Bizimkisi Bir Aşk Hikayesi (Tamamlandı)

Bizimkisi Bir Aşk Hikayesi❤9🖤

Gençler beğenileri ve yorumları hiç begenmiyorum. Yani yorumlarınızı tabiki beğeniyorum ancak çok az. Unutmayın ki sizin yorumlarınızı okuyup kitap yazma isteğimi körüklüyorum.

Beğenileride şu şekilde beğenmiyorum. Okuma sayısı ile beğeni arasında çok fark var.

Beyhan abla ile tüm gün çok eğlenmiştim. İşin garip yanı ise sanki bunu her gün yapıyormuşum gibi yadırgamamıştım.

"Hadi kalk bakalım. Akşam yemeği yapalım. Bir kaç saate evin bireyleri tek tek gelirler. " heyecanla ayaklandım. Akşam yemeğini Osmanın sevdiği yemeklerden yapsak fena olmaz mı? Hem ne tür yemek sevdiğini de öğrenmiş olurum.

"Şey Beyhan ablacığım. Acaba bu akşam Osmanın sevdiği yemekleri mi yapsak?" Masumca yüzüne baktım. Beyhan abla ise bu halime gülüp kollarını sıvadı. Aynı zamanda da kafasını olumlu anlamda sallıyordu.

"O zaman sarma saracağız. Yetişirse ben birde domates çorbası yaparım sende ezme salata biliyorsan yaparsın. Osmanım için bunlar çok önemli. Tabi diğer yemekleride çok sever ama bunlar ayrı." Heyecanla kafamı salladım. Beyhan abla sarmanın içini hazırlarken bende yaprakları haşladım. Akşam için çok heyecanlıyım. Acaba Osman yemekleri görünce ne tepki verecek.

"Kızım hatırlar mısın bilmiyorum ancak sen, Can ve Osman çok yakın arkadaştınız. Gerçi Osman izin vermezdi Can senle oynasın. " kaşlarımı hafifçe kaldırdım. Hayal meyal bir iki anı var ancak gerisi yok. Kafamı olumsuz anlamda salladım.

"Çok küçükken değil ancak böyle yaşım biraz daha büyüdüğü zamanlar yani böyle on ve onbir yaşımda olduğum dönemlerden bir kaç anı var ama. " Beyhan abla gülüp kafasını salladı. Biz yaprağı sararken Beyhan ablada bana kocasını anlatmaya başladı. Nasıl aşık olmuşlar ne zorluklar ile evlenmişler. İki tarafın aileleri bunlara sırt çevirmiş.  O yüzden kocası ölünce Beyhan ablanın babası çocukların okumasına izin vermemiş. Hatta Osmanla Canı tarlaya götürüp akşama kadar ağır işlerde çalıştırmış. Bu arada sarmayı üstüne verdik.

"Kızım istersen çorbayıda sen yap. Ben sana nasıl yapacağını anlatırım. " onay verince bir yandan çorba yapımını anlattı. Bir yandanda Osmanın ailesini alıp nasıl tekrardan bu eve geldiklerini ve o dükkanı nasıl açtığını anlattı.

"Bir gün adamlar bizim dükkanı basmışlar. Osmanımı küçük gördüler ya amaçları Osmanımın gözünü korkutup haraca bağlamak. Şuan üniversite için şehir dışında olan Osmanın çok yakın bir arkadaşı var. Bu ikisi o zamanlar deli fişek tabi. Siz yaşınıza başınıza bakmadan iri yarı üç adama dalın. Tabi etraftaki esnaflar hemen koşmuşlar ama bizim haytalar bir iki yumruk yemişler yinede. " dediklerine hem güldüm. Hemde üzüldüm. Küçük yaşta Osmanın yaşadıklarına bak. Çorbayı kaynasın diye kendi haline bırakıp ezmeye geçtim. Bu arada zil çalınca Beyhan abla gitti. Dakikalar sonra mutfağa önde Beyhan abla arkasında ise Yağmur yani Canın eşi ve Cansu girdi. İkiside şaşkınca bana bakıyordu.

"Hoşgeldin yenge. Diğer yengemin aksine böyle yemekler yapacaksan hep gel bize. " diyip Cansu boynuma sarıldı. Abisi ile gerçekten sevgili olmadığımı bildiği halde hala bana yenge diyordu. Bende sarılmasına karşılık verip güldüm.

"Aşk olsun Cansu. Yemek yapamıyorum ama temizlik yapıyorum. " Yağmur alınmış olmalı ki yüzü asıldı.

"Ben ne yemek ne de temizlik yapamıyorum. Sadece bugünlük Beyhan abla gösterdi bende yaptım. " ufak bir yalan söylemiştim. Beyhan abla hafiften gülünce bende güldüm. Onlar muhabbete girişince bende yaptığım ezmeyi salata tabağına koydum. Telefonuma gelen mesajla birlikte masaya oturdum. Ekranı aydınlatıp mesajı açtım.