Bizimkisi Bir Aşk Hikayesi (Tamamlandı)

❤2. Kitap 11. Bölüm🖤

Celilden gelen mesaj üzerine yatağa girip yatmak yerine pijamalarımla koştur koştur dışarı çıktım. Tabi üstüme mont giymeyi unutmamıştım. Sokağın ortasında durmuş benim pencereme bakan adama baktım. Sanki eskisine göre daha mı yakışıklıydı. Gözlerinin kahveleri bile daha güzel geliyordu gözlerime. Sert yüz hatları kalın kaşları dolgun dudakları. Ah o dudakları tekrar öpme isteği geldi. Zaten tam doyamadım. O an ki heyecandan bir şey anlamadım bile öpüşmeden. Gözleri bana inince gülümsedi. Onunda benim gibi gülümserken ya da gülerken gözleri kapanıyordu. Ben şebek maymununa benzerken onun gözlerinin kapanması bile ona ayrı hava katıyordu.

"Ne oldu Celil? Zaten yatak döşek yatıyordum azıcık kırıklık var üstümde birde üstüne sen beni bu soğukta dışarı çıkarıyorsun. " tabikide yatak döşek yatmıyordum. Sadece tüm gün beni aramadığı hatta mesaj atmadığı için trip atıyordum. Aslında ondan ilgi bekliyordum.

"Abinle Melek bizde. Bende seni almaya geldim. Kambersiz düğün olmaz. " dudaklarındaki gülümsemeyi bozmadan bana doğru gelip kolunu omzuma sardı. Yarın nişan takacağız ben Celille öpüşme harici hiç yakınlaşmadım. O yüzden şuanki halimiz beni germişti. Sonuçta alışık değilim.

"Abimi evde tutana aşk olsun. Hem Melek niye sizde. Abim mi getirdi? " sorularımı umursamadan sırıtarak yanımda yürüyordu. Bende bu anıyı bozmamak adına sustum. Hadi ama eminim kimse susacağıma inanmamıştır. "Berat abimle konuştun mu? " bedenlerimiz birbirine yakın olduğunu için gerildiğini hemen anlamıştım.

"Sen kafanı bunlarla yorma. Bana bırak ben hallederim. " omuz silktim. Ne demişler beyim ne derse o.

"Hazır pijamalarla gelmişken sizde mi kalsam bugün. " adımları aksayan Celil yüzünden bende dengemi kaybettim. Neyseki kendine erken geldinde beni düşmeden tuttu.

"Güzelim. Gülüm. Hatta nişanlım. Bak ben şakalara gelmeyen adamım yapma şöyle şeyler. " sinsice sırıttım. Nerden biliyorsun bir gün şaka gerçek olur. Hem Gül teyzemin anlattığına göre annemle babam nişanlıyken geceleri aynı evde yatıyorlarmış. Tabi ben Celilde kalırsam bile masum masum yatarım. Öyle saçma sapan şeyler yapmam.
Bize kapıyı açan Melek kırmızı yüzüyle bana baktı. Ne olmuştuda domates misali kızarmıştı.

"Meleğim ne oldu sana?" Sorumla birlikte dahada kızardı. Celille göz göze gelince ikimizinde aklından aynı şey geçtiğini anladım. Kesin abimle utanılacak bir şey yaşamıştı.
"Aşķı..... yani Celil sen içeri geç biz Melekle bir mutfak yapalım. " daha demin nerdeyse aşkım diyecektim. Sadece aklımdan bir kere geçmişti. Ondada hemen söylerim diye düşünmedim. Celil pişmiş kelle gibi sırıtmaya başlarken çıkardığım montu elimden aldı.

"Tamam aşkım ben içerideyim. " göz kırpıp bizi yanlız bıraktı. Nasılda anlayışlı.

"Kız ne oldu sana?" Sorumla birlikte Melek beni tuttuğu gibi mutfağa getirdi. Gözlerindeki anlamsız sevinçle konuştu. Tabi yüz ifadesi oldukça sakindi. Duyguları saklama işini bir ara Melekten öğrenmem gerekiyordu.

"Bir şey olmadı. Koltuğa otururken ayağım burkulunca azıcık Ömerin üstüne düştüm. Önemsiz bir durum. " hadi ordan. Önemsiz olsa niye domates gibi gezesin. Yinede utandırmamak adına sustum. Belkide bilerek ayağını burktu. Sonuçta bizim ailenin genlerinde vardı istediğimizi elde etme huyu. Aniden kollarımı tutup sıkınca irkildim. Canımı acıtmıştı. "Allah seni ıslah etsin. Nişanlanıyorsun yarın seni istemeye geliyorlar bana haber vermiyorsun. En son benim haberim oluyor. " mahçup gözlerle baktım. Haklıydı. İlk soylemem gereken insanlardan biriydi kendisi.

"Haklısın üzgünüm. " mahçup halime dayanamayıp gülümsedi. Hemen affetmişti beni.

"Neyse üzgün olduğun için seni affediyorum. Yarın çok şık olmalıyız. " gözlerim anında kısıldı. Abimin tek kızdığı nokta vardı o da kıyafetlerde bulunan dekolteler. Yani Melek azıcık dekolte giyerse eminim abim tüm gece Meleği rahat bırakmaz. Madem ben muradıma eriyorum sıra onlarda.