Mace's POV
Agad ko namang hinanap ang lugar kung saan galing ang flash na yun. Nagulat ako ng mapasok ako sa isang parang gubat. Aish, nakakapagod maghanap sa taong yun, bahala siya.
Lumabas ako dun at bumalik na sa bahay ni Henz. Pero teka, private dito. Bat nakapasok siya? Aba ewan.
Di pa ako nakakapasok sa bahay ay may naamoy na akong mabango at nakakatakam. Dali dali naman akong pumasok sa bahay niya at pumunta sa kusina.
" WTF?! " agad naman akong tumalikod sa pagkakaharap dahil sa nakita ko.
Napabalikwas naman ako ng bigla niya akong hinawakan at pinahawak sa hips niya.
" What the heck are you doing, Henz?" dinagdilatan ko siya ng mata at ngiti lang ang sinukli niya sakin.
" Good morning. Can we dance? My morning is so good that I want to dance " he smiles as he answers. Shit! This scene is like from a movie that I want to experience in the future and Henz made to do it.
Di ako makapagsalita dahil sa sinabi niya. Dahan dahan niya akong sinasayaw habang nakatingin saking mga mata.
Please lang Henz, hinay hinay lang. Baka ma fall ako ng boung bou sayo.
Wait what?!
Sinasabayan ko na ang galaw niya habang nakapikit. This is my favorite scene ever. Huminto naman siya kaya huminto din ako.
" Henz, pwede ka na magbihis " sabi ko sakanya at tumalikod ulit.
" Don't turn your back from me. Nakita mo na naman. Btw, the breakfast is ready umupo ka na dun. " tumango naman ako sakanya at umupo na.
Nilapag na niya ang mga niluto niya sa mesa at ang rami. Tikman nga natin kung masarap. Umupo naman siya kaharap sakin at tiningnan ako.
" Taste it. I'm not that good but hope you like it. It's really for you." he said and smile. Juskoo Henz.
Una ko talagang tinikman ko ay ang paborito kong adobo. And yeah. He doesn't disappoint me.
" Sino nagturo sayo magluto, Henz?" I saw him smirk.
" Are you questioning my skills?" he smirk while looking at me straight.
" B-but, yung una na pinaluto mo ako. Bat di ikaw ang nagluto nun? Marunong ka naman pala" daldal ko sakanya bago sumubo ng pagkain.
" Kasi gusto ko malaman kung marunong ka" simpleng sagot niya sakin.
" Ahh. Kain na tayo" ngumiti naman siya sakin kaya nginitian ko rin siya.
Pagkatapos namin kumain ay umupo nako sa couch kasi siya na daw maghuhugas kasi bisita daw ako kaya umoo nalang, wala eh. Bossy.
Ano na kayang ginagawa ni Khyzer?
* Calling...
" Kambal!" agad kong sagot.
" O-oh?" mahina niyang sagot sakanya. Ay *facepalm* nakalimutan ko.
" Ok ka na ba?" mahinahon kong tanong sakanya.
" Asan ka? At sino tong asungot na nagbabantay sakin? " nakakamot naman ako sa ulo ko dahil sakanya.
" Kasi bal, tinawagan ako ni Henz kagabi eh. Tas yang kasama mo ngayun, tauhan niya yan" malambing ko sabi sakanya.
" So, uunahin mo pa ibang tao kesa sa kambal mo Mace? "
" Hoy Khyzer Mike! Wag kang madrama jan ah! Kung ano ano pinagsasabi mo jan." shit,wala akong masabi
" Bat wala kang masabi? Halata ka na masyado Mace eh. " sabi niya sakin. Tama tong bakla na to.
" Kasi naman Mike, may utang na loob ako dun eh. Kaya kahit to lang " napakamot uli ako ng ulo.
" Ok lang sana kung iniwan mo ko mag-isa dito kesa iwan niyo ko ng taong, walang silbi" pagsusungit niya sakin.
" Manahimik ka Mike. Pano kung may pupunta jan at tangkaan kang patayin ulit? Lampa ka pa naman" sumbat ko sakanya.
" HOY MACE! ANO MASASABI MO SA TAO NA KASAMA KO NGAYUN? MAS LAMPA PA TO SAKIN, KULANG NA LANG UMIYAK NUNG SINUNTOK KO! Sana ako nalang mag-isa dito. " umirap naman ako kahit di niya makikita.
" Manahimik ka Mike, lampa ka rin. Mabuti ng dalawa kayo jan atleast kung magsasama kayong dalawa baka lumakas kayo. Hihi." mahina kong tawa.
" Tang---" Di ko siya pinatapos at pinatay na ang tawag kahit kelan talaga ang buraot ng kambal ko.
Napahiga nalang ako sa couch dahil sa ang boring dito. Buti nalang, nag-eenjoy din si Henz dito.
" Hey, are you bored?" rinig kong tawag niya sakin. Umupo naman ako at tumango sakanya.
Tiningnan ko siya. Bat parang may bumabagabag sakanya? Ok lang ba siya?
" You can go home now. " sabi niya sakin na nakapagpalungkot sakin. Ahh, ganun pala.
" B-but, are you okay? " I am trying to talk to him pero tango lang ang tugon niya sakin.
Di man lang ako ihahatid, grabe. Ok fine. Bago pa ako umalis ay may narinig pa ako galing sakanya. May katawag siya.
" Yeah, uuwi na siya. " mahina niyang tugon sa kausap niya.
" Yeah, later. "
" Oo,sige. ". Yun lang ang narinig ko. Kaya umalis nalang ako ng nakayuko. Nakakadismaya na nakakainis na nakaka ah basta.Nakakainis ah. Naglakad ako hanggang umabot ako sa labas ng village nila. Ang layo ah, pero wala e. Tangna naman.
YOU ARE READING
C.R.I.M.E(Book 1)
Mystery / ThrillerThis story is work of fiction, this is all my imagination. I'm hoping for your support and encouragement for more. Sorry for the grammatical errors in the story. Hope you like it💕