Uzak dur ! | Texting• BxB|

otuzbeş

O merdivenleri inmeye başladığında içeri adımlayıp kapıyı arkamdan kapattım. Koltuğa geçip oturduğumda Aslan ortalıkta yoktu. Gözlerim her yerini özlediğim evimde gezinirken her yerin bıraktığım kadar düzenli ve temiz olduğunu gördüm. Gülümseyerek arkama yaslandım, ev benim gibi kokmuyordu artık. Onun gibi kokuyordu daha çok.

Özlediğim o koku salonumun her yerindeydi. Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım, onu gördüğümde ne yapmalıydım?

Beni gördüğünde ne tepki verecekti?

Yüz ifadesi nasıl olacaktı, kalbim bunu kaldıracak mıydı?

Alp'in bildiği Umut aşkı tatmadığı için o kadar güçlüydü belki de. O zamandan bu zamana çok değişmiştim ve değişmeye devam ediyordum.

Arabadan indiğim gibi sokaklarda dinlenmeden yürümüştüm. Yorgundum ve uykum vardı. Aslan muhtemelen banyodaydı, su sesi geliyordu. O çıkana kadar biraz uyusa mıydım?

" İki buçuk saatir seni bekliyorum. "

Uykuya dalmak üzereyken özlediğim sesi duymamla ayağa dikilmem bir oldu. Bok vardı da döndüm. Pantolondan başka bir şey yoktu üzerinde  ve küçük siyah bir havluyla ıslak saçlarını kuruluyordu. Yutkunup aynı hızla koltuğa geri oturdum. Ellerimi bacaklarımın arasına sokup dudaklarımı ısırdım, saçı uzamıştı. Siyah bir havluya sahip değildim en son, demek ki eve kendi havlularını getirmişti.

Duş alasım gelmişti şimdi.

" T-trafik. "

" Kahve? "

" Olur. "

Yutkunup derin bir nefes aldım.  Kalbim resmen boğazımda atıyordu. Bardağı önüme bırakıp yanıma oturduğunda ona dönüp hızla konuştum. Söze girerse bunu isteyemeyecektim.

" Sadece bir kere sarılabilir miyim?
Ben.. Özledim. Çok özledim söz sonra susac "

Saçını kurulamaya devam ederken başını sallayıp kolumdan tutarak beni kendine çekti. Ellerim gövdelerimiz arasında sıkışırken kollarını bana dolayıp başını boynumla omzum arasında olan boşluğa yerleştirdi. Gözlerimi kapatıp cenemi omzuna yasladım. Teninden duj jelinin kokusunu alabiliyordum ve bu koku resmen benim kokumdu.

" Umut. "

Başımı başına yaslarken 'Hm' sesi çıkartım. Yorgunluğuma ilaç gibi gelmiş, beni mayıştırmıştı sarılışı. Benden ayrılıp aramıza mesafe koyduğunda gözlerimi açtım ve derin bir nefes aldım. Onun gibi oturup kapalı televizyondan yansımamıza bakmaya başladım. İşte, geliyordu. Kaçamayacağım o an geliyordu.

" Sana güvenmiyorum. "

Dedi beş dakikalık bir sessizlikten sonra. Gözlerimi ellerime indirip yutkundum.

" Biliyorum.. "

Sesim içime kaçmış gibiydi. Ki gerçekten de kaçmıştı.

" Hoşuma gitmeyen hareketlerin var. "

Başımı salladım. Elbette vardı..