Bizimkisi Bir Aşk Hikayesi (Tamamlandı)

❤28🖤

Beğenmeyi ve bol bol yorum yapmayı unutmayalım...

Aralanan kapımla birlikte yatakta oturur vaziyete geçtim. Odam karanlık olduğu için kimin geldiğini hala göremiyordum.

"Yaren uyudun mu?" Gülün sesiyle rahatladım. Biraz daha ses vermese gelen şeyin insan olmadığını düşünecektim.

"Yok. Hayırdır gece gece ne attı seni benim odama. " sıkıntılı bir iç çekti. Yüzünü görmediğim için neler hissettiğinide göremiyordum.

"Yaren sence aptalca mı davrandım? Boranın saçlarını yolmam beni sevmesini engeller mi?" Dayanamayıp kıkırdadım. O anlar gözümün önüne gelince dayanamamıştım. Bora Gülü sarı inek diye kaydettiği için Gül çıldırıp Boranın saçlarını yolmaya çalışmıştı. Tabi sonradan düşününce Boranın onu aramasının sebebi sevdiği kız olduğu için. Tabi iş işten geçmişti o zaman.

"Sanmam bir kaç tel için seni sevmeyi bırakmazda. Keşke saçlarına kıymasaydın. Hem sende onu öküz diye kaydetmişsin. " o da gülmeye başlayınca bende ona eşlik ettim. İki cins birbirini bulmuştu resmen.

"Haklısın. Şey yarın denk gelirsek ben nasıl davranayım. Özür dileyeyim mi?" Halbuki o kadar erkekle konuşmuştu. Sanki Bora ilkmiş gibi tecrübesiz olması gerçekten sevdiğini gösteriyor.

"Merak etme denk gelirsek ben aranızı yumuşatırım sende ağzına sahip çık. Çocuğa habire laf sokma. " bakarız diyerek geldiği gibi çıktı odamdan. İnsan bir iyi geceler der.

.........

"Yaaaaarrrrreeeeeennnnnn. " Gülün çığlık atarak odama girmesi ile güzelim uykumdan sıçrayarak uyandım. Yine ne olmuştu Allah aşkına.

"Ne var Gül?" Terslemeden edemedim. Bağıra bağıra gelmesi saçma bir kere.

"Müjdemi isterim kız. Beyhan abla anneme haber göndermiş akşam hayırlı bir iş için geleceklermiş. " ilk başta boş gözlerle baktım. Dedikleri beynimde yer edinirken gözlerim sonuna kadar açıldı. Akşam beni istemeye mi geliyorlar.

"Lan daha çok erken. Hem babam yok. Ya benim kıyafetim de yok. " dokunsalar ağlayacak durumdaydım. Gül koluma yapışıp beni zorla odadan çıkardı. Dış kapının önüne gelince durup kapıyı açtı. Osman tüm karizması ile karşımda duruyordu. Peki ben şuanda ne haldeyim. Saçlarım karman çorman. Gözümde çapak ve giydiğim çamaşır sulu eşofman ile iğrenç vaziyetteydim. Güle sinirli bir bakış attım.

"Günaydın. Hadi çıkıyoruz. " bileğimden tutup çekince hızla elimi geri çektim.

"Saçmalama bu halde hiç-bir yere gelmem. " baştan aşağı giydiklerime baktı.

"Zaten yolun karşısına geleceksin. Hem vaktimiz yok akşam nişan yapacağız. " beni sana verdiler ya hemen nişan yapıyoruz. Bu defa itiraz etmemi umursamadan beni peşinden sürükledi. Bari yengeme haber verseydim. Osman kasap dükkanının üstündeki binaya giriş yaptı. Bizim burda ne işimiz var acaba.

"Kime gidiyoruz Osman. Bilmediğimiz bir akraban varda elini mi öptüreceksin. " dalga geçmekten alamadım kendimi. Birinci kattaki çelik kapının önüne gelince durup bana baktı. Gözlerinde tuhaf bir ışıltı vardı. Hele hareketleri ne kadar heyecanlı olduğunu gösteriyordu. Cebinden çıkardığı anahtarı bana uzattı.

"Kapıyı senin açmanı istiyorum. " sorgulamadan anahtarı alıp açtım. Osman kapının önünde bekleyince ilk ben girdim. Girişi oldukça uzun olan evin odaları iki yana ayrılıyordu. İşin tuhaf tarafı ise eşyaları yerli yerindeydi. Öyleki yatak odası ve çocuk odası bile döşenmişti.
"Beğendin mi?" Hevesle bana bakıyordu. Verdiğim her tepkiyi izliyordu resmen.