Hawkins Love || mike wheeler 👣

Twenty Seven

Do końca lekcji Mike Wheeler pozostał w napięciu. Nie umiał wysiedzieć spokojnie w jednym miejscu i co chwilę Pan Clark upominał go o stukanie stopami o ziemię, czy głośne uderzanie palcami w ławkę.
Dlatego nie można było się zdziwić, gdy po usłyszeniu ostatniego dzwonka zerwał się tak szybko, że wybiegł pierwszy z klasy nie czekając nawet na swoich przyjaciół. Podbiegając do szafek wrzucił wszystkie swoje książki i zatrzasnął drzwi.
- Mike! Chwila - obrócił się i ujrzał Willa - Spokojnie
- Nie mogę być spokojny. Albo boję się, że nie zdążymy, albo po prostu umieram z ekscytacji przed zobaczeniem Al
- Wyluzuj Mike, jeszcze nic nie wiadomo
- Dobra, ale chodźmy
Dwójka wybiegła oczywiście jako pierwsza ze szkoły i wskoczyła na rowery. Skierowali się w stronę domu Byersów.

- Jesteśmy - krzyknął Will wchodząc do budynku - Mike też przyjechał
- Miło Cię widzieć, Mike - Joyce wybiegła z kuchni - Chodźmy. Hopper na nas czeka.
Cała piątka (łącznie z Jonathanem i Annie) wyszła z domu i wpakowałw się do zielonego pojazdu Joyce.
- Ale - zagadnęła nagle Annie, gdy byli już w połowie drogi - Wszyscy idziemy z Hopperem?
- W żadnym wypadku - stwierdziła Joyce. Idę tylko ja i Hopper. Wy zostaniecie w jego domku i macie nie wychodzić
- Ale proszę Pani.. - oburzył się Mike
- Przykro mi, Mike. To nie jest bezpieczne
- Mam to gdzieś! Nie po to tyle dni myślałem o niej, zamartwiałem się i wymyślałem najgorsze scenariusze, by teraz siedzieć sobie spokojnie w domku czekając, aż ktoś inny znajdzie ją za mnie!
- Mike..
- Idę i koniec - podkreślił, na co Joyce westchnęła zrezygnowana
- Dobrze. Will, Jonathan, Annie, wy możecie przechadzać się wokół chatki Hoppera. Bez sensu, abyście przez ten cały czas siedzieli w środku
- Zgoda
- Jesteśmy - zakomunikowała Pani Byers wyłączając silnik