Is 'She' Also 'Her'? (Completed) (U.N.E.D.I.T.E.D)

Chapter 11

Chapter 11- Stalker

HOPE'S POV

Pagkapasok ko eh sumunod naman si Gray. Kainis! Mukha syang timang! Bipolar.

Pagkaupo ko eh nakita ko naman si Abo na pumasok. As usual hindi parin ngumingiti. Wala ata tong emotion eh. Nakita ko naman na tumingin sya sa gawi ko. Agad akong nag iwas ng tingin. Mahirap na, baka iba pa isipin nya.

"Good afternoon class" oh! Andyan na pala si prof.

" Bla bla bla bla" di ako nakikinig. Tsaka alam ko naman na yang mga tinuturo nya eh, duh? Advance kaya ako mag-aral.

Habang nagdidiscuss ang professor namin sa harap eh nakatitig ako kay Abo. Ano kayang meron sakanya at parang ang mysterious ng dating nya? Hindi ko pa siya nakitang ngumiti eh.

" Quit staring at him. Tss" rinig kong singhal ng katabi ko.

" And why?" I rolled my eyes.

" It's because, I-I am.... jealous"  Gray

" What? Ano yung sinabi mo?" Diko kasi narinig yung huling sinabi nya eh. Parang binulong nalang nya.

" Nothing. Just...just don't stare at him" kita ko sa mata nya ang pag kainis at sadness habang nagsasalita sya. Parang may gusto syang sabihin pero di nya masabi sabi.

Ewan ko bakit ganito ang nararamdaman ko. It feels like my heart beats abnormally when I see his eyes. Ganito rin ang pakiramdam ko noong 'kami' pa. It's like his eyes is a deep blue hole that keeps on hypnotizing me. Argh! And I hate this feeling!

Itinuon ko nalang ang atensyon ko sa nagtuturo kahit na ang utak ko ay lumilipad na naman. Para akong lutang na lutang ngayon.

*Kringgggggg*

At last! Uwian na. Isa isa kong dinampot ang mga gamit ko at inilagay ito sa bag ko. Pumunta muna ako sa locker room para ilagay yung ibang notebooks ko. Mabigat kasi eh.

After kong manggaling sa locker area eh dumiretso na ako sa kotse ko. As soon as I enter my car eh nakita ko ang isang red rose na nakalapag sa itaas nito. Tinignan ko ang paligid pero wala namang ibang tao except dun sa mga babaeng nagdadaldalan habang naglalakad.

Kinuha ko ito at nakita kong may note na nakadikit sa stem nito.

To my Hope

Hi! I just wanna give this flower to you. I know I'm coward to not give it personally but, this rose, here lies my admiration to you. It may be simple, but please take it. :)

~as clear as the Sky, as cold as an Ice

I smiled as I read the letter attached on it.

SOMEONE'S POV

After of all the waitings I've done. She finally arrived. Damn! Just by looking at her while walking, I can simply say that she's drop dead gorgeous and I hate it. She's a attention catcher. She catches the attention of every man. Especially me.

Papasok na sana sya sa kotse nya ng nakita nya ang rose na ipinatong ko dito. I just can't give it personally to her. It's just that I'm shy.

As soon as she get the rose she immediately scan her sight searching for the person who gave the rose, obviously that's me. I immediately hide in the back of my car for her to not notice my presence, and thank God that I am not seen by her.

Atlast she stops scanning the area and her attention by now is at the rose... especially at the attached letter.

As she reads it, I can't help but to admire her even more. She looks like an angel just by simply reading. And I hate to admit but, argh! Did I just Blush!? This is the first time!

Did she just smile? Yah! She did! So I did take a picture of her while smiling but...

HOPE'S POV

*Click*

I heard a sound just like a camera and oh! There's a light!.

" Hey!? Is anybody there?" I immediately put the rose in my car and went back to see the person who have just taken a picture of me.

Nang makarating ako malapit sa kinaroroonan ng taong kumuha ng litrato ko ay tumakbo ito kaagad. Diko sya namukhaan because he's wearing a hoody jacket that completely hides his face.

" Hey!!! Stop!" I said pero mas lalo pa nyang binilisan ang pagtakbo.

Weird?

Pinabayaan ko nalang yung 'stalker' o kung ano man sya at pumunta na ako sa kotse ko at umuwi.

Fifteen minutes bago ako makauwi. Ugh! I feel so exhausted!

" Yaya Lynn! Nakapaghanda na ba kayo ng dinner?"  Tawag ko kay yaya habang inaamoy ko ang rose na nasa kamay ko. Infairness, gusto ko yung amoy. Smells like vanilla.

" Ah! Andyan ka na pala Hope. Oo, nakahanda na." Tumango nalang ako at naglakad papuntang hagdanan.

" Yieee! Hope sinong nagbigay ng Rose?" Kinikilig na tanong ni Lynn

" Ha? Ah... Diko alam eh. Nakita ko lang sa kotse ko." Sabi ko.

" Waa! Buti ka pa may nagbibigay ng rose" malungkot na sabi nya.

" Hayaan mo ya, bibigyan din kita  sa susunod" sabi ko nalang atsaka pumasok sa kwarto ko.

Pagkatapos kong magbihis eh bumaba na ako para magdinner. After non eh bumalik na ako sa kwarto ko para matulog.

Pahiga na ako sa kama pero nakita ko yung note na nakalagay sa rose. Kinuha ko ito.

Hmm?

As clear as the Sky, as cold as an Ice?

Sino sya?

ZzzzzzZzzzzzzz.