Chapter 6

247 6 11
                                    

Chapter 6

Kiss Perhaps

 

Pagdating sa school auditorium ay nakaramdam ng panliliit si Sail. Alam niyang maganda siya at naenhance pa iyon sa ginawang pagme-make up sa kanya ng kanyang ina. Subalit napakadaming tao ngayon at alam niyang madami sa mga iyon ang higit na mas maganda kaysa sa kanya.

“Uwi na kaya tayo?” sansala niya kay Larry sabay kapit ng mahigpit sa braso nito.

“Ano ka ba? Ang ganda mo kaya ngayon! And I’m so proud to be your escort.” Sabi nito habang hinahawakan ang baba niya para matitigan ng maigi ang kanyang mga mata. Tila ba nais nitong makita niya ang sinseridad mula sa mga salita nito.

“Haay.. Larry. Stop this nonsense!  Sayaw na lang tayo para mawala ang nerbiyos ko.” sabi na lamang niya para matakpan ang hiya niya. Then she dragged him on to the dance floor.

Lumapad ang ngiti nito ng ang pop music kanina ay biglang napalitan ng slow music.

Today is a winding road

That’s taking me to places that I didn’t want to go

Isang acoustic version ng rock song ang kasalukuyan nilang background music.

Today is a winding road

And tell me where to start and tell me something I don’t know

He instantly pulled her closer to him and whispered, “You are the most amazing woman that I have ever known.” Gusto niyang isiping napaka-corny ng mga sinasabi nito at parang wala sa timing subalit masyadong matindi ang ekspresyong pinapakita ng mga mata nito na wala na siyang nagawa kundi magpakalunod sa mga iyon.

Your voice was the soundtrack of my summer

Do you know you’re unlike any other?

You’ll always be my thunder and I said

Your eyes are the brightest of all their colors

I don’t wanna ever love another

You will always be my thunder

So bring on the rain

And bring on the thunder..

 “I’m palpitating..” anas din niya rito. Naramdaman niya ang paghawak ng kamay nito sa kamay niya at dinala iyon sa puso nito.

“Anong tawag mo dito?” naramdaman niyang mas mabilis pa pala ang tibok ng puso nito kaysa sa nangyayari sa kanya. Pinanatili niya ang kamay sa dibdib nito habang nararamdaman niya ang unti-unting pagbaba ng ulo nito.

She waited for their lips to meet. Alam naman niya na gusto na rin niyang makaranas kung paano ang mahalikan.

Their faces are once again inches apart and as usual he stopped. But this time, he did not move away. He just stared at her. Sobrang lapit na ng mga mukha at labi nila pero nakatitig lamang ito sa kanya.

He stared at her for so long that she thought he has traveled to another realm and left his body with her. And then he kissed her. Sa noo.

Nalukot ang mukha niya. “Ano iyon? Lola mo ako?” naiinis na tinulak niya ito. Walk out na talaga ang peg niya ngayon! Naimpluwensyahan yata siya sa kababawan ng walk-out na ginawa ni Quay dati.

The Green-Eyed ButlerTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon