UWAGA
Ff pisane w czasach małego doświadczenia pisarskiego względem fanfików. Posiada ono wiele błędów ortograficznych. Jako iż zakończyłam to dzieło i mam zamiar pozostawić je w takim stanie jakim jest, proszę was czytelnicy o to byście ograniczyli...
Nie będziecie mieć tu żadnego ciamciaramciam ( ͡° ͜ʖ ͡°) xD
---------------------------
Już dość późnym wieczorem Aizawa wezwał nas na kolację. Nareszcie. Jest 22, a dopiero teraz jest kolacja (coś o tym wiem ;-; - autorka).
-Ała! To boli! Wyłaź już Kacchan!
-
O nie nie nie! Jeszcze pięć minut!
-Ała! Kurwa mać! Ty brutalu!
-O co ci chodzi? Ja narzucam tępo.
-WYŁAŹ JUŻ Z TEJ ŁAZIĘKI! JUŻ NIGDY NIE BĘDZIESZ MI CZESAŁ WŁOSÓW!!
-Głupia, wstrętna baba...
-WYNOCHA!
-Boże... Już... - grzecznie wyszedł z łazięki.
-Debil... - zaczęłam rozczesywać włosy.
Już nigdy nie dam Katsuki'iemu szczotki do ręki. Nigdy. Nie chcę mić ze stu kołtunów na włosach. Yh...
~*~
Ja i Kacchan szliśmy sobię w stronę jadalni.
-Kacchan~
-Co?
-Kocham cię. Wiesz?
-Wiem.
-A wiesz, że jesteś skurwielem?
-CO?!
-Jesteś skurwielem~
-TY SUKO! - zaczoł mnie gonić, a ja zadowolona uciekałam.
-Deeekuuu! - krzykłam wskakując na chłopaka dobiegają do jadalni.
Zaskoczony zielono włosegi ten nie złapał coś równowagi i razem spadliśmy na ziemię. Chłopak leżał sobię na ziemi, a ja wygodnie na nim cały czas się śmiejąc. Gdy ino spojżałam na Bakusia to zauważyłam ten wkurw w oczach.
-M-może zejdź ze mnie M-mira... Bo K-kacchan wygląda jak by chciał m-mnie zabić...
-No i? Jakoś mu się nic nie stanie jak dzisiaj posiedzę z tobą~
-C-co...?!
-To co słyszałeś zielony. Dzisiaj jem kolację z tobą~
-...
-TY PIEPSZONA BABO!!!!
-Coś nie tak Kacchan? I tak chciałeś mnie zabić więc... Lepiej będzie jak zjem kolację z kimś innym.
-SUKO!
-Katsuki Bakugou!! - odezwał się Aizawa, inni wolą się nie wdawać w dyskusję - Spokój!! Siadaj na miejsce i jeść!! Już!
-NIE ROZKAZUJ MI TY... TY... TY NIE WIADOMO CO!!
-Chodź Deku - wstałam z chłopaka i pomogła mi wstać.
Ach ta piękna pulsująca żyłka na czole Kacchana gdy widzi mnie siedzącą na kolanach Deku. J
akoś mnie nie rusza, to że Kacchan może mnie w każdej chwili zabić. Mi to zwisa i powiewa.
~**~
Po bardzo pysznej i sycącej kolacji wyruszyła w podróż do pokoju.
Tak dodając to nasz kochany Kacchan zniknoł w połowie kolacji. Z tą typową miną "Zaraz będzie SHINEEEEE".
Gdy doszłam ja do pokoju... KURWA! ZNOWU BURDEL?!! JA PIERDOLE! ILE MOŻNA?!
-Kacchan!!! Sukinsynu! Do mnie! Już!
Nie odpowiadamy, co? JA CI DAM TY CIOLE!
Wparowałam z buta do łazięki... Okej...? Moja perspektywa przedstawia wam taki oto obraz Kacchana...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Ja już nie wiem czy współczuć zębom Kacchan'a czy może tej szczoteczce do zębów... Chyba, że im obu...
-Kacchan. Ty się dobrze czujesz...?
-HUH?! - odwrócił się w moją stronę - CZEGO TU KURWA?!
-Przyszłam do ciebię. Nie cieszysz się?
-NIE!!
-Czemu...?
-BO BYŁAŚ Z TAMTYM PIERDOLONYM IDIOTĄ!
-Jezu... To tylko kolacja.
-PRZECIERZ WIESZ, ŻE NIENAWIDZĘ TEGO ZIELONEGO GNOJA!
-O Bosz... Uspokojisz się?
-NIE!! - dziad chciał mnie uderzyć, ale jakoś zrobiłam unik.
