LOVING FROM AFAR...

CHAPTER 3: Meeting

"What?are you kidding me right?"

Tricia react almost laughing. Masisi ko ba siya? Kahit ako napapatawa kapag naiisip ko ang sinabi ni Miss Gomez. Kung seryoso siya malamang pareho na kaming nababaliw.

"Sana nga...biro lang to.."

I sighed. Ako magrarampa sa isang beauty contest? No way.
Kung wala akong buhok malamang lalaki ang tingin ng iba sa akin.

Nasa labas kami ng room ni Ms.Gomez nag iisip kung papasok ba ako hindi. Tricia couldn't believe either. She was just staring at me like I'm some kind of a joke.
Mababaliw na talaga ako.

"..because of that..bye. see you tom..pumasok ka na don at tanggapin ang trono mo."

Biro pa nyang tugon na halatang gusto akong inisin.

She waved at me and left. Hindi ba pwedeng magbigay man lang siya ng opinyon?
Nasaan ang hustisya?

Mabigat sa loob akong pumasok sa pinto.

Nakaupo si Mam sa mesa nya at ang lalaki that I presume my partner,  nakaupo rin nakaharap sa kanya. Hindi pa nila ako napansin. Dahan dahan akong naglakad papalapit hanggang naramdaman ako n Ms. Gomez.

"finally....Gab.."

I forcedly smile back.

The  guy turned his head looking at me.

Holy mother of the hundred sheeps.Kill me now.

Widened eye.Mouth opened and body froze.

"so it's you..."

I couldn't move. The guy diffinitely is talking to me. And for gad sake, he fu**ing know me.

Teleserye ba to? Sine? Nobela? Paano naging ganito to? Coincidence? Fate? Meant to be?

O baka naman isang malaking disaster?
"Gab..are you okay?"

Ms.Gomez words really striking my ear but I think my consciousness was lost somewhere. But when a warm, soft familiar hand touched my skin, I melted. Melted like a frozen icecream that was out in the freezer.

Siya ba talaga to?
Pinagmasdan ko pa ang mukha nya. Ito yong mukhang naging larawan ng isip ko sa ilang taon. Na kahit nakapikit ako kabisado ko ang bawat guhit. Shape ng ilong at labi, kulay ng mata..lahat.
Sya talaga. Sya talaga to.

"...I'm backing out!"

The words came out from my mouth. Paos na parang hindi yata marinig ng iba.

Mamamatay na yata ako. Panaginip ba to o kathang isip ko lang?

"..its about Gab?..I can change him if you want.."

Totally not Mam..are you crazy? It's about me..my very visible feeling towards him. Jusko. Tulong.

"NO MAM!"

Halos sigaw kong sagot kay Miss Gomez. Shock din siya sa lakas ng boses ko bigla kaya nagsalubong na rin ang kilay nya.

"relax Gab..I'm just asking..so why?"

Itigil mo yan Gabrielle, nakakahiya ka na.Bakit ba ang mata kong to ayaw tumigil sa katitingin sa kanya?

Siya nga to talaga. Wala ng iba.

I gulped. Easing the tension inside me.

"...Mam...I don't think I can do it."

Napataas ulit ang kilay ni Mam. Si Gab nakikinig lang na parang walang pakialam.

"...thats why youre here..pag usapan natin...Gab can you explain it to Ms.Gonzaga.."

Anu naman to..Hindi yata ako narinig ni Mam. Ang sabi ko ayoko na dba?

Naku ayan na nakatingin na siya sa akin. Tapos nakangiti pa. Catherine Gabrielle naman magpakababae ka.

"well...first of all Gabrielle, nice to finally know your name..earlier you seems so panic..by the way I suggest that I will hire Trina..remember in the Canteen to be your mentor so that you will be ready for the coming Thursday next week..what do you think?"

Nagbalik ako sa ulirat ng marinig ko ang pangalan nya. Moment ko na nga diba?eeksena pa talaga?

Pukpukin nyo nga ang ulo ko ngayon at ipaintindi sa akin na Trina talaga ang narinig ko.

"..Gab..are you sure  you're okay?"

Mukha mo Ms. Gomez...mukha ba akong okay? Si Trina pa talaga?

Gabrielle inhale..hinga lang.Hinga.

Now talk.

"Fine...but I can't promise..wala akong experience dito Mam and I don't think kakayanin ko."

No choice nga di ba? Baka naman gusto mo lang talaga at pakipot ka lang?

So ngayon ang sarili mo na lang ang kinakausap mo?

"..trust me..you can do it..!"

My God. Iba na to. Kanina tiningnan nya lang ako. Tapos kinausap . Tapos nginitian. Tapos ngayon he's complimenting me. Lord pwede na talaga akong mamatay. 

Hindi. Nababaliw ka na pwede ka ng ipasok sa mental.

"..well..see you again tomorrow.."

Tomorrow?Sabado bukas dba?
Yan kasi nadadala sa panaginip.

"You mean monday Mam?tom is Saturday.."

"exactly Gab..we only have 5 days to go to practice and make over will start tomorrow."

Miss Gomez replied. She turned to Gab and smiled at him na para bang tuwang tuwa siya dito.

"Gab...thank you.."

Ngumiti din ito sa kanya.
Landian?

Nalilito na talaga ako..Gab dito Gab doon.

Tumayo na si Mrs. Gomez at tumayo na rin kami. Nauna si Mam na lumabas at nakasunod ako at si Gab nasa likod.

Nasa likod ko siya..dapat maglakad ako ng mabuti di ba?..masubukan nga.

Wag na..desperate. Ang tanga ko.

Gab closed the room and Mrs. Gomez bid goodbye.

Mauuna na rin ba ako o hihintayin ko siya? Anu ba to. Nasisiraan na talaga ako.

"Thanks God it's done!"

Trina voice came from behind. Hindi na ako tumingin pa para di ko lang siya makita.  Panira talaga. Walang hiya.

Tumalikod na lang ako at aalis na sana .

"hey..Gab..gusto mo nang sumabay?"

Why when he say my name ang ganda gandang pakinggan?

Napalingon ako at ang mukha ng babae ang una kong nakita.

Pangit. Che.

She was smiling holding Gab.I turned to Gab and shook my head.

"I have a bike."

Mahina kong sabi.

He seems to amaze with what he heard. Ngayon lang yata nakarinig ng salitang bike.

"impressive...well..see you tom?"

Tumango at ngumiti.

"lets go babe.."

He winked and envelope his hand to Trina shoulder then they both walk away from me.

Hai naku Gabrielle. Babe daw. Babe. Narinig mo yon? Babe!!!

May hangin ata ang puso ko, namimilipit kasi pag humihinga ako.

I sighed deeply at pumunta na sa motorbike section na parking.

Tiwala lang Gab....magiging sayo din siya.
Pinagsisigawan ng puso ko.

Laughing on my thoughts.

Sa kabilang buhay, baka.