İntikam Serisi : Yeni Varisin Gelişi

⚜️ Giriş ⚜️

İçimde sessiz bir fırtına var. Duygularım karmakarışık. Kafam allak bullak. Uçmak isterim, kanatlarım yok. Koşmak isterim, takatim yok. Savaşmak isterim, gücüm yok.

Ellerim kelepçeli sanki... Boğazımda yutkunamadığım bir düğüm, kalbimde dindiremediğim çarpıntılar. Kelebekler? Yok. Benim karnımda atlılar koşuyor. Ellerinde kılıçları, karşılarındaki bariyeri geçmeye çalışıyorlar. Beni kurtarmak için, yine beni parçalıyorlar.

Karşımda iki koca ela göz... Bana bakar durur. Suskunluğunu hiç sevemedim, konuşması kalbimi kanatan adamın. Sinirini hiç sevemedim, mutluluğunu kendi ellerimle yok ettiğim adamın. Beni istemeyişini sevemedim, istese bile yanında kalamayacağım adamın.

Zordu. Hayat herkes için zordu. Sanırım bunu kendi kendime o kadar çok söyledim ki, artık gerçekten inanıyorum. Umutsuzluk. Çaresizlik. Hayal kırıklıkları. Ve bütün çabalar sonucu kaybedilen bir savaş. Yoksa biz o savaşa daha başlamamış mıydık?

Belki de öyleydi. Biz düşmanla olan büyük savaşa daha girmemiştik bile. Düşmanın mayınlı topraklarında geziyor, tahtı isteyen varisler gibi uslu olmaya çalışıyorduk.

Kraliyet sessizdi. Çünkü olası bir savaşın getireceği devrilişi beklemekteydi.

Fakat ben, Kaçak Prenses, Taht-ı İnkar olmuş Eski Kraliyetin Yeni Varisi... Ben iç savaşıma gidiyorum. Herkesten uzakta, tek başıma vereceğim savaşa. Sonunda ölsem de, yaşasam da bir iz bırakacağımı umduğum savaşa. Hayatlarda anı, sevgi, belki de sıcaklık bırakmak istediğim bir savaşa.

O bittiğinde, işte o zaman gerçek sahalara çıkacaktım. Ve bu sefer yalnız olmayacaktım. Yanımda komşu Kraliyetin Prens ve Prensesleri olacaktı. Uzun ve yüce bir devrin sonunu getirmek için. Benim intikamımla başlayıp, yıllardır kul gibi yaşayan insanların özgürlüğüyle bitirmek için. Tahta oturan acımasız tiran, kuklacı ve katili devirmek için. Masalımızı mutlu sonla bitirmek için...