ᶠᴼᴿᴱᵛᴱᴿ 🌙

29.ᴮöᴸüᴹ: ᴰᴼᴷᵀᴼᴿ!

Hatırlatma:Dr:"Buyurun lütfen odama geçelim.."
🌙
.
.
.
Taehyung'un Anlatımından:

Th:"İyi olacak yani öyle değil mi?"

Heyecanla konuştuğumda doktor gülümsedi ve kafasını salladı.
Dr:"Bakın biliyorsunuz, ameliyat 4 saat sürdü. Oldukça zorlayıcıydı bizim için. Beyin kanaması geçirmesi anlık bir olaydı. Kafasına aldığı darbe büyüktü. Biraz klişe olacak ama tam zamanın da getirdiniz onu hastaneye."

Şimdi de sevinçten ağlıyordum. Tanrım! Ayağa kalktım. Elimi doktora uzattığımda geri çevirmemiş ve gülümsemişti.
Th:"Ne kadar teşekkür etsem az doktor bey."

Elimi çektiğim de bu sefer büyük bir merakla sormuştum sorumu.
Th:"Peki onu görebilir miyim?"
Dr:"Odaya alınıcak. 2. katta ki 13. odaya. Biraz bekleyin ben kontrole geldiğimde sizin de onu görmenize yardımcı olurum."

Minnetle gülümsedim ve odadan çıktım. Jungkook ameliyattayken alamadığım nefesi şimdi doya doya içime çekiyordum. Kendime çeki düzen vermem gerektiğini düşünüp lavaboların olduğu yere doğru yürümeye başladım. O sırada telefonum çalmaya başladı.

Bay Jeon Arıyor...

Ne diyecektim şimdi ben Bay Jeon'a? Derin bir nefes daha aldım. Sesimin titremesine engel olamadan konuştum.
Th:"E-efendim Bay Jeon?"
Bay Jeon:"Oğlum, Jungkook'un telefonu kapalı. Ulaşamadım ona. İyisiniz değil mi?"

Sıçtın Taehyung kaç! Ne söyleyecektim şimdi ben? Tarım keşke bütün bunlar benim başıma gelseydi. Yemin ediyorum ki daha az acı çekerdim.
Th:"Efendim size bir şey söyleyeceğim ama lütfen rica ediyorum sakin olun."

Telefonun diğer ucundan hışırtılar geldiğinde ofladım.
Bay Jeon:"N-ne oldu Taehyung? Bir şey mi oldu oğlum? İyi misiniz?"

Sesi o kadar çok endişeli geliyordu ki... Ben nasıl diyecektim ona 'Jungkook trafik kazası geçirdi hem de benim yüzümden' diye.
Th:"Efendim sakin olmanızı söyledim. Bir şey yok sakin olun. Jungkook-"

Bay Jeon'un endişeli ve yüksek çıkan sesi lafımı kesti.
Bay Jeon:"Taehyung! İyi mi Jungkook?! Ne oldu ona!?"

Şuan kafamı şu duvara vurup ölene kadar da devam etmeyi istiyorum.
Th:"Efendim! Lütfen sakin olun. Jungkook bir trafik kazası geçirdi. Ama durumu şuan çok iyi!"

Karşı taraftan ses gelmeyince sırtımı duvara yasladım. Yere çöktüm ve ağlamaya başladım.
Th:"Efendim lütfen affedin beni. Yalvarıyorum size...ben asla böyle olsun istemedim. Hepsi benim yüzümden. Çok özür diliyorum sizden. Affedin lütfen beni."

Yine ses gelmeyince boğazımdan bir hıçkırık kaçtı. Hepsi benim yüzümdendi. Nefret ediyordum kendimden. Sevdiğim insanı bile koruyamayan aciz bir insandım. Aciz ve korkak...
Bay Jeon:"Taehyung..."

Burnumu çektim ve Bay Jeon'a kulak astım.
Th:"E-efendim."

Nefes verdiğini duydum. Tekrar gözlerim dolarken elimi yumruk yapıp ağzıma götürdüm.
Bay Jeon:"Sana oğluma iyi bakmanı söylemiştim...Taehyung bak, oğlum, sana güvenim tam. Jungkook'un başına bir şey gelseydi sen o zaman ne yapacaktın? Peki ben ne yapacaktım? Jungkook benim tek ailem."

Haklıydı... sonuna kadar. Göz yaşlarım pıt pıt yere düşüyordu.
Bay Jeon:"Şuan ki sakinliğim oğlumun başına bir şey gelmemiş olmasından kaynaklı. Şimdi ağlama ve yapamadığın şeyi yap oğluma iyi bak ve bu sefer gerçekten yap bunu."