Seni Kurtaracağım / BxB/ (Bitti)

- 27 -

Emre

Selin ile Ayaz 'ın kavgası sonunda bitmişti ve annen bizi kahvaltıya yani masaya çağırmıştı. Çoçuklar ve Selin önden giderken Batu 'yu kendime çekip durdurdum ve eli tutup masaya öyle gittim.

Masaya oturduğumuzda hepimiz önümüzdekileri yemeye başladık. Hepimiz çok mutluyduk diyecektim fakat Ayaz ile Selin yüzünden diyemiyordum.

Kahvaltı bitince annem bize " Ne yapacaksınız bugün? " diye sordu. Hiçbirimizden de ses çıkmadı. Hakkatten biz bugün ne yapacaktık? Bütün gün evde mi duracaktık?
Birimizin bir şey demesi gerekiyordu. Yoksa annem hepimize bir iş verirdi.

Hepimiz birbirimize bakaren Selin gülümseyerek " Hayvan barınağına gidiyoruz " dedi. Batu kimsenin ağızını açmasını beklemeden " Gerçekten mi? Hemen gidelim o zaman " dedi.

Derken hem gülüyor hem de gözlerinin içi gülüyordu. Çok tatlıydı. Masada ki kimseyi umursamadan onu dudaklarından öptüm ve kulağına " Çok tatlısın " dedim.

Batu 'nun yüzünde ki gülümseme daha da artarken bana " Sen de ona bakılırsa çok iyi kalplisin " dedi. Gülümsedim. Kalbim olması gerekenden çok daha hızlı atıyordu.

Selin kenardan " Bence yeter bu kadar aşk falan hadi gidelim " dedi. Batu da sessizce kıkırdayıp ayağı kalktı. Elimden tutup çekiştirdi ve " Emre hadi hemen oturduğun yerden kalkta hazırlanalım " dedi.

Hepimiz ayağı kalktık. Ama Kerim , Hamza ve Ayaz salonda beklerken Selin kendi kaldığı odaya biz de Batu ile odamıza gittik. Odaya girdiğimizde Batu " Orada hangi hayvanlar olacak " dedi. Bir yandan da üstünü giyiyordu.

" Genellikle köpek ve kedi fazla olacak "

" Peki onları sevebilecek miyim? "

" Tabiki de sevebileceksin "

" Sen hiç gittin mi? "

" Çok önceden gitmiştim fazla hatırlamıyorum bile "

Batu 'nun yüzü düşerken kafasını yatağa doğru çevirip sessizce hatta fısıltıyla " En azından bir kere de olsa gitmişsin " dedi.

Yanına gidip yüzünü ellerimin içine aldım ve ona " Batu bir daha hiçbir konuda böyle konuşma. Yoksa gerçekten aramız bozulur. Çünkü böyle dedikçe beni de üzüyorsun. Biliyorum sen de birçok şeyi sonradan öğrendiğin için üzülüyorsun. Ama üzülme çünkü şuan bizim ile berabersin ve biz sana o ayrı kaldığın her şeyi ve bilmediklerini öğreteceğiz. Tamam mı? Bir daha böyle konuşma " dedim.

O ise hiçbir şey demedi ve kollarını belime dolayarak sarıldı. Sonradan da " Özür dilerim " dedi. Boyu benden kısa olduğu için birazcık eğilip onu boynundan öptüm.

" Özür dilememe gerek yok. Sadece bu konuyu kafana takmamaya çalış biliyorum zor olacak ama yine de dene çünkü sen bu konuyu kafana takarsan yaz bitince okul başlayınca çok zor olur. "