Is 'She' Also 'Her'? (Completed) (U.N.E.D.I.T.E.D)

Finale

Light

(Please play the media up there)

HOPE'S POV

Teka? Nasaan ako? Iginala ko ang tingin ko sa paligid. Nasa isa akong bahay. Pamilyar ito. Mukhang napuntahan ko na ito dati. T-teka? Paano ako napunta dito? Kanina lang kasama ko si Abo ah?

" Yay! Lulu, haha ang pangit mo na" rinig kong boses ng isang bata. Tinignan ko ang paligid. Teka? Wala namang tao?

" Tss. You are uglier Aki. Tsaka I'm so pogi kaya!" Sagot ng isa pang tinig. Mukhang magkausap ang dalawang bata. Sinundan ko kung saan iyon at napadpad ako sa isang hagdan. Mukhang nasa pangalawang palapag ang mga bata.

" Ihh! Madaya ka naman Lulu eh! Akin na yan!" Rinig kong mukhang nagmamaktol na ang batang babae. Sinundan ko ang tinig na iyon at dinala ako ng aking mga paa sa isang kwarto. Nakabukas iyon kaya kitang kita ko ang dalwang bata na naglalaro. Hindi ko makita ang kanilang mukha dahil nakatalikod sila sa akin.

" Nope, I'm not madaya. Talo ka talaga Aki." Sagot naman nung batang lalaki.

"Uwaaaah! Madaya ka! Hmmp! Di na kita love Lulu!" Aba! Pumapag ibig pala tong dalawang ito ah?

" Sshh! Don't cry na. Okay, you win na. Tsaka diba you always love me? Papakasalan pa kita diba kapag malaki na tayo?" Pagpapatahan ni Lulu kay Aki. They seems to be in touch with one another. It seems that they are really that close.

" Ah? Uhm...p-paano kapag d-dina ako l-lumaki? D-diba nga I-i'm sick?" Nagulat ako sa sinabi ng batang babae. She reminds me of my situation.

I have a tumor. Nalaman ko lang ito noong nasa US ako. Kaya hindi ako bumalik ng dalawang buwan dahil nag aundergo ako ng medications. Walang nakaka alam sa kalagayan ko. Even Abo. Ayokong mag alala sila. I have a lung cancer back then nung bata ako. And sabi ng doctor ,it might be the cause of the brain tumor.

"Hush na. Don't say that Aki. I will not let that happen, just promise meto be strong okay? I'll wait for you. I will marry you someday right?" Aki nodded.

" Please wait for me Lulu. Magpapagaling ako." Lulu hugged the little girl and calmed her down.

"Tara na. Baka hinahanap ka na ng mommy mo." At mula sa pagkakayakap ay humarap sa direkyon ko ang dalawang bata.

I was shock to see them. S-she w-was---

Bigla nalang silang naglaho sa paningin ko. Parang umikot ang lahat ng bagay, sabay ng pag iiba ng lugar na aking kinatatayuan. Teka!? Ano bang nangyayari!? P-patay na b-ba ako?

" Waaaah! Lulu! Tignan mo oh! Ang ganda nung mga bulaklak!" Mula sa kinatatayuan ko ay natanaw ko ulit sila.

" They are beautiful as you are Aki" sabi ni Lulu sabay akbay sa batang babae na aliw na aliw sa panonood ng bahagyang pagindayog ng mga bulaklak dahil sa lakas ng hangin.

" Yeah. Roses are beautiful but just like human it's beauty will fade and eventually die. It's like me, I may fade in the darkness, and will only be a memory someday." Makahulugang sabi ng bata.

" Tch. Diba sabi ko gagaling ka? Tsaka you are strong Aki diba? We will live long pa. I will wait for you until the day you come back okay? Kaya, fight. Be strong Aki" I smiled with the conversation of these two. I can feel that even if they are young, I can sense their love for each other. And I admire them for that.

" Lulu! Tignan mo oh! The butterflies are very pretty! I wish I could be one! Haha... I want to Fly! I hope maging angel ako someday." Nakangiting pag iiba ng usapan ni Aki.

" Nah. You are prettier Aki. You may not have wings but you are already an angel" Lulu said. Teka? Bakit ang tatalino ng dalawang ito!?

" Yiee! Haha... Smile ka na nga Lulu! I like it when you smile." The girl said as she stretch Lulu's lips to form a smile.