I discreetly press my thumb on the sides of my eyes as I watch our entourage pass the aisle. All have big smiles on their faces as they pass, giving me a nod and a cheerful smile.
" Rj.."
" Dad."
" Masaya ako na, finally, andito nakayo ni Menggay. "
"..."
" Thankful ako kay Nia. She gave you back to us nung akala ko, natuluyan kana kasi hindi naging kayo ni Maine. Si Nia yung ginawang daan ng Dyos para sa second chance nyo ni Menggay kaya, sana, this time, alagaan nyo na yung pagkakataon na binigay sa inyo. Wag nyong sayangin yung daan na binigay ni Nia para maging masaya ka muli."
" Opo, Dad."
" Hmmm. Dati naiisip ko kung bakit hindi ka pinakasalan sa simbahan ni Nia, ngayon ko lang naisip na, alam nga pala nyang gusto nyong pareho ikasal ni Menggay sa simbahan dahil fan nyo sya. She wants to keep this chance for you and Maine. Nung pagtapos ng kasal nyo ni Nia, ang sabi nya sakin, kung dumating daw yung araw na magpakasal na kayo ni Maine, batiin daw kita para sa kanya. Kaya, Congratulations, anak. You just made an Angel in heaven happy."
I was wiping my tears as Dad pat my back when the song playing change, and the huge double door of the church open.
Our wedding song started to play, it was being sang by Sam Milby and Yeng Constantino.
The first one to walk is Yyo.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
He walk carefully, looking around him. When I got his attention, he walks faster, grinning.
When he got to me, he turn around and pointed at my Bride.
" Das Mommy!"
Hindi mawala ang ngiti sa mga labi ko pero ayaw din tumigil ng mga luha ko. Alam kong ganun din si Maine. Habang naglalakad sya palapit sakin, unti-unting nabubura lahat ng sakit at hirap na pinagdaanan namin bago kami makarating dito. Sa dulo kung saan kami ulit mag sisimula ng bago.
" Menggay.."
" Rj.."
Napakaganda nya, at nag-uumapaw ang puso ko dahil sa araw na ito, sa wakas ay magiging ganap na kaming magkabiyak habang buhay.
" Mommy! Daddy!"
" Lets go, apo, wag kang naninira ng moment."- Says Dad then carry Yyo.
Natatawa na nagpunasan pa kami ng luha bago lumakad palapit sa Altar.
Si Father Jeff ang officiating priest ng aming kasal. No media allowed in our wedding. Closest friends from showbiz and non-showbiz are the ones invited.
Fr. Jeff: Kayong dalawa ang nagpatunay na, sa hinaba haba man daw ng prosisyon, sa simbahan din ang tuloy!
Everyone laugh.
Fr. Jeff: For all you know, I am one of those few who witness the real story of these two. It was not a smooth sailing story. Ang daming struggle sa unahan palang. Sabi ko nga sa sarili ko, ay, hindi yata talaga sila. Lalo na when Rj met his late wife. But then again, His plans are better than ours sabi nga. Andito tayong lahat ngayon at sinasaksihan ang sa wakas ay pag-iisa nilang dalawa. Rj, Maine, you were so lucky that our God gave yoy this one of a kind chance to be with each other again. Wag nyong sayangin at alagaan nyong mabuti ang isat-isa. Isa lang ako sa milyong-milyong tao na nagdasal para sa araw na ito, at alam kong bago matapos ang araw na ito, milyong milyong tao din ang mapapa- 'Thank you, Lord!'
Father Jeff made a light atmosphere throughout the ceremony. Maine and I are jusy quiet, holding hands and smiling at each other from time to time.
Then our vows.
Maine: Richard, hindi ko akalain na dadating pa ung araw na ito. Na ikaw at ako, haharap sa Dyos ng magkasama. Nung araw na ikinakasal ka sa iba, tinanggap ko na na, hindi ka para sakin. Sobrang sakit ng puso ko habang pinapanood kitang mapunta sa iba. Pero alam ko din sa sarili ko na, kasalanan ko. Ako yung bumitaw, ako yung hindi naghintay. Pero ganun pala talaga no? Gaya ng sabi ni Father Jeff, His plans are better than ours. Heto tayo ngayon, magkasama, sa wakas. Thank you, Rj. For taking this chance with me. For risking your heart all over again for me. Mahal na mahal kita at pinapangako kong hindi ko bibiguin si Nia, kasi aalagaan kita, mas mamahalin ko pa kayo ni Yyo, at hinding hindi na kita iiwan ulit kahit anong mangyari kahit buong mundo pa yung maglayo sating dalawa, hahanapin at hahanapin kita dahil tayong dalawa yung para sa isat-isa kahit ayaw nila.
Rj: Una sa lahat, gusto kong magpasalamat. Hindi lang dahil bumalik ka at tinanggap ako. Kundi para din sa sobra sobrang pag-aaruga at pagmamahal mo sa anak ko. Alam kong hindi madali gawin at tanggapin yon lahat, Meng. Pero nakita ko kung gaano mo kadaling nagawa, natanggap. Salamat. H
abang buhay kong tatanawin na utang na loob sayo ang pagtayo mo bilang ina kay Yyo. Dahil sayo hindi nya naramdaman na may kulang sa kanya. At ngayon palang nakikita ko na kung gaano ka nya titingalain at mamahalin bilang Mommy. Thank you, Maine for always putting me and Yyo first before anything else. Nung sinabi mo sakin na babawi ka, I didnt expect you to go extra mile. But you did. I am so proud of what you had become for the past years. Mahal na mahal kita ng sobra sobra,Maine. You are the sunset that I would love to watch every single day no matter how heartbreaking you maybe because behind your fading sunrays is a bright and beautiful moon that light up my dark nights. Gaano man tayo karaming beses maligaw, alam kong gagawa at gagawa ang Dyos ng daan natin pabalik sa isat-isa. At gaano man kalayo at kasalimuot ang daan pabalik sayo, handa akong tahakin yon lahat makabalik lang sayo. Maraming salamat sa lahat, Menggay ko, kayo ni Yyo ang buhay ko.
She was crying happy tears as she listen to me. I only see genuine happiness on her eyes and face. Hindi na nga nakapagapigil dahil pagtapos ko magsalita, itinaas nya ang belo nya at hinalikan ako sa mga labi.
' By the power bested in me, I may now present to you, Family and friends, Mr and Mrs. Richard Faulkerson Jr.'
