LOVING FROM AFAR...

Chapter 17 : Changes

One week before ang elections and whole week akong nawala sa school. Tita Laura has her own reason why she forced me to rest for  that long. Well, it's quite a treat for me too. NERVOUS. Thats all I feel. What if makita ko siya? Magbabago ba ang isip ko? Magpapasalamat ba ako sa ginawa niya sa akin noong party? Wala na sila ni Trina peru hindi ibig sabihin dahil sa akin yon. Anu ba Catherine stop thinking!

Anu nga ba ang nagbago? Wala. Ganun pa rin. Pinagtitinginan at pinag uusapan pa rin ako. Hai, hindi pa ba sapat ang nangyari para naman magkasimpatya sila sa akin? Ganun talaga siguro..deadma nalang.

Nakatayo lang ako sa harap ng room na nakasaksak sa tenga ko ang headset. Ngayon nagsisisi na ako sa mga kanta lng pinasok ko dito sa phone ko, mas lalong nagpapafrustrate sa akin. "Need you now"  Letcheng need you now na to.

"May namiss ako..hindi man lang ako namiss."

Sumulpot si Francis sa gilid ko.

"hahaha..namiss kita no, di mo man lang ako binisita.."

kunwaring lungkot kong sabi.

"binisita kita kaya,tulog ka lang, tsaka alam mo na may inasikaso akong importante bukod don.."

sabay kindat sa akin.

"France...nag usap na kami ni Adam anu na naman ginawa mo?"

"Oh..Ms.Oliver andyan na...tara na.."

Haizt. May ginawa na naman siya at I feel it na hindi iyon maganda.

"..hoy France... bumalik ka rito.."

Pumasok na ang lahat sa room at sumunod na rin ako. Naupo lang ako habang iniiwasan ni France ang tingin ko. Sana naman wala siyang ginawang masama kay Adam. Speaking of...wala siya. Mas lalo akong kinakabahan.

"welcome back Ms. Gonzaga.."

Ms. Oliver said.

"thank you Mam."

I smile and sit again.

Nakakapanibago. Nakakamis din pala ang mag aral.Hindi kasama ang mga kaklase kong pinag uusapan ako. Minsan gusto ko na ring magpakabitch at sabunutan silang lahat kaso it's not worth it kaya deadma na lang. It was wierd class at all,maybe because I miss being a good student.

"Bakit diyan?"

Tricia ask me. Hindi ako dumiretso sa usual table namin. Kanina pa sa klase ni Ms. Oliver ko to pinag isipan. Kung talagang gusto kong mag move on kailangan lahat babaguhin ko. Mula sa simula hanggang kung saan magtatapos.

"dahil ayoko nang tumingin..tapos."

"tumingin kanino?"

Mark ask.

"oh please..basta hindi na tayo don uupo from now on.."

"fine.."

she agree na hindi na nagtanong pa.

Kita pa din naman ang table ni Gab dito peru hindi nga lang masyado. Okay na rin ito at least. 

Kumuha na kami ng food ng biglang pinagtatapak ni Tricia ang paa ko.

".anu ba?"

"look.."

Tumingin ako. Gab is standing in my back.
Shit. Nakatingin din siya sa akin kaya umiwas agad ako. Para akong nasabugan ng bomba sa dibdib.

I hurriedly back to my table. Anu ba yan. Bakit ang abnormal naman yata ng kaba ko. Oh Gad! Ang hirap huminga.  Tricia and Mark follow looking at me like gusto nila akong pagtawanan.