kto chociaż raz
nie umarł
komu nie stanęło
sercem w gardle powietrze
ciężkie jak smog
jak kurara trujące
komu grzmot słów
uszu nie zranił
nie potargał duszy
huragan obojętności
kogo nie uderzył
samotności piorun
wprost w serce i
spalił
jak drzewo na polanie
samotnie stojące
ten miłości prawdziwej
nie zaznał
a skoro nie zaznał
nie skonał więc
nie odrodził się
nie zmartwychwstał
by kochać
mocniej
