THE LAW OF LOVING YOU °[KathNiel] ✓COMPLETE

9. Dress

Serenity

"Ang aga mong nambulabog ah." Bungad ko nang sagutin ang tawag ni Sebastian. Ni hindi pa nga ako nakabangon mula sa kama.

"Kukumustahin ko lang ang birthday mo. Sinong kasama mong nanood ng movie mong nakakaumay at sobrang cringey?"

"What? You are a traitor!" I squeal as I get up from bed. "You never said you didn't like my favorite movie! You are a liar and a traitor, Sebastian!"

"Ang OA naman nitong mag-react. Justine Serenity, nakalimutan mo na ba? 18 kana. Act your age."

"Hoy? Anyare sa'yo ba? Ba't parang sinapian ka ng kaluluwa ni Five Palmer?"

"Tsk. Bukambibig mo nalang palagi 'yang lalaking 'yan ah. Hindi na ba ako ang number 1 diyan sa puso mo, Serenity?" I can imagine him looking like a sweet puppy.  My imagination is creative you know. But of course, hindu ganyan si Seb. Haha.

"Parang sira 'to. Alam mong ikaw ang pinakamahalagang tao sa buhay ko. Kaya umuwi ka na. Nami-miss na kita. Marami tayong pag-uusapan." Pinigilan ko ang sarili kong maiyak ngunit pumatak parin ang luha ko. "Baste..."

"You're crying." Halos pabulong niyang sambit. "It breaks my heart when you cry, Siri."

"Then come home." Sniffing, I wipe my tears using the back of my hands.

"Stop crying now. I'll book a flight later today."

With that said, I smile. Ang dami ng ginawa ni Seb para sa'kin, ang dami na niyang isinakripisyo, tama na ang lahat ng 'yon. 

"You're eighteen now, Siri. Ilang buwan nalang, magkakalayo na tayo." Malungkot niyang wika na nagpaiyak muli sa'kin. Niyakap ko ang sarili ko habang nakaupo sa kama. Hindi na ako nakapagsalita. Nanginginig ang labi ko sa pag-iyak.

"I'm going to miss you."

"What's the matter with you? Why do you want me to be sad?" I angrily blare at him. "Can you just come home? Stop reminding me of things that will break my heart, Seb. Umuwi ka na."

Hindi ko narinig ang sagot ni Seb dahil bumukas nalang bigla ang pinto ng kwarto at iniluwa non ang walang kangiti-ngiting si Five.

"I'll call you back." I tell Seb and end the call.

"Why are you crying?" Five asks coldly. His eyes remain blank. I couldn't contemplate if he cares for me or he is just always angry at me.

"Wala." Sagot ko sabay ngiti. Pinunasan ko ang luhang namutawi sa mga mata ko.

"Only an idiot will cry for no reason, Serenity." He states, making me pout. He looks really unhappy now. "Are you going to tell me why you're crying at this early in the morning?" He asks but turns out sounding like an order.

"Wala nga."

He tsks me and walks closer. What is he doing? Umupo siya sa kama, sa tabi ko. Ang naniningkit niyang mata ay hindi niya inalis sa'kin. Oh my gosh. Am I gonna have my first kiss now?

"Get out of my bed." He says, letting me out of my daydream. Bumusangot ako't padabog na bumaba ng kama niya. Nagulat ako nang humiga siya't ipinikit kaagad ang mga mata. "Wake me up when you're ready to go."

"Ha? Sa'n—Sa'n tayo pupunta?"

Hindi na siya sumagot pero alam kong hindi pa siya tulog. Hindi pwedeng di ko alam kung saan kami pupunta kaya pumunta ako sa side niya para tanungin sana siya at kulitin. Kaya lang, napatigil ako. After crouching, I pause to appreciate how good-looking he is while he just stays put there, closing his eyes. My heart... I grope my heart that's beating so fast while realizing that my face is just an inch away from his.