Mace's POV
It's a quite morning for all of us. Respeto narin para sa pagkamatay ni Zarnaih. She's a good friend for all of them. Di nga lang samin pero classmate namin eh.
They don't really know how to keep a secret. They're slowly revealing themselves from the mess they've made.
" Mace, good morning" di na ako nagtaka kung sino ang nakakapasok lang dito sa kwarto namin.
" Wah! Mace! Kayo ba?" sigaw ni Alyja samin.
" Huh? Anong kami? Walang kami, baliw lang" sabi ko at inayos ang sarili ko.
" Bat ka nandito Henz.? " inis kong tanong sakanya. Pano ba naman ako nalang yung palaging tinatanungan kung kami ba. Kung pwede lang isigaw na walang kami, matagal ko ng ginawa. Nakakainis.
" I want to tell you something. Alam kong alam mo to." Oh right. I knew it. Curiosity can kill the cat.
" Oh yes. San ba?" Hinila niya naman ako papunta sa labas ng resthouse. Ang ganda ng sunrise!
" Mace. Tell me, alam mo na diba?"
" Henz, alam ko. Pero pwede bang akin lang muna to, ayaw ko kayong mapahamak at ayaw pa niyang malaman niyo ito. Believe me Henz. Trust me." I'm trying to convince him to trust me. Sana nga. I hope he'll trust me.
" Ok Mace. Pero kailangan mong sabihin yun kapag may mangyari pa ok?" bigla niya akong niyakap at agad namang lumaki ang mata ko.
" H-henz. " Ayaw ko lang mapahamak ka Henz.
" WAAH! DIANE!" sigaw ng kaklase namin na nasa loob ng resthouse kaya agad naman kaming tumakbo papasok.
Ginawa niya naman ulit. Nakakainis.
" What happened?" tanong ni Henz. Everyone is covering their mouths. Ang iba naman ay sumusuka na.
Lumapit ako doon at malapit ng masuka dahil sa nakita ko. What the fuck is she doing? She's stepping on the line. Nandilim ang paningin ko ng makita ko siya sa gilid ng katawan ni Diane.
" Sino ba ang gumawa nito? Grabe na to. Bakit? Lahat ba tayo papatayin niya? Huh? Kung ito nalang ang mangyayari, sana di na to nangyari." sigaw ng isa niyang kaklase.
Lahat sila umiiyak. Agad namang natahimik ang lahat ng dumating ang prof namin.
" Bakit ang irresponsable niyo?! Namatayan na tayo ng dalawa, di ba kayo gagawa ng paraan para matapos ito huh?" sigaw ng isang kaklase ko sa prof namin.
" Gusto niyo rin bang mamatay kami lahat? Grabe kayo." rinig kong suhestiyon niya.
I smirk. Good acting huh? Tinuruan nga kayo ng magaling niyong leader na magaling din sa actingan. Astig, pare-pareha.
Di ko pinansin ang mga satsat ng mga kaklase ko at tiningnan ang katawan ni Diane. It's a quiet torture.
Letter E? Wait.
Agad naman akong tumakbo sa room nila. E. Ikaw pala. Akma na sana akong babalik ng maramdaman kong may tao sa likod ko.
" Sinabihan na kita. Pero ginawa mo ulit. Pareha kayo ng leader mong ang tigas ng ulo." sabi ko sakanya. Di ko siya nilingon.
" Ang pakialamera mo kasi. Alam mo yun? Bat di mo sinabi kay Henz kanina? Natatakot ka?" agad uminit ang dugo ko sa sinabi niya.
" At bakit di ka sumuko nalang,natatakot ka? Di ako takot para kay Henz. Ayaw ko lang silang mapahamak" tiningnan ko siya ng masama.
" Ang sweet naman. Siguro, kulang pa ng isang biktima para 3 na lahat, para masaya. " masaya niyang sabi at nagpapalakpak pa.
" You're stepping beyond the line. Gumawa ka pa isang maling gawain, di na kita palalampasin."
" I would love to. Gusto kong makita kang galit at nahihirapan. It would be fun." I smirk.
" It would be fun too. Aasahan ko yan" di na ako nagtaka kung bakit siya sumunod sakin. To know her name is one of my goal. Para naman makilala ko siya diba.
Nagulat ako ng nakita ko si Henz sa harapan ko. This will be a total mess. Tumalikod ako at nakita ko parin siya sa likod ko.
" You!" turo ni Henz sakanya.
" Henz, teka lang" pinuntahan ko agad siya.
" Please calm down. " bulong ko sakanya.
" HAHAHAHAH, Ang sweet niyo ah? Grabe. Di na kayo nahiya. " halakhak niya ng hinawakan ko si Henz sa braso niya.
" Tama na! Tigilan mo na tong kahibangan mo! Tumigil ka na!" sigaw ko sakanya.
" HAHAHAHA, ang hirap sainyo, di kayo marunong makisama!" she's laughing like crazy.
" Bakit kami makikisama sa kasamaan niyo huh? Isipin niyo naman yun. " I'm feeling frustrated.
" Plinano niyo to diba? You're planning it very much. " kalmadong sabi ni Henz sakanya.
" Tompak! Ang galing mo Henz! Pano mo nalaman? Akala ko bobo ka. " Henz is clenching his teeth.
" Tumigil ka na. It will be the last time. Tara na Henz!" hinila ko Henz pabalik sa room namin.
Nakatulala parin siya. Hays.
" H-henz" utal-utal kong tawag sakanya.
Di parin siya kumikibo. Parang gusto na niyang sumabog sa galit niya.
" Fuck IT!" sinuntok niya ang pader. Napapikit naman ako ng sinuntok niya iyon.
" H-henz. Ok ka lang ba? " nanginginig ang kamay ko ng hawakan ko siya. He's crying, Again.
" H-henz. " I am trying to calm him pero umiiyak parin siya.
I HUG HIM. I know this can make him feel better.
" Bakit nila nagawa yon? " He's still crying. Hinayaan ko nalang siya na umiyak hanggang di ko na marinig ang hikbi niya. Nakatulog ata.
Tiningnan ko siya at dahan-dahang hiniga sa kama niya. Tiingnan ko ang kamay niya at nakita itong dumudugo. Ginamot ko muna ito bago ako umalis.
Let's get it on. Let the battle begin!
YOU ARE READING
C.R.I.M.E(Book 1)
Mystery / ThrillerThis story is work of fiction, this is all my imagination. I'm hoping for your support and encouragement for more. Sorry for the grammatical errors in the story. Hope you like it💕