Target Lock: Assassination Gone Wrong (COMPLETED)

Target Lock: Assassination Gone Wrong 029

C H A P T E R   T W E N T Y - N I N E

I had my arms crossed and was staring, no wait. I was glaring outside the window. Right next to me on the driver's seat was Joshral.

"My respected Boss, any good reason for taking me home today?" ngumisi siya sa akin.

"Well, I didn't have an argument the whole week." sagot nito kaya kusang napangiwi ang labi ko.

"So you're up for a fight?" napataas ang isang kilay ni Joshral at mapaglarong ngumiti.

"Pretty much"

"Malas ka dahil sinabi sa akin ng Boss ko na huwag ng makipagtalo sa'yo"

"Then you're a good girl." asar nito at mahinap tinap ang ulo ko.

Inis kong tinabig ang kamay niya. "Yah! Joshral Jun, you really love annoying me."

"Ngayon mo lang alam, eh?" inirapan ko siya at rinig ko ang kanyang halakhalak. Mas lalo lang akong nairita roon.

"By the way, it's 'Boss'  not Joshral Jun. "

I rolled my eyes. Bakit ba kailangan ko pang tawaging Boss itong nakakainis na ulupong na 'to. Linggo ngayon at pauwi na kami sa Mansyon, katatapos lang namin mag trabaho sa headquarters.

"The planner gets 5% of the money," biglang sabi ni Joshral kaya ako napalingon sa kanya.

"From the robbery?" nakakunot noo kong tanong.

"What else?" pambabara niya. Hindi ko nalang iyon pinatulan dahil ayaw kong magsimula ng gulo sa amin. Kailangan kong habaan ang pasensya ko kung hindi ay baka kanina ko pa nagilitan ang kanyang leeg ng dagger ko.

"So, ibigsabihin makakakuha ako ng mahigit limang porsyento?" tumango si Joshral. So this is what he wanted to talk about.

Napatingin ako sa bintana. "That equals to....  837 million pesos,"

Rinig ko ang pagsipol ni Joshral. "You're good at math, I see."

Ako naman ay napamaang. 837 million pesos. Masyado na itong malaki sa planong ginawa ko. "Bigla ba akong yumaman o ano?" tulala kong sabi.

"Yeah.. Yeah.. What are you gonna do with it?"

"Paano kaya kung ibigay ko ang kalahati sa shelter. Charity para sa mga bata, idodonate ko," suhestyon ko, iyon lang ang naisip kong paraan. Sobra-sobra na ito para sa akin. Sa katunayan ay ginawa ko lang naman iyon para sa misyon ko.

"We don't accept donators. The gang pays for everything."

"Am I not part of the gang?" tinignan ko siya ng matalim.

Napanguso siya," Okay. I'll make an exception for you."

"Hindi ba pwedeng gamitin iyon sa pagpapagamot ng mga batang may sakit, ganoon or what?"

"At dahil naisip mo 'yan, may naalala ako. There were couple of kids in I think Davao Branch who are suffering from severe diseases. We were going to arrange the money for their treatment nextweek. But by using this 'genorous' person's money, gagawin ko na ngayon."