ᶠᴼᴿᴱᵛᴱᴿ 🌙

37.ᴮöᴸüᴹ: ᴷüçüᴷ ᴷᴸüᴮᴱ

Hatırlatma:Th:"Ben sana birazdan konum atacağım. Buraya gel. Ama sanırım ayrılmamız gerekiyor Jungkook. Ben babama karşı gelemem."
🌙
.
.
.

Taehyung bana attığı konuma uyarak bir deniz kenarına geldim. Öylece indim arabadan, ağlamıyordum, ağlıyamıyordum. O kadar şey olmuş ve biz hepsinin üzerinden gelmişken, Taehyung sırf babası karşı geldi diye resmen beni terk ediyordu. Bu muydu benim değerim?

Deniz dalgaları hırçınlaşmıştı. Kayalara sertçe vuruyor ve tekrar güç kazanmak için geri çekilip tekrar bir öncekinden daha sertçe çarpıyordu kocaman kayalara.

Benim içimde ise...fırtına kopuyordu. Kulaklarım uğulduyor, beynimde hala aynı cümle tekrarlanıp duruyordu.

"sanırım ayrılmamız gerekiyor,
sanırım ayrılmamız gerekiyor,
sanırım ayrılmamız gerekiyor!"

Nefesimi derince içime çektim. Burnum sızladı. Gözlerim deli gibi yanıyordu. Kalbimse, yoktu artık. Benim kalbim Taehyung'tu.

Öylece nereye gideceğimi bilmeden yürüyordum. Ayaklarım kuma batıp çıkıyordu. Zorla yürüyordum.

Hava daha da kötü olurken ilerde küçük bir klübe gördüm. Yağmur hafifçe yağarken adımları zorla hızlandırdım. Bana burada olduğunu söylemişti ama ortalıklarda yoktu.

Klübenin önüne geldiğimde uzaktan durduğu kadar küçük durmadığını, hatta kocaman olduğunu fark ettim. Kapıya tıktıkladım.

Jk:"Kimse yok mu?"

Buz kesilmiştim. Hava da iyice kararmıştı.

Kapıyı ittirdiğimde açıldı. Biraz daha dışarıda kalırsam donacağım kanaatına varınca içeri girdim ve kapıyı kapattım. İçerisi sıcacık ve karanlıktı. Işığı açtığımda 'bom' diye bir ses geldi.

Yerimde sıçradığımda alkış sesleri duyuldu.

Jk:"Noluyo ya?"

Yoongi hyung, Jimin, Babam, Bay Kim...herkes buradaydı. Bana bakıyor, gülümsüyor ve alkışlıyorlardı. Ben onlara öcü görmüş çocuk gibi bakarken arkamdam birisi bana sarıldı.

Taehyung'un kokusu burnuma dolarken kendimi kasmayı bırakmış ve gevşemiştim.

Th:"Ve sende seni bırakacağıma inanıp, buraya gelene kadar aşkımı sorguladın."

Ben hala salak gibi ne olduğunu anlamaya çalışırken Taehyung önüme geçmiş ve tek dizinin üzerine çökmüştü.

Ben ona aval aval bakıyorken o gülümsedi.

Th:"İlk aşık olduğum insan olmasanda, son olmanı istiyorum, Jungkook. Her şeyinle benim olmanı, sonum olmanı istiyorum. Jeon Jungkook değilde Kim Jungkook olmanı istiyorum. Sonsuza kadar, kimseye hesap vermeden birlikte olalım istiyorum. 'o senin neyin oluyor ki?' diye sorduklarında 'kocam oluyor' demek istiyorum. Gururla parmağımda sana ait olduğumu ispatlayan yüzüğü parmağımda taşımak istiyorum. Seninde bana ait olduğunu gösteren yüzüğü parmağına takmanı istiyorum."

Gözlerim çoktan dolmuş, hatta ağlamaya başlamıştım. Her şeyi yeni idrak ediyordum. Taehyung, bana, evlenme, teklifi, ediyordu! Tanrım! Demekki herşey planın bir parçasıymış! Bende aptal gibi Taehyung'un benden ayrılacağına inanmıştım.

Th:"Yani diyeceğim o ki..."

Cebinden beyaz bir kutu çıkardı.

Th:"Benimle evlenir misin Jungkook?"