သံုးလေက်ာ္ ေလးလနီးပါးျဖစ္ခဲ့တဲ့အခါမွာေတာ့ က်ေနာ္ ကိုရီးယားကို တစ္ခါျပန္ ေျခခ်မိတယ္။ က်ေနာ္မလာမခ်င္း တဂ်ီဂ်ီ ဖုန္းဆက္ၿပီး စိတ္ပူေနတဲ့ Ommaေၾကာင့္ လာရျခင္းသာ။ က်ေနာ္ဟြန္းကိုေတြ႔ရင္ အဆင္ေျပပါ့မလား။
"အိမ္ျပန္ေရာက္ပါၿပီ"
"ဟယ္ Chanyeollie သားေလး ဘယ္လိုေရာက္လာတာပဲ သတင္းမၾကားဘာမၾကာနဲ႔"
"Omma အရမ္းေပ်ာ္သြားေအာင္လို႔ supriseေပါ့ "
"ဒါေပမဲ့လည္း ႀကိဳေျပာေတာ့ Omma သားႀကိဳက္တာေလးေတြ လုပ္ထားေပးလို႔ရတာေပါ့ "
"က်ေနာ္က Ommaလုပ္ေပးတာ အကုန္ႀကိဳက္ပါ့ဗ်ာ
ဒယ္ဒီနဲ႔ ေလးငယ္ေရာ"
"သား ဒယ္ဒီကေတာ့ companyမွာေပါ့ ေလးငယ္ကလည္း ေဆးရံုမွာပဲ "
"Ok သိၿပီ အားလံုးပံုမွန္ပဲေပါ့"
"သားအခုထမင္းစားေတာ့မလား"
"ခဏနားလိုက္ဦးမယ္ေလ ဒယ္ဒီနဲ႔ေလးငယ္ျပန္လာမွ တူတူစားမယ္"
"Omm Ommaသူတို႔ကို ျမန္ျမန္ျပန္လာဖို႔ ဖုန္းဆက္ထားလိုက္မယ္ သြား သြားနားေတာ့ Ommaအခန္းကိုေန႔တိုင္း ဝင္႐ွင္းထားတာမို႔ ဒီအတိုင္းအိပ္လို႔ရတယ္ သား"
"ဟုတ္"
__________________
After dinner
"အၿပီးျပန္လာတာမလား Chanyeol"
"မဟုတ္ဘူး ေလးငယ္၊ ခဏျပန္လာတာ။ က်ေနာ္ရြာေလးေတြက လူနာေတြကို လိုက္ၾကည့္ေပးဖို႔ေျပာထားတယ္ "
"ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ ႐ုတ္တရက္ႀကီး ခရီးသြားရင္းေဆးကုခ်င္သြားရတာလဲ Chanyeol မင္းေဆးရံုမွာလည္း အဆင္ေျပေနတာပဲမလား "
"ဒီလိုပဲ က်ေနာ္လုပ္ခ်င္လို႔"
"မေသခ်ာမရည္ရာတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြနဲ႔ မိသားစုနဲ႔ အေဝးမွာ ေနမေနနဲ႔ Chanyeol, ငါထြက္စာလည္း မတင္ထားဘူး ေဆးရံုအုပ္ကလည္း မင္းကိုျပန္လာေစခ်င္တယ္ ဒီမွာပဲေနၿပီး ေဆးရံုမွာ ျပန္လုပ္တာေကာင္းမယ္လို႔ ေလးငယ္အၾကံျပဳခ်င္တယ္။ မင္းမိဘေတြလည္း ေလးငယ္ဆႏၵအတိုင္းဘဲ ျဖစ္ေနၾကမွာ ေသခ်ာစဥ္းစား Chanyeollie"
