"დაკარგული ძმის დაბრუნება"(დასრულებულია)

"ცხოვრება სტეისის ციხეში ჩაჯდომის შემდეგ" თავი 33

არც კი მჯერა,რომ ყველაფერი ასე შეიცვალა-მთელი საღამო იმაზე ვფიქრობდი,როგორ გაგრძელდებოდა ცხოვრება სტეისის ციხეში ჩაჯდომის შემდეგ-თან არც ბოლო დროს მომხდარი მასვენებდა-უბრალოდ ერთ ადგილზე ვიყავი გაშხლართული და თვალებდაჭყეტილი მივჩერებოდი ერთ წერტილს-ფიქრებიდან კი მაიკლის ხმამ გამომარკვია-ხტუნვა-ხტუნვით შემოვიდა ჩემს ოთახში,საწოლზე ჩამოჯდა და მხიარულად შესძახა:

-ჰეი,პრინცესავ,ყველაფერი კარგადაა?

როგორც კი მისი ხმა გავიგე,მაშინვე ზლაზვნით ავწიე თავი ბალიშიდან,თვალები მოვიფშვნიტე,ჩუმად დავამთქნარე,სუსტად გავუღიმე და ვუპასუხე:

-ყველაფერი რიგზეა,მაიკლ.

არ ვიცი რატომ,მაგრამ როგორც კი ეს გაიგო,გამომეტყველება წამებში შეევალა-სუსტად გამიღიმა და მკითხა:

-მელ,ჩემო საყვარელო,ჩემზე ისევ გაბრაზებული ხარ?

როგორც კი ეს მკითხა,მაშინვე მძიმედ ამოვიხვნეშე და ვუპასუხე:

-სულაც არა,მაიკი-უბრალოდ ცუდ ხასიათზე ვარ.

არ ვიცი,რატომ,მაგრამ როგორც კი ეს გაიგო,წარბი ასწია,დიდხანს ჩუმად ჯდომის მერე კი როგორც შეეძლო აუღელვებლად მკითხა:

-საყვარელო,დარწმუნებული ხარ,რომ ყველაფერი რიგზეა?

პასუხად მხოლოდ თავი დავუქნიე-ის კი მაინც არ მეშვებოდა და მეკითხებოდა:

-პრინცესავ,რა მოხდა? ყველაფერი კარგადაა?-არ მინდოდა მეთქვა,თუ რატომ ვიყავი ასეთ ხასიათზე,მაგრამ ის მაშინვე მიხვდა,თუ რაში იყო საქმე-გულში ჩამიკრა და სევდიანად მიჩურჩულა:

-ვიცი,რომ იმ არანორმალურის გამო ისევ შეშინებული ხარ და ჩემზეც ბრაზობ

-მაიკლ,რამდენჯერ უნდა გითხრა,რომ უკვე ყველაფერი დავივიწყე და არც შენზე ვბრაზობ?-გთხოვ,დამშვიდდი და სისულელეებზე ფიქრს შეეშვი

როგორც კი ეს ვუთხარი,მაშინვე შვებით ამოისუნთქა,ფართოდ გამიღიმა და მითხრა:

-მელ,ჩემო ძვირფასო,ხომ იცი,რომ ამ ქვეყნად შენზე ძვირფასი არავინ მყავს?-შენ ჩემი ერთადერთი და საყვარელი დაიკო ხარ-ვერასდროს დავუშვებ,რომ ვინმე ჩვენ შორის ჩადგეს და შენი თავი წამართვას-გთხოვ,მაპატიე თუ გული გატკინე-გპირდები,რომ ამიერიდან უფრო ყურადღებით ვიქნები და არც მე და არც ბიჭები დავუშვებთ,რომ რამე დაგემართოს

როგორც კი ეს მითხრა,მაშინვე ცრემლი მომერია,მაგრად ჩავეხუტე და ვუთხარი:

-მაიკი,საყვარელო,მსოფლიოში საუკეთესო ძამიკო ხარ-ძალიან მიყვარხარ

როგორც კი ეს გაიგო,მომშორდა,სუსტად გამიღიმა და მითხრა:

-მელ,ჩემო პრინცესავ,შენ კი მსოფლიოში საუკეთესო დაიკო ხარ-გპირდები,რომ ასე დაუფიქრებლად აღარასდროს მოვიქცევი და გულს აღარასდროს გატკენ.