Seni Kurtaracağım / BxB/ (Bitti)

- 22 -

Medya❤❤
******************
Biraz fazla yorum yapar mısınız?
******************************

Batu

Bir hafta olmuştu Selin 'in beni aramasının üzerinden ve hala ortalıkta yoktu.
Evde ki herkes ve Emre 'nin arkadaşları polis falan dese de ben istemiyordum.
Fakat beni kimse dinlememişti.

Bu yüzden ben de polise ifade vermiyordum. Emre de her ne kadar bana bunun için kızsada fakat benim kızması umrumda değildi.

Ben babamı tanıyordum ve başımıza neler geleceğini de tahmin edebiliyordum. Ama bunun hiçbir önemi yoktu şuan çünkü beni kimse önemsemiyordu.
Aynı önce ki zamanlar da ki gibi.

İçimden 'acaba beni ne zaman umursayacaklar' diye geçirdim. Galiba bu zamanın ne zaman olduğunu biliyordum.
Babamın benim ile Emre 'yi alıp Selin 'nin yanına götürüp onların gözü önünde o iğrenç şeyi yaptırdığı zamandı.

İşte o vakit beni umursarlardı. Ama o zaman ise iş işten çoktan geçecekti. Fakat bu dediklerim de kesin olacak diye bir şey yoktu. Ben sadece aklima basit ve kötü bir şey getirmiştim. Ancak babam eminim ki bundan daha da beterini yapardı.

Kendimi daha fazla tutmayı bıraktım ve göz yaşlarımın akmasına izin verdim.
Koca park da insanlar ve çocuklar mutluyken ben park da ki en görünmeyecek yerde ağlıyordum.

Benim insanlardan bir diğer farkım ise buydu. Onalar illahi mutlu olabilirlerdi. Fakat bana mutlu olmak yasaktı. Bana sadece geçici mutluluklar serbestti.

Hatta ona bile serbest değildi.  Çünkü o kısacık serbest olan bir mutluluktan sonra bile bana her şey felaket oluyordu ve ben buna birçok kez şahit olarak anlamıştım.

Ağlamam artarken kendimi tuttum ve sakin olmaya çalıştım. O sırada koluma dokunan eller ile korkuyla kafamı kaldırdım. Ama bu kişinin Ayaz olduğunu görmem ile az da olsa rahatladım.

" Her yerde seni arıyoruz. Niye haber vermedin? Çok endişelendik hepimiz babanın seni de Selin gibi almasından. Özellikle de Emre çıldırdı. "

" Gelmem mi gerekiyor yani şimdi hemen seninle Emre 'nın yanına "

" Ne yapacaksın ki burada? "

" Cevap çok kolay değil mi sence de Ayaz? Tabikide beni umursamasan , beni görmeyen ve beni sizden daha çok şey bilmeme rağmen hiç takmayan insanlardan uzakta rahatça ve aynı zamanda da içimi dökerek ağlayacağım. Buna iznim var mı? "

" Batu bu nasıl bir konuşma tabiki de ağlayabilirsin ama Emre 'ye ve teyzemlere de senin iyiliģin için yaptığını unutma "

" Tamam unutmam fakat sende tepemde daha fazla dikilmeden şimdi gider misin? "

Ayaz hiçbir şey demeden giderken ben de kafamı tekrardan dizlerime dayayıp ağlamaya devam ettim. Bir süre boyunca da hıçkıra hıçkıra ağlıyordım. Sanki bütün o unutmak istediklerimi kafamdan sonsuza kadar atabilmek istercesine.

Ama malesef ağlamam aklımdan atma işine yaramadı. Ve aksine daha da fazla kötü olup o unutmak istediğim anılarımın çoğunu bana tekrardan hatırlattı.
Sinirle kafamı kaldırıp etrafıma baktım.

Küçük küçük taşları görmem ile hepsini elime alıp etrafımdaki yakın olan ağaçlara bütün gücümle fırlattım ve tekrardan ağlamaya devam ettim.
Sinirim ile üzüntüm bir türlü geçmiyordu.

Ayaz 'ın " Sonunda gelebildin oğlum " demesiyle yavaşça ve göz ucuyla o yöne baktım. Emre 'yi görmemle ona baktığımı görmemesi için tekrardan eski oturup ağladığım pozisyonuma geçtim.

Emre dizlerime dayalı olan kafamı kaldırıp bana " Bir daha sakın ortalıktan kaybolma özellikle de böyle bir zaman da " diyerek kemiklerimi kıracak kadar sıkı sarıldı.

Sarılmaya devam ederken kokumu içine çekerek " Aklım çıkmıştı lan neredeyse o baban seni geri aldığını düşününce " dedi ve sonra da " Bunu niye yaptın ki bize? Bizi neden bu kadar endişelenirdin " diye ekledi.

" Çünkü hiçbiriniz benim ne dediğimi umursamadınız ve polisi arayıp ifade verdiniz. Ama ben size yapmayın dedim. Ben babamı sizden daha iyi tanıyorum Emre. Onun neler yapabileceğini ben biliyorum. Siz değil. Fakat siz ne yaptınız kendi bildiğinizi okuyup polise haber verdiniz. Peki ben de sana şunu soracağım Emre. Niye hiçbiriniz Batu o pislik adamla yaşadı onun bizden daha fazla bildiği vardır diye düşünerek güvenmediniz? "

" Batu böyle konuşma biz hem seviyoruz seni hem de sana güveniyoruz. Fakat bizim polise haber vermemizin tek nedeni sadece senin başına bir şey gelmesini istemediğimiz ve Selini kurtarmak için "

Ne kadar hala içimde bana güvenmediği düşünsem de bu konuyu uzatmayıp kollarımı boynuna dolayıp onu kendime çekip sarıldım.
Kokusunu da içine çektim. Bir süre aynı pozisyonda durdum. Fakat hemen ardından da yavaşça gözlerimin artık daha fazla dayanamayıp kapandığını hissettim.

*******************
Beğendiniz mi?
*******************
*******************
Ve artık gerçekten bir olay çıkartma zamanı geldi mi?
*******************