LIKE I NEVER LEFT °[KathNiel] ✓COMPLETE

21. Past

💙

Amara

"Bwesit ka talaga kahit kailan. Ikaw lang ang nag-iisang Palmer na kaya kong mawala sa buhay ko talaga." Saad ko nang makatakas sa pangingiliti niya.

"Talaga? Baka nga iiyak ka kapag nagka-girlfriend ako eh."

Girlfriend. Whoa. First time niyang binanggit ang salitang 'yan. Luh. Why do I feel uncomfortable of the idea? Siguro sanay lang ako na walang ibang babae sa buhay nila ni Five maliban sa'kin at sa mga pinsan nila.

"Oh? Natahimik ka." Ngumisi siya saka kinurot ang ilong ko. "Saka na ako mag-gigirlfriend kapag handa ka na."

"Ha? Handa saan?"

Hindi siya sumagot. Iniwan lang niya ako sa kwarto, tuliro ang isip sa sinabi niya. Tsk. Ang gulo niya kahit kailan. 'Yon 'yon! 🙄

On the following days, nanibago ako sa supladong si Four. Hindi niya ako inaaway at ang sweet pa ng mokong. Sinusundo niya ako sa klase tapos binibilhan ng maraming pagkain. Food is life ang peg ko kaya siyempre, ang saya-saya kong naging mabait siya sa'kin. Haha. But Four is someone who is not constant. Change is always his thing.

"Quatro, ano'ng ginagawa mo?" Weekend ngayon at ako lang ang mag-isa sa bahay. Umalis sina mama at papa samantalang magkasama si Mattina at kuya Theo. Ang tagal ko lasing gumising kaya naiwan ako.

"Marami. Busy ako." Luh? Balik suplado na naman. Bipolar talaga 'tong mokong. "Ba't ka ba tumatawag?"

"Ang sungit mo. Wag na nga lang-"

"Ba't ka nga napatawag?"

"Ako lang mag-isa sa bahay e. Ang boring. Pasyal tayo." Yaya ko saka tumawa.

"Ayoko nga. Magpapalibre ka na naman."

"Ang kapal ng mukha. Eh kasi naman, ayaw mong pumayag na ako ang magbayad." Depensa ko sa akusasyon niya. "Sige na. Magpapakamatay ako dito."

"Hoy Amara, 'yang bibig mo." Tinawanan ko siya ng malakas. Haha. Ang seryoso niya talaga sa buhay. Geez.

"I'm just kidding." I laugh and I hear him scoff. "Ito naman, halata namang nagbibiro ako ah."

"Disturbo ka talaga e."

"Hoy! Wag mo 'kong babaan!"

"Ang ingay mo." Patuloy niyang reklamo.

"Ang kapal ng mukha nito. Bahala ka nga. Si Ethan nalang tatawagan ko. Bipolar. Tsk."

I quickly end the call and dial next Ethan's number. He picks it up immediately and I feel relieved.

"Hey Ethan? Wanna go to the mall?"

"Tayo lang dalawa?" Tanong niyang nagpakunot ng noo ko.

"Bakit? May gusto kang isama? Takot ka bang may gawin ako sayo?" Haha. I just find Ethan so funny sometimes. He's always serious, more like the emo-type. Kaya nga rin minsan, pinagti-tripan siya ng laiterong si Four. Porket dugong-Palmer e, ang yabang-yabang. Can he just act like Five? Yong kalma lang kahit pinagtitilian na ng babae. Si Four kasi, ang yabang-yabang. Hindi nga namamansin e. I mean, si Five din naman pero siya kasi, iba. Pinagsusupladuhan niya. Kulang nalang awayin niya. Palagi siyang galit, parang ang laki ng atraso ng mundo sa kanya. Hahaha. Ang mahal ng ngiti niya. Kaya kapag magkasama kami at nakangiti ang mokong na 'yon, miracle ang tawag do'n.

"Joke lang Ethan. Ano na? Busy ka ba?"

"Ah. No. No, I'll be there in twenty minutes."

"Yay. That's great."