Seni Kurtaracağım / BxB/ (Bitti)

- 20 -

Medya❤

*****************
😈🙃😈🙃😈🙃😈🙃
*****************

Batu

Ağlayarak elimde duran kanlar içinde ki tavşanı Emre ve arkadaşlarının yanına getirdim. Niye yapmışlardı ki? Yani yavru bir tavşan onlara ne yapmış olabilirdi ki? Aklım almıyordu.

Emre beni görür görmez hemen koşarak yanıma geldi.
Ağlamaklı sesimle Emre ' ye " Ölmüş mü? " diye sordum. Emre kanlar içinde ki tavşanı eline alıp " bilmiyorum " dedi.

O sırada yanımıza Emre 'nın arkadaşları geldi. Onlar da baktılar bir süre. Sonra da Kerim " Veterinere götürelim " dedi.
Orası da neresiydi? Orada ne yapışıktılar bu tatlı küçük tavşana?

Ağlamam azalırken yavaşça ve sessizce Emre'nin kulağına " O ne? " diye sordum. Emre de aynı ses tonunda benim kulağıma yaklaşarak " Hayvanların tedavi edildiği yer yani daha doğrusu o hayvanları tedavi eden kişi " dedi.

Gülümsemem büyürken " O zaman iyileşebilir dimi? " diye sordum. Emre de gülümseyerek bana " Evet iyileşme şansı var " dedi. Dayanamayarak heyecanla ve mutlulukla Emre 'ye sarıldım.

Ama sonra arkadaşlarının yanımızda olduğunu hatırlayınca hemen ayrıldım. Utanmıştım. Yavaşça başımı yerden kaldırıp Emre 'ye baktım. Gülümsüyordu.

Kerim " Abi ne zaman tavşanı götüreceğiz ve kimler? " diye sormasıyla biz de bakışmayı kestik.

(Emre 'nin arkadaşlarını tam olarak iyi tanımadığınız ve kimin ne diyeceğini fazla tahmin edemeyeceğiniz için adlarını konuşmanın başına yazacağım umarım bok gibi durmaz)

Emre: " Kim gitmek istiyor? "

Kerim: " Ben kesin gideceğim zaten benim ile kim gelecek? "

Hamza: " Bence Emre gitsin hem aramızda en hızlı araba kullanan o "

Ayaz: " Sen de iyi kullanıyorsun Hamza "

Hamza: Ama Emre benden daha iyi ve hızlı sürüyor.

Emre: Abi abartma ben daha yeni 1 yıl önce öğrendim.

Ayaz: " Karar veremiyorsanız ikiniz birden kerim ile gidin "

Batu: " Emre karar verin yoksa tavşan iyileşemeyecek ve ölecek "

Kerim: " Batu haklı lan yeter karar verin artık. Yazık küçücük hayvan ölecek "

Bir süre boyunca hep böyle tartıştılar ve en sonunda Ayaz 'ın dediği oldu ve hem Hamza hem de Emre gitti Kerem ile.

Ben ise Ayaz ile beraber kaldım. Ayaz ile bir süre konuşmadık ve ben sıkılmaya başlamıştım. Ayaz galiba benim sıkıldığımı anlamış olacak ki " Batu gel Sen sıkıldın biz seninle voleybol oynayalım " dedi.

O da neydi? Nasıl bir oyundu? Ben bilmiyordum ki? Nasıl oynayacaktım?

Ayaz benden ses gelemeyince " Batu daldım da bir şey mi oldu? " diye sordu.
Yüzüm düşerken " Ben nasıl oynandığını bilmiyorum " dedim. Ayaz bir süre bana garip garip baktı. Ve sonrasın da " Sorun yok ben öğretirim sana " dedi.

Ben ise sadece ona gülümsemekle yetindim. En azından nedenini sormamıştı.

Ayaz bir süre boyunca sadece bana oyunu öğretti. Biraz zor oldu ama yine de alışmıştım. Ama tabi ki Ayaz 'dan daha iyi oynayamıyordum. Yani ben öyle düşünmüyordum. Fakat Ayaz hep bana çok iyi oynuyorsun falan diyip diyip durdu.

Ayazla ile beraber uzun bir süre oynandıktan sonra ben yoruldum ve kenera oturdum.
Ayaz da gelip yanıma oturdu. Ve kolunu omzuma atıp " Ben seni sevdim. Normal de insanları pek sevemem ama iyi birisin sen keşke daha önce seni tanısaydık " dedi.

Gülümsersek " Teşekkür ederim " dedim ve içimden 'keşke' diye geçirdim. Çünkü ben de çok istedim. Onlar ile önceden tanışmayı , onlar gibi rahat yaşamayı , onlar gibi arkadaşlarım olmasını ya da onlar gibi aile sevgisiyle yaşamayı.

Ama malesef böyle bir şey olamamıştı. Fakat bu istediklerim yavaş yavaş Emre 'nin sayesinde oluyordu. Ve bu beni hem garip hissettiriyor hem de mutlu ediyordu.

Telefonumun sesini duyunca Emre ile kaldığımız çadıra gittim.
Telefonda Selin yazısını görmemle gülümsedim ve aramayı açtım.

Fakat telefonda gelen bağırma sesiyle neye uğradığımı şaşmıştım. Bağırma sesleri bir türlü kesilmiyordu. Bir süre sadece bağırış seslerini dinledim. Galiba iki kişi vardı.

Ama sonra Selin 'in " Batu her neredeysen hemen Emre 'yi de alıp eve git. Duyuyor musun beni? Hemen eve git. Baban beni buldu ve benim peşimde ben kaçıyorum ama sizin kaçma şansınız olmaya bilir. Bu yüzden her neredeysen eve dön aynı şekilde Emre 'de " dediğini duydum ve hemen sonrasın da Selin küfür ederek telefonu kapattı.

Gözlerim dolarken telefonu fırlatıp hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. Ben zaten biliyordum ki bunun olacağını.
Çünkü babamı tanıyordum ve bunların olacağını az da olsa tahmin edebiliyordum.

Fakat yine de bir umut her şeyin hem çok güzel olacağına hem de hep Emre ile olacağıma inanmak istemiştim. Ama o bile bana fazlaydı ve galiba hep fazla olacaktı.

*****************
Malesef mutlu bölümler buraya kadardı ve bitti.

Şunu da söyleyeyim bu rüya ya da şaka değil bu sefer gerçek

Sizi seviyorum bir sonraki bölüm de görüşürüz ❤😻😘💕
******************