Is 'She' Also 'Her'? (Completed) (U.N.E.D.I.T.E.D)

Chapter 7

Chapter 7- Same Old Playboy

HOPE'S POV

"H-hi!" Napatingin ako sa katabi ko. It's Ashley who greeted me.

"Oh! Andyan ka pala?" Inirapan ko sya. Tss.

"S-sorry Hope." Narinig ko ang bulong nyang iyon. Actually medyo nasaktan ako sa way ng pagkasabi nya. I can feel sadness in her voice. Parang nahihirapan sya. I wonder kung anong nangyari sa kanila ni Gray after kong umalis. Pero sa tingin ko hindi na sila ngayon. Ni hindi nga pansinin ni Gray ni Ashley eh. It's like Ashley is not existing in her sight.

Hindi ko nalang muna sya pinansin. Nakinig nalang muna ako sa professor namin na nagtuturo sa harapan. Habang nagtuturo sya, iginala ko ang paningin ko sa paligid.

Habang tinitignan ko ang mga kaklase ko eh nahagip ng paningin ko ang isa. He was quite familiar. Nung nahulog ang ballpen nya, saka ko lamang nakita ng mukha nya. And to my surprise, sya yung lalaki kahapon sa cafe! Si Abo! Hehe...kulay ash gray kasi mata nya kaya yun nalang tawag ko sakanya. Diko alam name nya eh.

Napako ang tingin ko sa kanya. Diko namalayan napatingin na din pala sya sakin...wait! What? Nagtitigan kami!?

Omo! Agad kong binawi ang tingin ko sa kanya. Sakto naman na napatingin ako sa katabi ko na masama ang titig sakin. Ano na naman problema neto!?

" What?" Masungit na sabi ko sakanya. Inirapan ko pa sya!

Hindi sya sumagot. Tumingin nalang sya sa gawi ni Abo at tinignan nya ito ng masama.

"Hey! Kilala mo ba yun?" Kinalabit ko yung babaeng nasa harapan ko. Sabay turo sa direksyon ni Abo.

" Ah... Si Ash yun. Alam mo, ang gwapo niyan kaya lang masungit eh. Pero madami paring nagkakagusto sakanya." Sabi nya ng pabulong.

"Oh. Thanks!" I said.

So, Ash pala pangalan nya? Bagay sa kanya! Sakto! Abo rin tawag ko sakanya. Haha. I smiled with that thought.

" You smile like an idiot." Sabi ng katabi ko, si Gray.

"Pake mo?" Inirapan ko sya.

Itinuon ko nalang ang pansin ko sa blackboard at nakinig.

Discuss

Discuss

Seatwork

Breaktime

Naglalakad na ako ngayon sa papunta sa cafe ng nakita kong walang kasabay si Ashley na naglalakad. Tapos nakayuko pa sya. As I scan through her. Pumayat nga sya. Wala na sya sa dati nyang kulay. She looks pale. Lumapit ako sakanya.

Argh! Kaibigan ko parin sya dati and I can't help but to go beside her. Parang nawawala ang galit na nararamdaman ko sakanya kapag nakikita ko syang nakayuko. How I wished sana hindi nalang sya.

"Hey! Ashley. Mind if I join you?" I said as soon as I stepped infront of her.

"H-ha? Di-diba galit ka sakin? " Naguguluhang tanong nya.

" Uhm yes? Pero ewan ko. Gusto ko lang lumapit sayo eh." Sabi ko ng hindi pinapakita na nalulungkot akong makita sya mag isa.

" H-hope... I'm s-sorry. Sorry for everything." Sabi nya ng nakayuko. Nakita kong may mga pumatak na tubig papunta sa sahig. That's when i realized that she's crying.

"W-wait! Don't cry! Please" I immediately hugged her. How I missed to hug someone.

Waaah! Sana wag siya magalit sa pinaggagagawa ko!

ASHLEY'S POV

"W-wait! Don't cry! Please" Hope immediately hugged me.

Mas lalo lang akong naiyak sa ginawa nya. I knew I've hurted her back then but nagsisisi na ako ngayon. I was blinded by my love to Gray back then at hindi ko na naisip na meron sya. Na niloloko ko na ang bestfriend ko.

"Sorry Hope" I uttered again.

"No. Please don't be sorry na. It's okay, I'm okay na." Hope said which made me cry even more.

How could I hurt this person back then!? Nahihiya ako sa sarili ko dahil sa ginawa ko sa kanya dati. She don't deserve to be treated like that by me. I don't deserve to have her. To have a very kind friend.

" S-sana mapatawad mo pa ako Hope"

May mga 'rason' ako kung bakit ko nagawa yun. And that's the reason kung bakit ako nagsisisi ngayon. Sana mas pinairal ko ang utak ko noon hindi puso. Kasi sa ginawa ko nawala ang kaisa isang taong pinagkatiwalaan ako noon. And I hated myself for that.

HOPE'S POV

Kumakain na ako ngayon dito sa Café and mag isa lang. Siguro nagtataka kayo kung bakit diko kasama si Ashley no? It's because pinatawag sya ngayon sa dean's office. I wonder kung bakit?

Siguro, hindi naman masama na patawarin ko sya right? Kita ko naman kasi ang pagsisisi sa gestures nya eh. And hindi ko matake na paghigantian sya. She was like a sister to me.

Habang nagiisip ako eh may biglang nakiupo sa harapan ko. Pagtingin ko, si Abo!

" Sinong nagsabing umupo ka dyan!?" Masungit na sabi ko but deep inside parang may kung ano akong nafefeel when he's around me.

" Dunno?" He shrugged his shoulders.

" Tch. Pilosopo." Sabi ko nalang bago kumain ulit.

Wait? Did I see him smirked!?

Habang kumakain ako eh diko maiwasang tignan sya na busy kumain. He has pointed nose, long eyelashes ash gray eyes and...those lips!!!

"Ehem!" Waa! Nahuli nya ba akong tinititigan sya!?

" Wala akong ginagawa" sabi ko sabay tingin sa ibang direksyon.

Pero wrong move ata. Kasi nakita ko sa Gray. Eating happily with girls around him. Argh! Bakit ba ako naiirita na nakikita siyang may kasamang iba!?

Kasi mahal mo parin

No way! Hindi!

I see him glanced in my direction...no! Scratch that kay Abo pala. Parang anumang oras susugod na sya sa direction namin. Then he shifted his sight on me at cold nya akong tinignan.

Tss. Inirapan ko sya.

Dami daming babae! Babaero talaga!