GECE GÜNEŞİM

~Bölüm 26~

Masum beyaz karın çıplak ayaklarım altında ezilmesiyle gülümseyerek kafamı kaldırdım. Bomboş arazide bulunan bir iki tane ağaçta tamamen kardı. Sonra üzerimde ki bembeyaz elbiseye baktım. İçimde ki huzur tarif edilemezdi. O kadar güzeldi ki.. uçsuz bucaksız olan bu arazide ilerlemeye devam ettim. Gökyüzüyle ayaklarımın altında ezilen karın birleştiği noktaya uzanmak istiyordum. Demiri gördüm orada. Gözlerimi kırpıştırdıkça bana yaklaşan Demire gülümseyerek koşmaya başladım. Büyük bir özlem sarsmıştı bedenimi bir anda. Ona sıkıca sarılıp öpmek istedim. Beni yanına almasını istedim. Ama ben koştukça o uzaklaştı. "Bana gelmek mi istiyorsun?" Diye sordu. "Evet!" Diye bağırdım. Güldü ve olduğu yerde durdu. Bende durdum. "Bana gelirsen öleceksin." Dedi. "Hayır Demir, sen benim son umudumsun biliyorum." Dedim ve gülerek kafamı iki yana salladım. "Tamam gel o zaman." Dedi ve kollarını iki yana açtı. Yürümeye başladığım anda kulağıma dolan sesle irkildim.

"O benim kızım! O benim tek kızım biricik kızım! Bırakın göreyim!"

"Baba!?" Diye bağırdım. Babamın sesini duymak içimi yakmıştı nedensizce. Gözlerime dolan yaşlar yere düştüğünde kar eridi birden bire.

"Seni çok seviyorum! Sen benim göz bebeğimsin!"

"Baba!" Diye bağırdım ve durduğum yere çöktüm.
"Şş Tamay, tut elimi.." diyerek elini uzattı bana Demir. Elini tuttum düşünmeden. "Kalk, gel lütfen.." babamın sesi kulaklarımda çınlarken Demire baktım. "Seninle gelsem ölecek miyim?" Diye sordum. Kafasını salladı. "Ben babamı istiyorum ölümü değil." Diyerek ayağa kalktım ve Demirden kaçmaya başladım..

•••

Yazar Hatundan Devam;

"Ben bu yoğun bakımın gelmişini geçmişini harbi iyi si.." diyene kadar Ela ağzını kapattı Asafın. "Şş sus." Dedi Ela sinirle. Asafta kafasını çekti. Tamay tekrar geri gelmişti ama uyanmamıştı. Demir tekerlekli sandalyede onların yanındaydı. Bu Demire çok zor geliyordu. O gülmeden o bakmadan yaşamak çok zor geliyordu. "Ulan girelim ne olur!" Dedi Demir. "Demir bey?" Dedi Doktor yanına yaklaşırken. "Evet?" Dedi Demir sıkıntıyla. Yine odaya gitmesi ve dinlenmesi için tonlarca nasihat verecekti ve Demirin cevabı yine değişmeyecekti. "Girebilirsiniz ama bir şartla." Dedi Doktor. Demir heyecanla ayağa kalkmaya çalışırken Doktor tekrar onu yerine oturttu. "Tamam kabul ediyorum." Dedi. "Gidip odanızda uyuyacaksınız." Dedi Doktor. "Yav tamam hadi." Dedi Demir heyecanla. "Ellerinizi filan dezenfekte edelim, maske takalım girin içeriye." Dedi. Demir doktorun yarımıyla giderken Paki bey şaşkınlıkla baka kaldı. Tamam kızını sevebilirdi ama burada babası dururken onun girmesi ne kadar doğruydu? Neyse ne yapıp edip kendisi de girecekti. Kızının saçlarına dokunmaya ihtiyacı vardı.

Çınar, İlkay ve Deniz sürekli Paki beyin yanında ona destek veriyordu. Paki bey de İlkaya destek vermeye çalışıyordu çünkü görüyordu ki İlkay kendisi kadar kötüydü. İlay ile Bersu kol kola girmişlerdi. Mal Rüya gelmişti. (Ay Yazar Hatun tarafsız yazmalıydın ya!)  Hastahanede ilk iki gün dursa da sondadan gitmişti. Ama yine tekrar gelmişti. Bu Tamay ölüyor diye heveslendi kesin şıllık, diye geçirdi İçinden İlay. Ela Asafla ilgileniyordu sürekli. Demir içeriye girdiğinde hemşire onları yalnız bırakıp çıktı. Demir dudaklarını birbirine bastırdı.

"Benden hiç ama hiç beklenmeyecek şeyler yapıyorum küçüğüm. Resmen adamları bıktırdım seni tekrar ameliyata soktum. Sonra adam benden nasıl bıkmışsa artık girip konuşabilirsin ama odada yatıp dinlenmek şartıyla dedi ya. Allahım." Diyip gülerek kafasını iki yana salladı. "Ben bu sefer inanıyorum ki sen kalkacaksın. Bana gülümseyeceksin hatta yanağıma şöyle en okkalısından bir öpücük bekliyorum." Dedi kıkırdayarak. "Sanırım kaç gündür verdikleri ilaçlar beynimi ele geçirdi. Yanına kıvrılıp yatasım var. Gerçi baban 'Bu salak niye giriyor?' Gibisinden baktı ben içeriye girerken ama olsun. Perperişan oldum ben sonuçta." Dedi Demir kendini savunmaya çalışırken. "Kalktın kalktın, kalmadın kötü olur be güzelim." Dedi derin bir nefes alarak elini öptü bol bol.