ᶠᴼᴿᴱᵛᴱᴿ 🌙

10.ᴮöᴸüᴹ:ᴳöᴿüᶜᴱᶻ

Hatırlatma:Aslında sadece bana ait olduğunu...
🌙
.
.
.
Arkamdaki sıcak beden yerini soğuk rüzgara bırakırken içim titredi.

Keşke hiç bırakmasaydı. Hep orada kalsaydı.

Kolları belimde, dudakları boynumda, sıcak nefesi kulaklarımda...

Peşinden ilerleyip onu takip ettim ve eve girdim. Keyfi yerine gelmiş olacak ki masaya oturmuş tabağındaki tatlıyı yiyerek bir şeyler anlatan babamı dinliyordu.

Gerçekten 1 saniyesi 1 saniyesini tutmuyordu.

Yanına geçip oturdum ve yarım bıraktığım tatlıya çatalımı batırdım.

Ağzıma kocaman bir dilim atıcaktım ki üzerimdeki gözleri hissettiğim için yanıma döndüm.

Elini yumruk yapmış ve şakağına yaslamış gülümseyerek beni izliyordu.

Açık olan ağzımı kapattım ve çatalı tabağı üzerine bıraktım.

O bana böyle bakmaya devam ederse ben tatlımı yiyemem ki ama...

Hadi ama Jungkook neler oluyor sana? Eskiden kimseyi umursamadan 4 tabak tatlıyı midene indiriyordun!

Ama benim bi suçum yoktu ki. O bana öyle güzel bakmasa ben yiyecektim tatlımı.
Bay Kim:"Jungkook o zaman siz birlikte çalışırsınız söylediğim gibi Yurt dışına da birlikte çıkar ve fotoraf çekersiniz. Buraya geldiğinizde de aralarından en iyilerini seçer ve albüm için basım yaparız. Olur mu?"
Jk:"Olur."
Th:"Eminim benim çektiğim fotoraflar daha güzel olur."

Gözlerimi kısarak yanımda oturan ve bana pişkin pişkin sırıtan Taehyung'a baktım. Geriye yaslandı ve oturduğu yerde biraz kaydı.
Jk:"Çektiğim fotorafları görünce umarım söylediklerinden pişman olmassın."

Tabi ki dalga geçiyordum. Umarım söylediklerini teker teker sana yuttururum.
Th:"Görücez."

22.21

Saat baya geç olmuştu. Herkes oturma odasında kahvelerini içiyordu. Bense mutfak da çikolatalı sütümü.

Onların yanına gitmiyordum. Çünkü Taehyung sürekli bana bakıyordu ve bu benim gerilmeme sebep oluyordu. Onlara su içmek istediğimi söyleyip mutfağa kaçmıştım.

Elimdeki bardak boşalınca tezgaha bıraktım ve oturma odasına doğru yürümeye başlamıştım ki...