ᶠᴼᴿᴱᵛᴱᴿ 🌙

9.ᴮöᴸüᴹ: ᴰᵁᴰᴬᴷᴸᴬᴿıᴺ ᵞᴬᴺᴬğıᴹᴬ ᴰᴱᴰᴵğᴵ ᴬᴺ ᴬᴺᴸᴬᴰıᴹ

Hatırlatma:Ve asla yapmiyacağım bir şeyi yaptım...
🌙
.
.
.
Yanağıdan süzülen gözyaşını öptüm.

Bunu bende kendimden beklemediğim için kendimi hızlıca geri çektim.

Ve utandığımda her zaman yaptığım şeyi yaptım.

Başımı yere eğdim.
Jk:"Özür dilerim.

Ayağa kalktı ve elini yanağıma götürdü. Parmaklarının dokunduğu yeri yavaşça okşadı.

Elleri buz gibiydi...

Çenemi kavradı ve yüzümü yüzüne yaklaştırdı.
Th:"Özür dilemene gerek yok bebeğim. Sen kötü bir şey yapmadın ki."

Gözlerim hafifçe açıldı.

Bebeğim mi?

Sesi yumuşacık çıkmıştı. Bir anda buz gibi olan vücudum ısınmaya başlamıştı.

Daha fazla dayanamadım ve merak ettiğim şeyi sordum.

Jk:"Neden masadan öyle kalkıp gittin ve neden ağlıyordun?"

Gözlerinin içi tekrar dolmaya başlamıştı ki başını sağa sola doğru salladı ve nefesini dışarı bıraktı.

Hafifçe gülmeye çalıştı.

Th:"Hadi içeri girelim. Burada biraz daha kalırsak üşütücez."

Soruma cevap vermiyecek miydi?

Sanırım bunu öğrenmem için daha çok erkendi. Yani öyle tahmin ediyordum. Yoksa neden söylemesin ki? Gerçi daha 3 saat önce tanıştık.

Önüme dönüp yürümeye başlayacaktım ki, arkamdan bana sarılan beden yürümeme engel oldu.

Hafifçe kollarını belime doladı ve çenesini omzuma yasladı.

Sıcak nefesini hissedebiliyordum ve bu gerçekten... baştan çıkmam için yeterliydi.

Dudakları boynuma gidince titredim.Eğer böyle devam ederse istemediğim şeyler olacaktı.

O sanki bundan zevk alıyormuş gibi kıkırdadı. Sesi kulağıma geldiğinde gözlerimi kapattım.

Ve yarıda bıraktığı işe devam edip yavaşça dudaklarını boynuma sürttü.

Yavaşça kulağıma nefesini üfledi ve konuşmaya başladı.
Th:"Dudakların yanağıma dokunduğu an anladım. Aslında sadece bana ait olduğunu..."

Dudakların yanağıma dokunduğu an anladım. Aslında sadece bana ait olduğunu...

Yanağıma dokunduğu an anladım.
Aslında sadece bana ait olduğunu...

Dokunduğu an anladım.
.
Aslında sadece bana ait olduğunu...