsenin olma. Bu kişi kardeşim bile olsa umrumda değil. " koskoca adam karşımda çocuk gibi ağlıyordu. Önceden Ceylin beni kabullenmiyor diye rahattı. Öyleki kıza zorla bana abi demesini bile söylüyordu. Ancak şimdi her şey tam tersi oldu. Beni kaybetme korkusuna düştü.

"Güneş sizin aileye yakışan bir kız onunla evlen mutlu ol. " zıtlaşmak yerine uysal bir dille konuştum. Tabi yakasını çoktan bırakmıştım. Berat çuval gibi koltuğa düşerken elinin tersiyle göz yaşlarını sildi.

"Güneşle işim olmaz benim. Sadece babam hala senin peşinde dönüyorum sanmasın diye onunla takılıyorum. " sinirle yüzümü sıvazladım. Ne desem beni ters düze ediyordu. Karıncalanan ellerimi yumruk yaptım. Bir tane indirsem rahatlayacağım.

"Berat kalk git karşımdan. Yeter lan yemin ederim yıldım. Seni sevmediğime kendimi inandırmaktan yıldım. Oğlum sana yıllar öncede dedim şimdide diyorum. Ben Ceylini seviyorum. Sen gidip Ceyline bana karşı olan duygularından bahsedersen ve Ceylin benimle evlenmekten vazgeçerse ahanda sende şahit ol. Yemin ederim kaçırıp zorla evlenirim. " yenilgiyle omuzları düşen adama baktım. İnsanda az grur olurdu ama. Ben bile Ceylinin peşinde bu kadar dönmedim. Berat bir süre koltukta sessizce oturdu. Kimbilir aklından neler geçiyordu.

"Ben mutsuzken acı çekerken mutlu olacak mısın?" Ya sabır. Yine başa dönmüştü. Sinirden saçlarımı yoldum resmen. "Ne yapacağım ilerde sevdiğim adamın çocuklarını yeğenim diye mi seveceğim. Benide düşün lan. " bir anda oturduğu yerden ayaklanıp avazı çıktığı kadar bağırdı. Bir şey değil nenemi uyandıracak.

"Banane. O senin sorunun. Ben sevdiğim kadını aldıktan sonra senin ne yaşadığın umrumda değil. Anla lan artık sevmiyorum seni umursamıyorum. Sen benim için sadece sevdiğim kızın abisisin. Şimdi siktir git istersen Ceyline anlat. Kalk git evimden defol. " artık karışısında lisedeki çocuk yok. O zamanlar benden iki yaş büyük olduğu için ondan korkuyordum. Ancak şimdi o benden korkuyor. Eski taciz etmeye kalktığı küçük çocuk yok karşısında.

"Bende Beratsam siz evlenemeyeceksiniz. Asıl sen şahit ol. " cevap vermeme izin vermeden evden çıkıp gitti. Olayların karışacağı belli. Telefondan Osman amcanın numarasına tıkladım. En iyisi olayları ona anlatmak.

"Alo Osman amca. " sinirli sesime azda olsa hakim olmaya çalıştım.

"Ne oldu Celil?" Sesim telaşlı çıkmış olmalı ki direk ne oldu diye sordu.

"Amca Berat geldi. Güneşi sevdiği felan yok hala aynı duygularda. Gidip Ceyline anlatmakla tehdit etti beni. Amca ne yapacağımı bilemedim o yüzden arayıp sana söylemek istedim. İsteme zamanı araya pürüz girmesin. " bir süre karşıdan ses gelmedi. Öyleki telefonu kapattı diye düşündüm. Ancak hala arama devam ediyordu.

"Merak etme oğlum. Beratla bu defa onun anladığı dilden konuşacağım. Eğer devam edersede Ceyline bizzat ben anlatırım uygun bir dille. Aranıza sorun girmez. " derin bir nefes çektim. Deli gibi korkuyordum Ceylinle evlenemiyeceğim diye. Benden kaçacak diye.

"Tamam amca işe gideceğim kapatayım ben. Hadi kendine iyi bak. " gerçi bu haberden sonra adam ne kadar iyi olabilir ki. Ancak iş artık benden çıktı. Oğlu psikopat olma yolunda ilerliyor.
Belkide Ceylini karşıma alıp her şeyi ben söylemeliyim. Ya bir daha yüzüme bakmazsa. Abisi yüzünden ya beni silerse. Bu ihtimalden deli gibi korkuyorum.

Farkındayım bölüm kısa ancak bu bölüm Beratın derdini anlamanız için yazılmış bir bölüm. Eminim hepiniz bu duruma şaşırdınız.

Beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayalım....