Is 'She' Also 'Her'? (Completed) (U.N.E.D.I.T.E.D)

Chapter 1

Chapter 1- I'm back!

"Ladies and gentlemen, welcome to Ninoy Aquino International Airport. Metro Manila, Philippines. Local time is 3:45 PM and the temperature is 31C.

For your safety and comfort, please remain seated with your seat belt fastened until the Captain turns off the Fasten Seat Belt sign. This will indicate that we have parked at the gate and that it is safe for you to move about.

On behalf of Ninoy Aquino International Airlines and the entire crew, I'd like to thank you for joining us on this trip and we are looking forward to seeing you on board again in the near future. Have a nice day!" pag aanounce ng pilot indicating na nakarating na kami.

Hays! It's good to be back...or nah? Tss. It's been 2 years? Isn't it? Well, Hola Philippines!

Ugh! Kung hindi lang ako mabait! Naku! Diko gagawin to! Pahamak kasi...tss.---Pero okay lang yun.

" Good day ma'am! Ako po yung susundo sainyo." Bati ng...uhm driver? Kakalabas ko lang kasi mula sa airport at heto ako ngayon nakatingin lang sa kanya.

" Ah ma'am, mukhang di nyo na ako natatandaan? Ako po si Ed... Driver nyo po ako dati pa." Pagpapakilala nya habang nakangiting nakatitig sakin na parang minimemorya ang mukha ko.

"Ow! My bad! Hi kuya Ed! Nice meeting you again!" Sabi ko nalang bago sumakay sa kotse. Hayy! Nakakapagod. Gusto ko ng umuwi at matulog. Waah!

" Ah ma'am di po yan yung kotse natin? " Nag aalangan na tingin nya sakin. Sabay kamot sa batok nya. Pero, Shet! Bakit ngayon niya lang sinabi!?

"Ha? Oh! Sorry I forgot. Nasan ba?" Brrr... nakakahiya! Kaya pala may weirdong lalaki sa loob na ang sama sama ng tingin sakin! Tapos tinarayan ko pa! Tss. Di ako nainform!

" Dun po ma'am" sabay turo nya sa kotse namin.

"Ah sige po." Tapos naglakad na ako papunta sa kotse namin . Tss baka mamaya iba na naman pasukan ko. Bakit ba kasi ang dami daming nakapark dito! Tss. Butasan ko mga gulong nila eh.

Habang nasa byahe kami eh napansin kong tingin ng tingin sa gawi ko si kuya Ed. Tila ba inuusisa ako. Waah! Don't tell me type nya ako!? Shocks! Baka iligaw niya ako ah!

"Why?" Tanong ko sa kanya.

"Ah. Ma'am kasi po nakakapanibago kayo. Parang nag iba po ang ugali nyo tapos madami kayong nakalimutan." Sagot nya habang patuloy parin sa pagmamaneho. Pagalitan ko kaya siya? Imbes na magmaneho eh nakikipagchikahan pa sakin. Aba! Ayoko mabunggo no! Kararating ko lang tapos mamamatay na ako?

" Masanay na po kayo ngayon kuya. " Sabi ko nalang atsaka sumandal sa may bintana. Ang ganda talaga ng tanawin. Note for the sarcasm.

Pagkarating namin sa bahay eh agad akong pumasok sa room ko. Hay! Nakabalik din ako sa wakas! Waah! I miss this! Ilang taon din akong hindi nakauwi.

Hmp! Mukha akong engot dito na nagdradrama... monologue lang ganun?

*Toktok*

"Ma'am kain na po kayo." Sabi ng boses mula sa labas na sa palagay ko ay isa sa mga maid namin.

"K! Susunod na." Yahh! Buti naman naisipan pa nila akong pakainin...tss.

Then bumaba na ako para kumain. Habang kumakain ako eh diko mapigilang malungkot. Naalala ko kasi sya, 2 years na mula nung huli ko syang nakasamang kumain. Sana hindi nalang kasi nangyari yun. Sana gumising ka na...

" Ah ma'am, may sulat po para sa inyo." Sabi ng isang maid sabay abot sakin ng sobre.

"Thanks"

"Sige po."

Hmm. Ano naman to? Kararating ko lang may sulat na agad? Inilagay ko lang ito sa bulsa ko atsaka nagpatuloy sa pagkain. Mamaya ko nalang ito babasahin...

After kong kumain eh bumalik na ako sa room ko tapos naligo. Nahirapan pa akong maghanap ng damit kasi nakalimutan kong dipa pala nila itinaas yung gamit ko. Buti nalang may sando pa ako dito.

Matapos kong magpalit ay naghanda na ako para matulog. Pahiga na sana ako pero nahagip ng mata ko ang sobreng binigay sakin kanina...

Kinuha ko iyon at binuksan.

Pagkabasa ko ay bahagyang napangiti ako. Papers ko ito para sa University'ng papasukan ko. Buti naman naayos na ni mommy.

Finally! I'm back!

-------

To be continued...