Uzak dur ! | Texting• BxB|

ellibeş

!Dikkat!
Bölümde smutumsu şeyler var, okumak istemeyenler koyacağım işaretten sonrasını okumayıp drekt atlasın

🙈🙉🙊

°
Musluğu açıp başımı altına soktum ve gözlerimi kapattım. Berkay yalnız kalmasın diye onlara gelmiştim ve Aslan da içerideydi. Gözlerini üzerimden çekmiyordu, sorun şu ki ne kadar sinirli olsam da ona bakmamak çok zordu. Doğrulup havluyla saçlarımın ıslaklığını almaya başladım, aynaya bakmak istememiştim ama yanlışla kendimle göz göze geldim.

Yediğim ciddi azarların sonucunda Seda'nın fondotenlerinden birini aşırmış morluklarımı kapatmaya çalışmıştım. Elbette ki işe yaramamıştı, üsütümü başımı batırmış sinirlenip duş almıştım. Yüzüme veya vücuduma herhangi bir şey sürmeye alışkın değildim ve lanet fondoteni sürmek daha doğrusu sürememek tam bir işkenceydi. Gözlerim boynumdaki morluklara kaydığında yutkunarak aynaya yaklaştım

En başta dediği gibi, yakışıyordu.

En başta dediğim gibi, O yaptığı için yakışıyordu..

Aklıma o anlar dolarken gözlerimi yumup aynadan uzaklaştım, başımı sallayarak düşüncelerimi dağıtmaya çalıştım. Nafile bir cabaydı elbette ki. Aşık olduğum herife bir anda ne olmuştu hâlâ bilmiyordum ama içten içe mutluydum ve bu çok sinir bozucuydu. Beni eskisi kadar üzmeyeceği düşüncesi.. Beni istediği düşüncesi.. Hoşuma gidiyordu işte.

Unutamadığım başka anlar da vardı..

Bana o geceki bakışını unutamıyordum mesela.

" Ben böyle dalmıyorum, karşımda mavilerin olmasına rağmen. Beni mi düşünüyorsun yoksa? "

Sağımdan gelen tanıdık sesle irkilip duvara verdim sırtımı, gülümseyerek kapıyı kapattı ve kilitledi. Anahtarı cebine koyduktan sonra bana adımlamaya başladığında gözlerimi devirdim. Gerçekten amacı neydi, neden böyleydi hiç bir fikrim yoktu. Elimi ona uzatıp avucumu açtım, Berkay, Koray ve Annesi ile yalnızdı içeride. Her an bir olay patlayabilirdi ve yanında olmak için geldiğim evde Aslan'la uğraşmak istemiyordum.

" Anahatarı ver. "

Elini başımın yanına koyup bana baktı ve güldü, nefesimi tutarak yüzüne bakmaya devam ettim inatla. Sevdiğim adamın bu yüzünü hiç görmemiştim. Kursağımda bıraktığı o şanstan sonra zamanımızın çoğunu birlikte geçirmiştik ama bir kez bile dokunmamıştı bana. Ben de ona, ufak öpücüklerimde dahi yoktu arzu. Masum gelmiştim ona, masum tutmuştu beni. Şimdi ise durmaksızın benimle uğraşıyordu ve bu gerçekten sinir bozucuydu çünkü karşı koyamıyordum.

" Alsana, inatcı sokak köpeğim. "

Kaşlarımı çatıp titreyen elimle göğüsünden ittim onu, bana sokak köpeğim deme hakkını kim vermişti ona?

" Aslan çek git. Hiç bir şeyin değilim ben artık. Sinirlerimi bozuyorsun! "

Göğüsündeki elimi tutup gözlerimin içine baka baka öptü, kalbim yine haddinden fazla atıyordu. Elimi çekip yanından hızla geçtim, duvara yaslanıp kollarını göğsünde birleştirdi ve izlemeye başladı ses çıkartmadan kapıyı tekmeleyerek açma çabamı. Olanlardan sonra, nasıl böyle hareket edebilirdi?